Iesu Christi, Summi et Aeterni Sacerdotis

Latinské texty pro svátek Ježíše Krista, nejvyššího a věčného kněze, slavený ve čtvrtek po slavnosti Seslání Ducha Svatého – vydáno Kongregací pro bohoslužbu a udělování svátostí, dne 23. 7. 2012 (Prot. N. 1040/11/L).
 
OFFICIUM DIVINUM
LITURGIA HORARUM
Feria V post Pentecosten
Domini nostri Iesu Christi
Summi et Aeterni Sacerdotis
Festum
 
Ad Invitatorium
Ant. Christo qui sempitérnum habet sacerdótium, glóriam reddámus.
Psalmus invitatorius, ut in Ordinario.
 
Ad Officium lectionis
Hymnus
Póntifex Iesu, mediátor une
ad thronum Patris precibúsque fautor,
iure conclámat celebrátque nostrum
  te genus omne.
Spíritu factus grémio puéllae
tu puer, cuius tenet ulna mundum,
natus es nobis bene digna sola
  hóstia laudis.
Te sacerdótem Pater ipse sancti
gáudii donis oleóque inúnxit,
summa maiéstas sibi ut usque ferret
  culmen honóris.
Carne mortáli, Deus alte, sumpta,
sánguinis praebens decus et lavácrum,
iusta pro nostrae prétia obtulísti
  crímine mortis.
Christe, qui ligno crucis elevátus
cuncta traxísti, corda amóre fígens,
fac tibi, Patri, Parácleto in aevum
  cántica demus. Amen.
 
Psalmodia
Ant. 1 Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem.
Psalmus 2
   Quare fremuémnt gentes, * et pópuli meditáti sunt inánia?
   Astitérunt reges terras, † et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum et advérsus Christum eius:
   „Dirumpámus víncula eórum, * et proiciámus a nobis iugum ipsórum!“
  Qui hábitat in caelis irridébit eos, * Dóminus subsannábit eos.
  Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos:
  „Ego autem constítui regem meum * super Sión, montem sanctum meum!“.
  Praedicábo decrétum eius: † Dóminus dixit ad me: „Fílius meus es tu, * ego hódie génui te.
  Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terrae.
  Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos“.
  Et nunc reges, intellégite, * erudímini, qui iudicátis terram.
  Servíte Dómino in timóre, * et exsultáte ei cum tremóre.
  Apprehéndite disciplínam, † nequándo irascátur, et pereátis de via, * cum exárserit in brevi ira eius.
  Beáti omnes * qui confídunt in eo.
Ant. 1 Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem.
Ant. 2 Exhibéte córpora vestra hóstiam vivéntem, sanctam, Deo placéntem.
Psalmus 39, 2-13
  Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
  Et exaudívit clamórem meum, * et edúxit me de lacu misériae et de luto faecis;
  et státuit super petram pedes meos, * et firmávit gressus meos.
  Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
  Vidébunt multi et timébunt, * et sperábunt in Dómino.
  Beátus vir qui pósuit Dóminum spem suam, * et non respéxit supérbos et declinántes in mendácium.
  Multa fecísti tu, Dómine Deus meus, mirabília tua, † et cogitatiónes tuas pro nobis; * non est qui símilis sit tibi.
  Si nuntiáre et elóqui volúero, * multiplicabúntur super númerum.
  Sacrifícium et oblatiónem noluísti, * aures autem fodísti mihi.
  Holocáustum et pro peccáto non postulásti, * tunc dixi: „Ecce vénio,
  in volúmine libri scriptum est de me * fácere voluntátem tuam.
  Deus meus, vólui, * et lex tua in praecórdiis meis.“
Ant. 2  Exhibéte córpora vestra hóstiam vivéntem, sanctam, Deo placéntem.
Ant. 3 Christus diléxit Ecclésiam et seípsum trádidit pro ea, ut illam sanctificáret.
Psalmus 84
  Complacuísti tibi, Dómine, in terra tua, * convertísti captivitátem Iacob.
  Remisísti iniquitátem plebis tuae, * operuísti omnia peccáta eórum.
  Contraxísti omnem iram tuam, * revertísti a furóre indignatiónis tuae.
  Convérte nos, Deus, salutáris noster, * et avérte iram tuam a nobis.
  Nunquid in aetérnum irásceris nobis, * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
  Nonne tu convérsus vivificábis nos, * et plebs tua laetábitur in te?
  Ostende nobis, Dómine, misericórdiam tuam, * et salutáre tuum da nobis.
  Audiam quid loquátur Dóminus Deus, † quóniam loquétur pacem ad plebem suam et sanctos suos, * et ad eos qui convertúntur corde.
  Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus, * ut inhábitet glória in terra nostra.
  Misericórdia et véritas obviavérunt sibi, * iustítia et pax osculátae sunt.
  Véritas de terra orta est, * et iustítia de caelo prospéxit.
  Etenim Dóminus dabit benignitátem, * et terra nostra dabit fructum suum.
  Iustítia ante eum ambulábit, * et ponet in via gressus suos.
Ant. 3  Christus diléxit Ecclésiam et seípsum trádidit pro ea, ut illam sanctificáret.
V/.  Christus unam pro peccátis óbtulit hóstiam.
R/.  Et consummávit in sempitérnum sanctifícátos.
 
