Textus proprii Missarum et Liturgiae horarum
pro dioecesibus Bohemiae et Moraviae
Textus proprii Missarum et Liturgiae horarum pro dioecesibus Bohemiae et Moraviae iuxta Calendarium particulare a Sacra Congregatione pro Cultu Divino die 17 novembris 1973 (Prot. n. 1107/73) appropbatum comparati et die 16 decembris 1986 (Prot. 940/86) probati seu confirmati ac mutationibus (CCDDS, Prot. CD 643/92, 21 iulii 1992; Prot. n. 1994 et 2062/1995, 27 maii 1999) usque ad initium anni 2000 inductis accommodati.
Texty určené k slavení pouze v některých diecézích, předkládané k potvrzení příslušnou diecézí, nejsou v tomto souhrnu uvedeny.
Texty pro památky uvedené zde v kalendářním přehledu kursivou jsou stejné jako v liturgických knihách pro celou církev.
CELEBRATIONES PROPRIAE
CALENDARIO PARTICULARI
DIOECESIUM BOHEMIAE ET MORAVIAE
IANUARIUS
18 Beatae Mariae Virginis, Matris unitatis christianorum Memoria
MARTIUS
10 S. Ioannis Ogilvie, presbyteri et martyris
APRILIS
23 S. Vojtěchi, episcopi et martyris, Festum
patroni principalis archidioecesis Pragensis
24 S. Georgii, martyris
S. Fidelis a Sigmaringen, presbyteri et martyris
30 S. Sigismundi, martyris
S. Pii V., papae
MAIUS
6 In Moravia:
S. Ioannis Sarcander, presbyteri et martyris Memoria
In Bohemia:
S. Ioannis Sarcander, presbyteri et martyris
8 Beatae Mariae Virginis, Mediatricis omnium gratiarum
16 S. Ioannis Nepomuceni, presbyteri et martyris Festum
patroni principalis Bohemiae
20 In Moravia:
S. Clementis Mariae Hofbauer, presbyteri Memoria
In Bohemia:
S. Clementis Mariae Hofbauer, presbyteri
S. Bernardini Senensis, presbyteri
30 S. Zdislavae
In Bohemia et in dioecesi Brunensi:
S. Zdislavae Memoria
In dioecesi Litomericensi:
S. Zdislavae, patronae principalis dioecesis Litomericensis Festum
IUNIUS
15 S. Viti, martyris
19 S. Ioannis Nepomuceni Neumann, episcopi
S. Romualdi, abbatis
In dioecesi Budovicensi:
S. Ioannis Nepom. Neumann, episcopi Memoria
4 In Bohemia:
S. Procopii, abbatis Memoria
In Moravia:
S. Procopii, abbatis
S. Elizabeth Lusitaniae
5 Ss. Cyrilli, monachi, et Methodii, episcopi, Sollemnitas
patronorum Europae, patronorum principalium Moraviae
14 B. Hroznatae, martyris
S. Camilli de Lellis, presbyteri
In dioecesi Pilsnensi:
B. Hroznatae, martyris,patroni principalis dioecesis Festum
17 B. Česlai et S. Hyacinthi, presbyterorum
27 In Moravia:
Ss. Gorazdi et sociorum Memoria
In Bohemia:
Ss. Gorazdi et sociorum
AUGUSTUS
25 S. Benedicti, Ioannis, Matthaei, Isaac et Christini, martyrum
S. Ludovici
S. Ioseph de Calasanz, presbyteri
SEPTEMBER
7 S. Melchioris, presbyteri et martyris
10 B. Caroli Spinolae, presbyteri et martyris
16 In Bohemia:
S. Ludmilae, martyris Memoria
In Moravia:
S. Ludmilae, martyris
Ss. Cornelii, papae, et Cypriani, episcopi, martyrum
S. Roberti Bellarmini, episcopi et Ecclesiae doctoris
17 In Bohemia:
Ss. Cornelii, papae, et Cypriani, episcopi, martyrum
S. Roberti Bellarmini, episcopi et Ecclesiae doctoris
28 S. Venceslai, martyris, patroni principalis nationis Sollemnitas
OCTOBER
12 S. Radim, episcopi
31 S. Wolfgangi, episcopi
NOVEMBER
13 S. Agnetis de Bohemia, virginis Memoria
DECEMBER
1 S. Edmundi Campion, presbyteri et martyris
___________________________________________________________________________
ANNIVERSARIA DEDICATIONIS ECCLESIARUM CATHEDRALIUM
12 maii - Pragensis (S. Viti, martyris)
21 maii - Brunensis (S. Petri et Pauli, apostoli)
27 maii - Pilsnensis (S. Bartholomaei, apostoli)
30 iunii - Olomucensis (S. Venceslai, martyris)
20 septembris - Litomericensis (S. Stephani, protomartyris)
30 octobris - Reginae Gradecensis (Sancti Spiritus)
22 decembris - Budovicensis (S. Nicolai, episcopi)
In dioecesi Ostraviensi-opaviensi, die 30 maii 1996 noviter erecta:
16 iulii - (Divini Salvatoris Iesu Christi Regis)
I. MISSAE PROPRIAE
MISSALE
Die 18 ianuarii
Beatae Mariae Virginis,
Matris unitatis christianorum
Ant. ad introitum Cf. Ps 105, 47
Cóngrega nos, Dómine, de natiónibus,
ut sub tutéla Matris christianórum unitátis,
confiteámur nómini sancto tuo.