Lectio prior
De Epistola ad Hebraeos.                                                                     4, 14-16, 5, 1-10
Iesus, Póntifex magnus
Habéntes ergo pontíficem magnum, qui penetrávit caelos, Iesum Fílium Dei, teneámus confessiónem. Non enim habémus pontíficem, qui non possit cómpati infirmitátibus nostris: tentátum autem per omnia pro similitúdine absque peccáto. Adeámus er­go cum fídúcia ad thronum grátiae: ut misericórdiam consequámur, et grátiam inveniámus in auxílio opportúno. Omnis namque póntifex ex homínibus assúmptus, pro homínibus constitúitur in iis quae sunt ad Deum ut ófferat dona, et sacrifícia pro peccátis: qui condolére possit iis qui ignórant et errant: quóniam et ipse circumdátus est infirmitáte; et proptérea debet, quemádmodum pro pópulo, ita etiam et pro semetípso offérre pro peccátis. Nec quisquam sumit sibi honórem, sed qui vocátur a Deo, tamquam Aaron. Sic et Christus non semetípsum clarifícávit ut póntifex fíeret; sed qui locútus est ad eum: „Fílius meus es tu, ego hódie génui te“. Quemádmodum et in álio loco dicit: „Tu es sacérdos in aetérnum, secúndum órdinem Melchísedech“. Qui in diébus carnis suae preces, supplicationésque ad Deum qui possit illum salvum fácere a morte cum clamóre válido, et lácrymis ófferens, exaudítus est pro sua reveréntia. Et quidem cum esset Fílius Dei dídicit ex iis, quae passus est, oboediéntiam; et consummátus, factus est omnibus obtemperántibus sibi, causa salútis aetérnae, appellátus a Deo póntifex iúxta órdinem Melchísedech.
Responsorium                                                                                   Phil 2, 8; Is 53, 7
R/.  Christus humiliávit semetípsum, * Factus oboédiens usque ad mortem.
V/.  Oblátus est quia ipse vóluit. * Factus oboédiens.
 
Lectio altera
Ex Lítteris Encýclicis „Mediátor Dei“ Pii Papae duodécimi.
(AAS 39 [1947], 552-553)
Christus sacérdos et victima
Christus útique sacérdos est, sed nobis non sibi sacérdos, cum vota religionísque sensus totíus humáni géneris nómine aetérno Patri déferat; idem páriter victima est, sed nobis, cum semetípsum in vicem hóminis culpis obnóxii repónat. Iamvéro illud Apóstoli „hoc… sentíte in vobis quod et in Christo Iesu“ a christiánis ómnibus póstulat, ut eo modo ánimum in se réferant afféctum, quamtum humána potest facúltas, quo divíni Redemptóris ánimus afféctus erat, cum sui ipsíus faciébat Sacrifícium; húmilem nempe réferant mentis demissiónem, summaeque Dei Maiestátis adoratiónem adhíbeant, honórem, laudem gratiarúmque actiónem. Póstulat praetérea ab iísdem ut víctimae conditiónem quodámmodo sumant, ut semetípsos ad Evangélii praecépta abnégent, ut paeniténtiae ultro libentérque dent óperam, utque admíssa quisque sua detesténtur et éxpient. Póstulat dénique ut omnes una cum Christo mýsticam in Cruce mortem obeámus, ita quidem ut Pauli senténtiam usurpáre póssimus: „Christo confíxus sum Cruci“ (Gal 2, 19).
Responsorium                                                                                         Cf. Gal 2, 20
R/. In fide vivo Fílii Dei * Qui diléxit me et trádidit semetípsum pro me.
V/. Vivo, autem iam non ego, vivit vero in me Christus. * Qui diléxit me.
 
Hymnus  Te Deum
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
 
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Cóncinunt caeli parilíque tellus
laude te, nostri géneris Redémptor,
Christe, te Patri pérhibens piáclum
  Ipse sacérdos.
Tu libens, Iesu, voluísti ad atrae
mortis angórem placidúsque ferri,
pérditis nobis iter ut patéret
  portáque caeli.
Sacra tu delens veterúmque ritus
ac prophetárum moniménta adímplens,
iam cum summis novo amóre iungens
  faedus inísti.
Foéderis tanti miserátus auctor,
te cibum vitae tribuísti, ad aras
pignus ut pacis pius immoláres,
  tu sacer unus.
Christe, qui ligno crucis elevátus
cuncta traxísti, corda amóre figens,
fac tibi, Patri, Parácleto in aevum
  cántica demus. Amen.
 
Ant. 1 Pater per sánguinem crucis Christi, pacificávit sive quae in terris, sive quae in caelis sunt.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Omnia per Christum et in Christo creáta sunt.
Ant. 3  Omnia subiécit sub pédibus eius et ipsum dedit Caput supra omnem Ecclésiam, quae est Corpus ipsíus.
 
Lectio brevis                                                                                         Hebr 10,5-10
Ideo ingrédiens mundum dicit: Hóstiam et oblatiónem noluísti; corpus autem aptásti mihi; holocautómata pro peccáto non tibi placuérunt. Tunc dixi: Ecce vénio: in cápite libri scriptum est de me: Ut fáciam, Deus, voluntátem tuam. Supérius dicens: Quia hóstias, et oblatiónes, et holocautómata pro peccáto noluísti, nec plácita sunt tibi, quae secúndum legem offerúntur, tunc dixi: Ecce vénio, ut fáciam, Deus, voluntátem tuam; aufert primum, ut sequens státuat. In qua voluntáte sanctificáti sumus per oblatiónem córporis lesu Christi semel.
 
Responsorium breve                                                                                  Ps 39, 8-9
R/. Ecce vénio * ut fáciam voluntátem tuam. Ecce vénio ut fáciam.
V/. Lex tua est in praecórdiis meis. * Ut fáciam voluntátem tuam. Glória Patri. Ecce vé­nio.
 
Ad Benedictus, ant.   Omnes unum sint, Pater, ut credat mundus, quia tu me misísti.
 
Preces
Pater misericordiárum et Deus totíus consolatiónis, qui reples beneficiis tuis omnes accedéntes ad te: nos fílii tui, hanc diem inchoántes, per Christum cum Ipso et in Ipso te deprecámur:
Dómine, exáudi nos.
Iesu Christe, Fili Dei vivi,
—   duc nos in lumen tuae Veritátis.
Christe, Verbum Dei, qui es apud Patrem usque in sáeculum,
—      súscita in fidélibus tuis voluntátem Evangélii nuntiándi.
Iesu, Uncte a Patre in Spíritu Sancto,
—      cónsecra Ecclésiam tuam in sanctitáte.
Christe, Póntifex Novi Testaménti,
—      índue sacerdótes tua sanctitáte ad glóriam Patris.
Christe, Sapiéntia Dei, pax et reconciliátio nostra,
—      fac ut omnes efficiámur concórdes et unánimes in Ecclésia tua.
Christe, Sacérdos Aetérne, Patris glorificátor,
—      fac ut oblátio nostra in te reddátur laus aetérnas glóriae.
Pater noster.
Oratio
Deus, qui ad maiestátis tuae glóriam et géneris humáni salutem, Unigénitum tuum Summum atque Aetérnum constituísti Sacerdótem, praesta, ut, Spíritu Sancto largiénte, quos minístros et mysteriórum suórum dispensatóres elégit, in accépto ministério adimpléndo fidéles inveniántur. Per Dóminum.
 
Ad Horam mediam
Psalmi de die currente.
Ad Tertiam
Ant. Per Christum habémus accéssum omnes in uno Spíritu ad Patrem.
Lectio brevis                                                                                         Hebr 7, 26-27
Talis enim decébat ut nobis esset póntifex, sanctus, ínnocens, impollútus, segregátus a peccatóribus, et excélsior caelis factus: qui non habet necessitátem quotídie, quemádmodum sacerdótes, prius pro suis delíctis hóstias offérre, deínde pro pópuli: hoc enim fecit semel, seípsum offeréndo.
V/. Communicántes Christi passiónibus gaudéte.
R/. Ut et in revelatióne glóriae eius gaudeátis exsultántes.
Ad Sextam
Ant. Superasdificáti estis super fundaméntum Apostolórum et Prophetárum, ipso summo angulári lápide Christo lesu.
Lectio brevis                                                                                            1 Petr 2, 4-5
Accedéntes vos ad Christum, lápidem vivum, ab homínibus quidem reprobátum, a Deo autem eléctum et honorificátum: et ipsi tamquam lápides vivi superasdificámini, domus spirituális, sacerdótium sanctum, offérre spirituáles hóstias, acceptábiles Deo per Iesum Christum.
V/. Sicut ergo accepístis Iesum Christum, Dóminum, in ipso ambuláte.
R/. Radicáti, et superaedificáti in ipso, et confirmáti fide.
Ad Nonam
Ant. Unicuíque nostrum data est grátia secúndum mensúram donatiónis Christi, in aedificatiónem Córporis eius, quod est Ecclésia.
Lectio brevis                                                                                          1 Petr 2, 9-10
Vos autem genus eléctum, regále sacerdótium, gens sancta, pópulus acquisitiónis: ut virtútes annuntiétis eius qui de ténebris vos vocávit in admirábile lumen suum. Qui aliquándo non pópulus, nunc autem pópulus Dei; qui non consecúti misericórdiam, nunc autem misericórdiam consecúti.
V/. Pax Christi exsúltet in córdibus vestris.
R/. In qua et vocáti estis in uno córpore.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
 