Collecta
Deus, qui in dilécto Fílio tuo
gentes dispérsas, ut salvas fáceres, adunásti,
da, ut eius Genetríce, beáta María Vírgine intercedénte,
cuncti pópuli in una Ecclésia te colláudent.
Per Dóminum.
Super oblata
Salútis nostrae memoriále celebrántes,
te, Dómine, humíliter deprecámur,
ut omnes uno baptísmate coniúnctos
atque cor et ánima una efféctos,
beáta María Vírgine,
Matre unitátis christianórum intercedénte,
eorúndem mysteriórum fácias esse partícipes.
Per Christum.
Praefatio de beata Maria Virgine, forma et matre Ecclesiae.
Ant. ad communionem 1 Cor 10, 17
Quóniam unus panis, unum corpus multi sumus,
omnes enim de uno pane participámur.
Post communionem
Deus, qui nos de uno pane partícipes
et in Christo unum esse voluísti,
réspice Ecclésiam tuam supplíciter deprecántem,
et cunctis pópulis christiánis,
quos Fílius tuus Matri suae commendávit,
unitátis et pacis propítius dona concéde.
Per Christum.
Die 10 martii
S. Ioannis Ogilvie, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Collecta
Deus, qui sanctum Ioánnem mártyrem tuum
invíctum fídei cathólicae propugnatórem effecísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut fídei, spei et caritátis augméntum
ubérius in dies consequámur.
Per Dóminum.
Die 23 aprilis
S. Vojtěchi, episcopi et martyris
Ant. ad introitum Hebr 5, 1
Omnis póntifex ex homínibus assúmptus
pro homínibus constitúitur in his, quae sunt ad Deum,
ut ófferat dona et sacrifícia pro peccátis. Allelúia.
Collecta
Deus, qui sanctum Vójtěchum epíscopum
zelo animárum succénsum martýrio coronásti,
eius interveniénte suffrágio concéde,
ut nec pastóribus oboediéntia gregis
nec gregi desit cura pastóris.
Per Dóminum.
Super oblata
Súscipe, Dómine, haec múnera,
quae tibi in sancti mártyris Vójtěchi commemoratióne deférimus,
et praesta nobis spíritum, quo ipse flagrávit,
ut vita nostra inter advérsa et próspera ad te semper dirigátur.
Per Christum.
Praefatio de pastoribus vel de martyribus.
Ant. ad communionem Cf. Act 1, 8
Accipiétis virtútem et éritis mihi testes
usque ad últimum terrae. Allelúia.
Post communionem
Sacraméntum quod súmpsimus, Dómine Deus noster,
vivíficet in nobis spíritum fortitúdinis et perseverántiae,
ut, exémplum sancti Vójtěchi sectántes,
omnésque difficultátes superántes,
testimónium Evangélio fidéliter praebeámus.
Per Christum.
Die 30 aprilis
S. Sigismundi, martyris
De Communi martyrum.
Collecta
Exáudi nos, miséricors Deus,
et pópulum tuum,
exémplo sancti Sigismúndi mártyris,
ad veram paeniténtiam addúctum
reconciliatiónis plenitúdine laetífica.
Per Dóminum.
Die 6 maii
S. Ioannis Sarcander, presbyteri et martyris
Ant. ad introitum Cf. 4 Ezd 2, 35
Lux perpetua lucébit Sanctis tuis, Dómine, et áeternitas témporum, allelúia.
Collecta
Deus, qui sanctum Ioánnem mártyrem
in confessióne verae fídei et sacramentális siléntii custódia
virtúte constántiae roborásti,
praesta, quáesumus,
ut contra advérsa ómnia eius muniámur exémplis
et protegámur auxíliis.
Per Dóminum.