Ad II Vesperas
Hymnus
Aetérne, Christe, póntifex,
novi sacérdos foéderis,
te nostra vota cóndecent,
  te grati amóris cántica.
E Patris aula pródiens,
nostri misértus críminis,
venis in alvum Vírginis,
  egénus atque oboédiens.
Delens vetústa, et omnia
in lumen aptans grátiae,
a Patre digne ac Spiritu
  princeps sacérdos úngeris.
Tu pura solus hóstia,
amóre fundis sánguinem,
donas amóre ut fílii
  iam pace Patris gáudeant.
Nostrae salúti iúgiter
te das in aris víctimam;
throno suprémo et ássides
  perfécte ut unus ímpetres.
Sit, Christe, summe póntifex,
tibi Patríque gloria,
qui vivis, offers, ímperas
  in sempitérna sáecula. Amen.
Ant. 1 Iurávit Dóminus et non paenitébit eum: Tu es Sacérdos in aetérnum.
Psalmus 109, 1-5.7
  Dixit Dóminus Dómino meo: * „Sede a dextris meis,
  donec ponam inimícos tuos * scabéllum pedum tuórum“.
  Virgam poténtiae tuae emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
  Tecum principátus in die virtútis tuae, † in splendóribus sanctis, * ex útero matutíni velut rorem génui te.
  Iurávit Dóminus et non paenitébit eum: * „Tu es sacérdos in aetérnum secúndum órdinem Melchísedech“.
  Dóminus a dextris tuis, * conquassábit in die irae suae reges.
  De torrénte in via bibet, * proptérea exaltábit caput.
Ant. 1 Iurávit Dóminus et non paenitébit eum: Tu es Sacérdos in aetérnum.
Ant. 2 Deus, qui dives est in misericórdia, convivificávit nos in Christo.
Psalmus 110
  Confítébor Dómino in toto corde meo, * in consílio iustórum et congregatióne.
  Magna opera Dómini, * exquirénda omnibus qui cúpiunt ea.
  Decor et magnificéntia opus eius, * et iustítia eius manet in sáeculum sáeculi.
  Memóriam fecit mirabílium suórum, * miséricors et miserátor Dóminus.
  Escam dedit timéntibus se; * memor erit in sáeculum testaménti sui.
  Virtútem óperum suórum annuntiávit pópulo suo, † ut det illis hereditátem géntium; * opera mánuum eius véritas et iudícium.
  Fidélia omnia mandáta eius, †confirmáta in sáeculum sáeculi, * facta in veritáte et aequitáte.
  Redemptiónem misit pópulo suo, * mandávit in aetérnum testaméntum suum.
  Sanctum et terríbile nomen eius; * inítium sapiéntiae timor Dómini,
  intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum; * laudátio eius manet in sáeculum sáeculi.
Ant. 2 Deus, qui dives est in misericórdia, convivificávit nos in Christo.
Ant. 3 Christus est imágo Dei invisíbilis primogénitus omnis creatúrae.
Canticum                                                                                                     Col 1, 12-20
  Grátias agámus Deo Patri, * qui dignos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine,
  qui erípuit nos de potestáte tenebrárum * et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suae,
  in quo habémus redemptiónem per sánguinem eius,* remissiónem peccatórum.
  Qui est imágo Dei invisíbilis, * primogénitus omnis creatúrae;
  quóniam in ipso cóndita sunt univérsa † in caelis et in terra, * visibília et invisibília,
  sive throni sive dominatiónes * sive principátus sive potestátes:
  ómnia per ipsum et in ipso creáta sunt, † et ipse est ante omnes, * et ómnia in ipso constant.
  Et ipse est Caput Córporis Ecclésiae, † qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, * ut sit in ómnibus ipse primátum tenens;
  quia in ipso complácuit omnem plenitúdinem inhabitáre, * et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,
  pacíficans per sánguinem crucis eius * sive quae in terris sive quae in caelis sunt.
Ant. 3 Christus est imágo Dei invisíbilis primogénitus omnis creatúrae.
 
Lectio brevis                                                                                       Hebr 10, 19-23
Habéntes ítaque fratres fidúciam in intróitu sanctórum in sánguine Christi, quam initiávit nobis viam novam, et vivéntem per velámen, id est, carnem suam, et sacerdótem magnum super domum Dei; accedámus cum vero corde in plenitúdine fídei, aspérsi corda a consciéntia mala, et ablúti corpus aqua munda, teneámus spei nostrae confessiónem indeclinábilem fidélis enim est qui repromísit.
 
Responsorium breve                                                                            Rom 5. lb-2b
R/. Pacem habeámus ad Deum * per Dóminum nostrum Iesum Christum. Pacem habeámus.
V/. Et gloriámur in spe glóriae fíliórum Dei. * Per Dominum. Glória Patri. Pacem habeámus.
 
Ad Magnificat, ant. Pater, ego pro eis rogo, quia tui sunt et pro eis sanctífico meípsum: ut sint et ipsi sanctificáti in Veritáte.
 
Preces
Per Christum, vota nostra effundámus Deo Patri, qui ómnia voluntáte sua dírigit et benedícit omnes in Ipso confidéntes:
Exáudi nos, fidénter te rogámus.
Christe, qui es Verbum Patris,
—   súggere lábiis nostris quod sumus oratúri.
Christe Sacérdos, qui es Panis Vitae,
—   fac ut elécti donum vivant próprii Sacerdótii, in te consummántes oblatiónem ipsórum.
Christe glorióse, qui intercédis semper apud Patrem pro nobis,
—      fac nos fidéles in oratióne, ne defíciant operárii in messe tua.
Christe Dómine, qui es a Patre missus,
—      da ut omnes invéniant in te vitam et viam Regni.
Christe, Fili Dei vivéntis, qui morte tua mortem devicísti,
—   da ut oblátio extréma nostrórum defunctórum tríbuat ipsis in glória gáudium sempitérnum.
Pater noster.
Oratio
Deus, qui ad maiestátis tuae glóriam et géneris humáni salutem, Unigénitum tuum Summum atque Aeternum constituísti Sacerdótem, praesta, ut, Spíritu Sancto largiénte, quos minístros et mysteriórum suórum dispensatóres elégit, in accépto ministério adimpléndo fidéles inveniántur. Per Dóminum.
 