Super oblata
Múnera tibi, Dómine, obláta sanctífica
et, sancti Ioánnis mártyris tui intercessióne placátus,
praesta, ut, qui eius gloriósa confessióne laetámur,
fídei constántiam imitémur.
Per Christum.
Ant. ad communionem Io 12, 24-25
Nisi granumfruménti cadens in terram mórtuum fúerit,
ipsum solum manet; si autem mórtuum fúerit,
multum fructum affert, allelúia.
Post communionem
Sit nobis, Dómine, reparátio mentis et córporis
caeléste mystérium,
quod beáto Ioánni mártyri tuo
constántiam in agóne práestitit palmámque triúmphi.
Per Christum.
Die 8 maii
Beatae Mariae Virginis,
Mediatricis omnium gratiarum
De Communi Beatae Mariae Virginis.
Collecta
Deus, qui beatíssimam Vírginem Maríam
Matrem Fílii tui, redemptóris nostri,
nostram apud te mediatrícem constitúere dignátus es;
concéde propítius,
ut quisquis ad te benefícia petitúrus accésserit,
cuncta se per eam impetrásse laetétur.
Per Dóminum.
Praefatio de beata Maria Virgine, forma et matre Ecclesiae.
Die 16 maii
S. Ioannis Nepomuceni, presbyteri et martyris
Ant. ad introitum Cf. 2 Mac 7, 39-40
Rex accénsus ira in hunc super omnes crudélius desáevit.
Et hic mundus óbiit,
per ómnia in Dómino confídens. (T. P. Allelúia.)
Collecta
Deus, qui sanctum Ioánnem presbýterum et mártyrem
ad iura Ecclésiae defendénda
silentiúmque sacramentále custodiéndum
confortáre dignátus es,
praesta, quáesumus, ut exémplum fortitúdinis eius sectántes,
servítium nostrum fidéliter adimpleámus.
Per Dóminum.
Super oblata
Súscipe, quáesumus, Dómine, haec múnera,
et sancto mártyre tuo ac presbýtero Ioánne intercedénte
tríbue nobis remissiónem ómnium peccatórum,
ut spíritu piae devotiónis repléti
toto corde tibi serviámus.
Per Christum.
Praefatio
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.
V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.
Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere:
Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus:
Qui beáti Ioánnis Praecursóris Fílii tui spíritum
in sacerdóte ac mártyre tuo Ioánne suscitásti,
ut in conspéctu poténtium
de testimóniis tuis fórtiter loquerétur.
Ille regis improbitátem líbera voce,
hic voce damnávit et siléntio;
ille coniugális fídei violatiónem coárguit,
hic sacramentális arcáni religiónem deféndit.
Alter praeclári martýrii coróna véterem clausit Ecclésiam,
alter novam nova lauréola decorávit.
O gloriósam nóminis, certáminis ac triúmphi societátem!
O tuam in Sanctis tuis mirábilem et praedicándam poténtiam!
O magnum testimónium, quod praebuérunt Christo tuo!
Per quem et nos, Dómine,
cum Angelis et Sanctis univérsis
tibi confitémur, in exsultatióne dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus…
Ant. ad communionem Cf. 1 Petr 3, 4
Qui abscónditus est cordis homo
in incorruptibilitáte mitis et quiéti spíritus,
hic est in conspéctu Dei lócuples. (T. P. Allelúia.)
Post communionem
Fragilitátem nostram, Dómine,
caeléstis haec mensa fórtium pane confírmet,
qui sancti Ioánnis constántiam iúgiter áluit ad victóriam.
Per Dóminum.
Die 20 maii
S. Clementis Mariae Hofbauer, presbyteri
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Collecta
Deus, qui sanctum Cleméntem Maríam miro fídei róbore
et invíctae constántiae virtúte decorásti,
eius méritis et exémplis,
fac nos, quáesumus, fortes in fide et caritáte fervéntes.
Per Dóminum.
Die 30 maii
S. Zdislavae
Ant. ad introitum Cf. Prov 14, 1-2
Ecce múlier sapiens, quae aedificávit domum suam,
et timens Dóminum ambulávit recto itínere. (T. P. Allelúia.)
Collecta
Deus, qui sanctam Zdíslavam, amóre tuo succénsam,
famíliam suam cotídie sollícite curáre
ac necessitátibus afflictórum prospícere docuísti,
praesta, ut exémplum eius sectántes
tempúsque nobis commíssum bonis opéribus impléntes,
voluntátem tuam fidéliter exsequámur.
Per Dóminum.
Super oblata
Famíliis nostris, quáesumus, Dómine,
memóriam sanctae Zdíslavae recoléntibus,
unitátis et pacis dona concéde,
quae sub oblátis munéribus
mýstice designántur.
Per Christum.
Ant. ad communionem Mt 12, 10
Quicúmque fécerit voluntátem Patris mei, qui in caelis est,
ipse meus frater et soror est, dicit Dóminus. (T. P. Allelúia.)
Post communionem
Huius sacrae communiónis, quáesumus, Dómine,
fructum in nobis iúgiter sentiámus,
qua et virtútes roboréntur in córdibus,
et actus sanctae operatiónis excréscant.
Per Christum.
Die 15 iunii
S. Viti, martyris
De Communi martyrum.
Collecta
Deus, qui sanctum Vitum iuveníli adhuc aetáte
ob invíctam fidelitátem victóriae coróna decorásti,
eius intercessióne concéde,
ut nostris quoque tempóribus
iúvenes virtúte constántiae ac fortitúdinis roboráti
te quaeréntes invéniant.
Per Dóminum.
Die 19 iunii
S. Ioannis Nepomuceni Neumann, episcopi
De Communi pastorum: pro episcopis.
Collecta
Deus, qui sanctum Ioánnem epíscopum
pastorálibus ministériis claréscere voluísti,
concéde propítius,
ut eius constans perfectiónis acquiréndae stúdium
in cotidiánis opéribus exsequéndis sectántes,
Ecclésiae tuae fructuóse inservíre valeámus.
Per Dóminum.
Die 4 iulii
S. Procopii, abbatis
Ant. ad introitum Cf. Os 2, 16
Duxit eum Dóminus in solitúdinem,
et locútus est ad cor eius.
Collecta
Deus, qui ad congregándos multos
oratióne et labóre tibi servíre cupiéntes
sanctum Procópium elegísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut oratióne et operatióne tibi placéntes
in conspéctu tuo iúgiter ambulémus.
Per Dóminum.
Super oblata
Sanctífica, quáesumus, Dómine Deus, haec múnera,
quibus in commemoratióne sancti Procópii
altáre tuum cumulámus,
ut per ea grátiae tuae virtúte
contra omnes hostíles incúrsus muniámur.
Per Christum.
Ant. ad communionem Cf. Eccl 11, 12-13
Deus eréxit eum ab humilitáte ipsíus et exaltávit eum,
et miráti sunt in illo multi et honoravérunt Deum.
Post communionem
Deus, qui sancto Procópio
opus grátia tua incéptum
fórtiter et perseveránter prósequi tribuísti,
praesta, quáesumus,
ut nos quoque sacro múnere roboráti
cuncta nobis adversántia superáre valeámus.
Per Christum.
Die 5 iulii
Ss. Cyrilli, monachi, et Methodii, episcopi,
patronorum Europae
Ant. ad introitum Proem. ad evang. 24-27
Audíte Verbum, quod a Deo venit,
verbum ánimas hóminum sátians,
verbum corda et mentes corróborans,
verbum ad cognitiónem Dei perdúcens.
Collecta
Deus, qui pátribus nostris sanctos Cyríllum et Methódium
ad Evangélium Slavórum lingua praedicándum misísti,
praesta, quáesumus,
ut veritátem tuam laeti suscipiéntes
in vita nostra ópere adimpleámus.
Per Dóminum.
Super oblata
Inténde, Dómine, múnera
altáribus tuis propósita,
et huius sacrifícii virtúte concéde,
ut, exémplum sanctórum Cyrílli et Methódii sectántes,
voluntátem tuam fidéliter exsequámur.
Per Christum.
Praefatio de pastoribus.
Ant. ad communionem Act 13, 49
Verbum Dómini ferebátur per univérsam regiónem.
Post communionem
Réspice, quáesumus, Dómine, fámulos tuos,
quos Córpore et Sánguine tuo refecísti,
et praesta,
ut qui victóriam tuam adventúmque gloriósum exspectámus,
intercessióne sanctórum Cyrílli et Methódii
vínculis fídei et caritátis coniúncti
in die iudícii ad déxteram tuam inveníri mereámur.
Qui vivis.
Die 14 iulii
B. Hroznatae, martyris
Ant. ad introitum Ps 33, 18
Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos,
et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
Collecta
Deus, qui beátum Hróznatam
a sáeculi pompis ad crucis sequélam transtulísti
eúmque pro tui nóminis glória
ómnia sua trádere suámque ánimam pónere fecísti:
praesta, quáesumus,
ut eius caritátis et fortitúdinis exémpla sectántes in terris,
cum ipso coronári mereámur in caelis.
Per Dóminum.