MISSALE ROMANUM
PROPRIUM DE TEMPORE
Feria V post Pentecosten
Domini nostri Iesu Christi
Summi et Aeterni Sacerdotis
Festum
 
Ant. ad introitum                                                                              Cf. Hebr 7, 24; 9,15
Christus, Mediátor novi testaménti
eo quod máneat in aetérnum, sempitérnum habet Sacerdótium.
Dicitur Glória in excélsis.
 
Collecta
Deus, qui ad maiestátis tuae glóriam et géneris humáni salútem,
Unigénitum tuum Summum atque Aetérnum constituísti Sacerdótem,
praesta, ut, Spíritu Sancto largiénte,
quos minístros et mysteriómm suórum dispensatóres elégit,
in accépto ministério adimpléndo fidéles inveniántur.
Per Dóminum nostrum.
 
Super oblata
Haec múnera, Dómine,
Mediátor noster Iesus Christus tibi reddat accépta
et nos, una secum, hóstias tibi gratas exhíbeat.
Qui tecum vivit.
 
Praefatio: De sacerdotio Christi et Ecclesiae
V/. Dóminus vobíscum.
R/. Et cum spiritu tuo.
V/. Sursum corda.
R/. Habémus ad Dóminum.
V/. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R/. Dignum et iustum est.
Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere:
Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus:
Qui Unigénitum tuum Sancti Spíritus unctióne
novi et aetérni testaménti constituísti Pontíficem,
et ineffábili dignátus es dispositióne sancíre,
ut únicum eius sacerdótium in Ecclésia servarétur.
Ipse enim non solum regáli sacerdótio
pópulum acquisitiónis exórnat,
sed étiam fratérna hómines éligit bonitáte,
ut sacri sui ministérii fiant mánuum impositióne partícipes.
Qui sacrifícium rénovent, eius nómine,
redemptiónis humánae,
tuis apparántes fíliis paschále convívium,
et plebem tuam sanctam caritáte praevéniant,
verbo nútriant, refíciant sacraméntis.
Qui, vitam pro te fratrúmque salúte tradéntes,
ad ipsíus Christi nitántur imáginem conformári,
et constánter tibi fidem amorémque testéntur.
Unde et nos, Dómine, cum Angelis et Sanctis univérsis
tibi confitémur, in exsultatióne dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth…
 
Ant. ad communionem                                                                                  Mt 28, 20b
Et ecce ego vobíscum sum ómnibus diébus,
usque ad consummatiónem sáeculi.
 
Post communionem
Vivíficet nos, quáesumus, Dómine,
divína quam obtúlimus et súmpsimus hóstia,
ut, perpétua tibi caritáte coniúncti,
fructum, qui semper máneat, afferámus.
Per Christum.
 
LECTIONARIUM
 
Anno A
Lectio prima
Sacrificium Patriarchae nostri Abrahae.
Léctio libri Genesis.                                                                                          22, 9-18
In diébus illis:
Venérunt Abraham et Isaac ad locum, quem osténderat ei Deus, in quo aedificávit Abraham altáre et désuper ligna compósuit. Cumque colligásset Isaac fílium suum, pósuit eum in altári super struem lignórum extendítque Abraham manum et arrípuit cultrum, ut immoláret fílium suum.
Et ecce ángelus Dómini de caelo clamávit: „Abraham, Abraham“. Qui respóndit: „Adsum“.
Dixítque: „Non exténdas manum tuam super púerum neque fácias illi quidquam. Nunc cognóvi quod times Deum et non pepercísti fílio tuo unigénito propter me“.
Levávit Abraham óculos suos vidítque aríetem unum inter vepres haeréntem córnibus; quem assúmens óbtulit holocáustum pro fílio. Appellavítque nomen loci illíus: „Dóminus videt“. Unde usque hódie dícitur: „In monte Dóminus vidétur“.
Vocávit autem ángelus Dómini Abraham secúndo de caelo et dixit: „Per memetípsum iurávi, dicit Dóminus: quia fecísti hanc rem et non pepercísti fílio tuo unigénito, benedícam tibi et multiplicábo semen tuum sicut stellas caeli et velut arénam, quae est in lítore maris. Possidébit semen tuum portas inimicórum suórum et benedicéntur in sémine tuo omnes gentes terrae, quia oboedísti voci meae“.
Verbum Dómini.
Psalmus Responsorius                           Ps 39, 7-8a. 8b-9. 10-1 lab. 17 (R/. 8a. 9a)
R/. Ecce vénio, Dómine, ut fáciam voluntátem tuam.
Sacrifícium et oblatiónem noluísti,
aures autem fodísti mihi.
Holocáustum et pro peccáto non postulásti,
tunc dixi: „Ecce vénio. R/.
In volúmine libri scriptum est de me.
Fácere voluntátem tuam,
Deus meus, vólui;
et lex tua in praecórdiis meis“. R/.
Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia magna;
ecce lábia mea non prohibébo, Dómine, tu scisti.
Iustítiam tuam non abscóndi in corde meo,
veritátem tuam et salutáre tuum dixi. R/.
Exsúltent et laeténtur in te
omnes quaeréntes te;
et dicant semper: „Magnificétur Dóminus“,
qui díligunt salutáre tuum. R/.
 
Vel
In capitulo libri scriptum est de me, ut faciam, Deus, voluntatem tuam.
Léctio Epístolae ad Hebráeos.                                                                             10,4-10
Fratres:
Impossíbile est sánguinem taurórum et hircóram auférre peccáta.
Ideo ingrédiens mundum Christus dicit: „Hóstiam et oblatiónem noluísti, corpus autem aptásti mihi; holocautómata et sacrifícia pro peccáto non tibi placuérunt. Tunc dixi: Ecce vénio, in capítulo libri scriptum est de me, ut fáciam, Deus, voluntátem tuam“.
Supérius dicens: „Hóstias et oblatiónes et holocautómata et sacrifícia pro peccáto noluísti, nec placuérunt tibi“, quae secúndum legem offerúntur, tunc dixit: „Ecce vénio, ut fáciam voluntátem tuam“. Aufert primum, ut secúndum státuat; in qua voluntáte sanctificáti sumus per oblatiónem córporis Christi Iesu in semel.
Verbum Domini.
 
Alleluia                                                                                                      Phil 2, 8-9
R/. Allelúia.
Christus factus est pro nobis oboédiens usque ad mortem,
mortem autem crucis.
Propter quod et Deus exaltávit illum:
et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
R/. Allelúia.
 
Evangelium
Tristis est anima mea usque ad mortem.
 X Léctio sancti Evangélii secúndum Mattháeum.                                           26, 36-42
Venit Iesus cum discípulis in práedium, quod dicitur Gethsémani. Et dicit discípulis: „Sedéte hic, donec vadam illuc et orem“. Et assúmpto Petro et duóbus fíliis Zebedáei, coepit contristári et maestus esse. Tunc ait illis: „Tristis est ánima mea usque ad mortem; sustinéte hic et vigiláte mecum“.
Et progréssus pusíllum, prócidit in fáciem suam orans et dicens: „Pater mi, si possíbile est, tránseat a me calix iste; verúmtamen non sicut ego volo, sed sicut tu“.
Et venit ad discípulos et invénit eos dormiéntes; et dicit Petro: „Sic non potuístis una hora vigiláre mecum? Vigiláte et oráte, ut non intrétis in tentatiónem; spíritus quidem promptus est, caro autem infírma“.
Iterum secúndo ábiit et orávit dicens: „Pater mi, si non potest hoc transíre, nisi bibam illud, fiat volúntas tua“.
Verbum Dómini.
 
Anno B
Lectio prima
Feriam pactum novum ei peccati non memorabor.
Léctio libri Ieremíae prophétae.                                                                        31,31-34
„Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, et fériam dómui Israel et dómui Iudae pactum novum; non secúndum pactum, quod pépigi cum pátribus eórum in die qua apprehéndi manum eórum, ut edúcerem eos de terra Aegýpti, pactum, quod írritum fecérunt, et ego dominátus sum eórum, dicit Dóminus.
Sed hoc erit pactum, quod fériam cum domo Israel post dies illos, dicit Dóminus: Dabo legem meam in viscéribus eórum et in corde eórum scribam eam; et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in pópulum. Et non docébit ultra vir próximum suum et vir fratrem suum dicens: „Cognósce Dóminum“; omnes enim cognóscent me, a mínimo eórum usque ad máximum, ait Dóminus, quia propitiábor iniquitáti eórum et peccáti eórum non memorábor ámplius“.
Verbum Dómini.
Psalmus Responsorius                                                     Ps 109, lb-e. 2. 3 (R/. 4b)
R/. Tu es sacérdos in aetérnum secúndum órdinem Melchísedech.
Dixit Dóminus Domino meo:
„Sede a dextris meis,
donec ponam inimícos tuos
scabéllum pedum tuórum“. R/.
Virgam poténtiae tuae
emíttet Dóminus ex Sión:
domináre in médio
inimicórum tuórum. R/.
Tecum principátus
in die virtútis tuae,
in splendóribus sanctis,
ex útero ante lucíferum génui te. R/.
 
Vel
Consummavit in sempiternum eos qui sanctificantur.
Léctio Epístolae ad Hebráeos.                                                                           10, 11-18
Omnis sacérdos stat cotídie minístrans et eásdem saepe ófferens hóstias, quae numquam possunt auférre peccáta. Hic autem, una pro peccátis obláta hóstia, in sempitémum consédit in déxtera Dei, de cétero exspéctans, donec ponántur inimíci eius scabéllum pedum eius; una enim oblatióne consummávit in sempitérnum eos, qui sanctificántur.
Testificátur autem nobis et Spíritus Sanctus; postquam enim dixit: „Hoc est testaméntum, quod testábor ad illos post dies illos, dicit Dóminus, dando leges meas in córdibus eórum et in mente eórum superscríbam eas; et peccatórum eórum et iniquitátum eórum iam non recordábor ámplius“.
Ubi autem horum remíssio, iam non oblátio pro peccáto.
Verbum Dómini.
 
Alleluia                                                                                                    Hebr 5, 8-9
R/. Allelúia.
Cum esset Fílius,
dídicit ex his, quae passus est, oboediéntiam;
et, consummátus, factus est ómnibus oboediéntibus sibi
auctor salútis aetérnae.
R/. Allelúia.
 
Evangelium
Hoc est corpus meum. Hic est sanguis mens.
 X Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum.                                                  14, 22-25
Primo die Azymórum, quando Pascha immolábant: manducántibus illis, accépit Iesus panem et benedícens fregit et dedit eis et ait: „Súmite: hoc est corpus meum“. Et accépto cálice, grátias agens dedit eis; et bibérunt ex illo omnes. Et ait illis: „Hic est sanguis meus novi testaménti, qui pro multis effúnditur. Amen dico vobis: Iam non bibam de genímine vitis usque in diem illum, cum illud bibam novum in regno Dei“.
Verbum Dómini.
 
Anno C
Lectio prima
Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus exercituum.
Léctio libri Isaíae prophétae.                                                                                6, 1-4. 8
In anno, quo mórtuus est rex Ozías, vidi Dóminum sedéntem super sólium excélsum et elevátum; et fímbriae eius replébant templum. Séraphim stabant iuxta eum; sex alae uni et sex alae álteri: duábus velábat fáciem suam et duábus velábat pedes suos et duábus volábat.
Et clamábat alter ad álterum et dicébat: „Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus exercítuum; plena est omnis terra glória eius“. Et commóta sunt superliminária cárdinum a voce clamántis et domus repléta est fumo.
Et audívi vocem Dómini dicéntis: „Quem mittam? Et quis ibit nobis?“. Et dixi: „Ecce ego, mitte me“.
Verbum Domini.
Psalmus Responsorius                                                              Ps 22, 2-3. 5. 6 (R/. 1)
R/. Dóminus pascit me et nihil mihi déerit.
In páscuis viréntibus me collocávit,
super aquas quiétis edúxit me,
ánimam meam refécit. R/.
Parásti in conspéctu meo mensam
advérsus eos, qui tríbulant me;
impinguásti in óleo caput meum
et calix meus redúndat. R/.
Etenim benígnitas et misericórdia subsequéntur me
omnibus diébus vitae meae
et inhabitábo in domo Dómini
in longitúdinem diérum. R/.
 
Vel
Qui sanctificat et qui sanctificantur, ex uno omnes.
Léctio Epístolae ad Hebráeos.                                                                              2, 10-18
Fratres.
Decébat Deum, propter quem ómnia et per quem ómnia, qui multos fílios in glóriam addúxit, ducem salútis eórum per passiónes consummáre. Qui enim sanctíficat et qui sanctifi­cántur, ex uno omnes; propter quam causam non erubéscit fratres eos vocáre dicens:
„Nuntiábo nomen tuum frátribus meis, in médio ecclésiae laudábo te“;
et íterum: „Ego ero fidens in eum“;
et íterum: „Ecce ego et púeri, quos mihi dedit Deus“.
Quia ergo púeri communicavérunt sánguini et carni, et ipse simíliter participávit iísdem, ut per mortem destrúeret eum, qui habébat mortis impérium, id est Diábolum, et liberáret eos, qui timóre mortis per totam vitam obnóxii erant servitúti. Nusquam enim ángelos ap-prehéndit, sed semen Abrahae apprehéndit. Unde débuit per ómnia frátribus similári, ut mi-séricors fíeret et fidélis póntifex in iis, quae sunt ad Deum, ut repropitiáret delícta pópuli; in quo enim passus est ipse tentátus, potens est eis, qui tentántur, auxiliári.
Verbum Dómini.
 
Alleluia                                                                                             Ez 36, 25a. 26a
R/. Allelúia.
Effúndam super vos áquam mundam
et dabo vobis cor novum
et spíritum novum ponam in médio vestri.
R/. Allelúia.
 
Evangelium
Pro eis ego sanctifico meipsum, ut sint et ipsi sanctificati in veritate.
 X Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem.                                   17, 1-2. 9. 14-26
In illo témpore:
Sublevátis óculis suis in caelum, dixit Iesus:
„Pater, venit hora: clarífica Fílium tuum, ut Fílius claríficet te, sicut dedísti ei potestátem omnis carnis, ut omne, quod dedísti ei, det eis vitam aetérnam. Ego pro eis rogo; non pro mundo rogo, sed pro his, quos dedísti mihi, quia tui sunt.
Ego dedi eis sermónem tuum et mundus ódio eos hábuit, quia non sunt de mundo, sicut ego non sum de mundo.
Non rogo, ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos ex Malo. De mundo non sunt, sicut ego non sum de mundo. Sanctífica eos in veritáte; sermo tuus véritas est. Sicut me misísti in mundum, et ego misi eos in mundum; et pro eis ego sanctífico meípsum, ut sint et ipsi san-ctificáti in veritáte.
Non pro his autem rogo tantum, sed et pro eis, qui creditúri sunt per verbum eórum in me, ut omnes unum sint, sicut tu, Pater, in me et ego in te, ut et ipsi in nobis unum sint; ut mundus credat quia tu me misísti. Et ego claritátem, quam dedísti mihi, dedi illis, ut sint u-num, sicut nos unum sumus; ego in eis, et tu in me, ut sint consummáti in unum; ut cognóscat mundus, quia tu me misísti et dilexísti eos, sicut me dilexísti.
Pater, quod dedísti mihi, volo, ut, ubi ego sum, et lili sint mecum, ut vídeant claritátem meam, quam dedísti mihi, quia dilexísti me ante constitutiónem mundi.
Pater iuste, et mundus te non cognóvit; ego autem te cognóvi et hi cognovérunt quia tu me misísti; et notum feci eis nomen tuum et notum fáciam, ut diléctio, qua dilexísti me, in ipsis sit et ego in ipsis“.
Verbum Domini.
 
MARTYROLOGIUM ROMANUM
 
Elogia pro celebrationibus mobilibus:
11. Feria V post Pentecosten
Festum Dómini nostri Iesu Christi, Summi et Aetérni Sacerdótis, secúndum órdinem Melchísedech, in quo ab inscrutábili aevo Pater complácuit, qui Mediátor Dei et hóminum, patérnam voluntátem adímplens, in ara crucis seípsum Hóstiam toti mundo salutárem semel immolávit. Formam sacrifíciis perénnis sic instítuens, inter fílios Adae fratérna éligit bonitáte hómines sacerdótio augéndos quátenus ex sacrifício incessánter in Ecclésia renováto flúmina virtútis divínae manárent, quibus novum caelum nováque terra efficeréntur, et in universórum latitúdine complerétur quod óculus non vidit nec áuris audívit nec in cor hóminis ascéndit.
 
Lectiones breves:
17. Feria V post Pentecosten: Domini nostri Iesu Christi, Summi et Aeterni Sacerdotis
Hebr 9, 24-25
Non enim in manufácta Sancta Christus introívit, quae sunt similitúdo verórum, sed in ipsum caelum, ut appáreat nunc vúltui Dei pro nobis; neque ut saepe ófferat semetípsum, quemádmodum póntifex intrat in Sancta per síngulos annos in sánguine aliéno.
Verbum Domini.
R/. Deo grátias.
 
CONGREGATIO DE CULTU DIVINO
ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM
Prot. N. 1040/11/L
DECRETUM
       Quo efficacius gratia anni sacerdotalis super populum Dei perseveret in tempore, Summus Pontifex Benedictus XVI formularia liturgica pro celebratione Domini nostri Iesu Christi Summo et Aeterno Sacerdote benigne disposuit apparandos, ut ad usum singularum Conferentiarum Episcoporum, quae petent, praeberentur.
       Haec porro Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, vigore peculiarium facultatum ab eodem Summo Pontifice ad hoc tributarum, textum latinum Missae, Liturgiae Horarum et Martyrologii Romani de Domino nostro Iesu Christo Summo et Aeterno Sacerdote, prout in adiecto exstat exemplari, libenter probat et typicum esse declarat.
       Contrariis quibuslibet minime obstantibus.
       Ex aedibus Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, die 23 mensis Iulii anno 2012.
Antonius Card. Cañizares Llovera
Praefectus
Rev. Dom. Ioannes Michaël Ferrer Grenesche
Subsecretarius
 
Congregazione per il Culto Divino
e la Disciplina dei Sacramenti
Prot.N. 452/12/L                                                                 Dal Vaticano, 23 luglio 2012
Eminenza / Eccellenza Reverendissima,
mi è gradito comunicarLe che in data 14 giugno 2012 il Signor Cardinale Segretario di Stato (Prot. N. 194.519) mi ha trasmesso la decisione del Santo Padre di concedere alle Conferenze Episcopali, che ne faranno richiesta a questa Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti, l'iscrizione nei rispettivi Calendari Propri della celebrazione di Nostro Signore Gesù Cristo Sommo ed Eterno Sacerdote con il grado di festa, il giovedì seguente la solennità di Pentecoste, i cui testi liturgici per la Santa Messa e l'Ufficio Divino, nell'originale latino, sono qui uniti (vedi Allegato).
Questa festa viene già celebrata da vari anni, secondo i Calendari Propri di diversi Istituti Religiosi e Paesi, con grandi frutti spirituali, invitando tutta la Chiesa a contemplare la santità e la bellezza del sacerdozio di Cristo, animando tutti i fedeli nel loro impegno di santità, spronando a una intensa preghiera per la santificazione del Clero e incitando quanti sono chiamati con il sacramento dell'Ordine al sacerdozio ministeriale a vivere un saldo e fedele impegno di santificazione personale, nel dono totale a Dio e alla Chiesa. La presenza nel Messale Romano, tra le Messe votive, di una Messa in onore di Nostro Signore Gesù Cristo Sommo ed Eterno Sacerdote trae origine dall'enciclica sacerdotale di Sua Santità Pio XI, Ad Catholici Sacerdotti (20 dicembre 1935), che fin da allora diede incremento ad un importante movimento di spiritualità e santificazione tra il Clero cattolico, di cui molti frutti confluirono nel Decreto Presbyterorum Ordinis del Concilio Vaticano II.
L'odierna possibilità di introdurre una festa di Cristo Sacerdote deve essere intesa nella linea dell'istituzione da parte del Beato Giovanni Paolo II della Giornata annuale di preghiera per la santificazione dei sacerdoti e della recente celebrazione, per desiderio del Santo Padre Benedetto XVI, dell'Anno sacerdotale, iniziative importanti per promuovere la vita di santità del Clero e la chiamata vocazionale al sacramento dell'Ordine.

Nell'assicurare che questa Congregazione resta a Sua disposizione per ogni chiarimento o domanda intorno a quanto vorrà realizzare la Conferenza dei Vescovi che Vostra E.za presiede, colgo ben volentieri l'occasione per esprimerLe, a Lei personalmente e a tutti i Vescovi del Suo Paese, i miei più sinceri sentimenti di fraternità e di stima

Antonio Card. Cañizares Llovera
Prefetto
Alle Loro Em.ze / Ecc.ze Rev.me
i Presidenti delle Conferenze dei Vescovi