Super oblata
Sanctífica, quáesumus, Dómine, múnera dignánter obláta,
et intercedénte beáto Hróznata,
quem vinctum in cárcere martýrio coronásti,
víncula pravitátis nostrae miserátus absólve.
Per Christum.
Ant. ad communionem Io 15, 13
Maiórem dilectiónem nemo habet,
ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis, dicit Dóminus.
Post communionem
Sacraménti salutáris, Dómine, pasti delíciis,
tuam súpplices deprecámur pietátem,
ut intercessióne beáti Hróznatae mártyris
ab hóstium iúgiter liberémur insídiis
et gáudiis pérfrui mereámur aetérnis.
Per Christum.
Die 17 iulii
B. Česlai et S. Hyacinthi, presbyterorum
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Collecta
Deus, qui beátos sacerdótes Česláum et Hyacínthum,
virgíneo morum candóre práeditos
et salútis animárum zelo succénsos,
in divérsis natiónum pópulis
óperum sanctitáte et fídei propagatióne mirábiles effecísti,
praesta, quáesumus,
ut eórum intercessióne simus semper in fide stábiles,
et ad te, qui solus es aetérnae salútis auctor ac largítor,
veníre valeámus.
Per Dóminum.
Die 27 iulii
Ss. Gorazdi et sociorum
De Communi pastorum.
Collecta
Deus, qui sanctos Gorázdum, Cleméntem,
Náumum, Angelárium et Sabbam
ad opus apostólicum sanctórum Cyrílli et Methódii
prosequéndum suscitásti,
doce étiam nos depósitum fídei áliis trádere,
ut crescámus omnes in grátia
et in cognitióne Fílii tui Iesu Christi.
Qui tecum vivit.
Die 25 augusti
Ss. Benedicti, Ioannis, Matthaei, Isaac et Christini, martyrum
De Communi martyrum.
Collecta
Deus, qui beátum Benedíctum eiúsque sócios
(Ioánnem, Mattháeum, Isaac et Christínum)
ad vitam commúnem in spíritu paupertátis degéndam vocásti
eósque a latrónibus, pecúniam apud eos frustra quaeréntibus, necátos
in aetérnam glóriam accepísti,
concéde nobis, quáesumus,
ut tibi fratribúsque nostris non turpis lucri grátia,
sed ex ánima serviámus.
Per Dóminum.
Die 7 septembris
S. Melchioris, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Collecta
Sancti mártyris tui Melchióris,
quáesumus, Dómine, précibus adiuvémur,
ut cuius gloriámur triúmpho,
fídei constántiam imitémur.
Per Dóminum.
Die 10 septembris
B. Caroli Spinolae, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Collecta
Deus, qui beátum Carólum, zelo animárum flagrántem,
ad veritátem tuam pópulo Iapóniae praedicándam misísti
eúmque propter testimónium fídei igne cremátum
mártyris coróna decorásti,
praesta, quáesumus,
ut nos quoque testimónium verum
tibi coram homínibus exhibeámus.
Per Dóminum.
Die 16 septembris
S. Ludmilae, martyris
Ant. ad introitum Prov 31, 26
Os suum apéruit sapiéntiae,
et lex cleméntiae in lingua eius.
Collecta
Adiúvent nos, quáesumus, Dómine,
preces et mérita sanctae Lúdmilae,
ut eius vestígiis inhaeréntes,
in fide inveniámur stábiles
et in sanctis opéribus efficáces.
Per Dóminum.
Super oblata
Múnera, quáesumus, Dómine, obláta sanctífica,
ut sicut sanctae Lúdmilae horam sui óbitus praestolánti,
sumpta profuérunt,
ita nobis nunc et in hora mortis nostrae
eius méritis profíciant ad salútem.
Per Christum.
Ant. ad communionem Prov 31, 20
Manum suam apéruit ínopi
et palmas suas exténdit ad páuperes.
Post communionem
Sumpto salutári sacraménto, quáesumus, Dómine,
ut sicut iste panis caeléstis
sanctae Lúdmilae non défuit ad grátiam,
ita nobis semper profíciat ad medélam.
Per Christum.
Die 28 septembris
S. Venceslai, martyris,
patroni principalis nationis
Ant. ad introitum Cf. Sap 4, 13
Consummátus in brevi,
explévit témpora multa.
Collecta
Praesta, quáesumus, omnípotens aetérne Deus,
ut sancti Vencéslai mártyris vestígia sectántes
in iustítia et sapiéntia coram te ambulémus
et, ea quae pacis sunt quaeréntes,
malum in bono vincámus.
Per Dóminum.
Super oblata
Súscipe, quáesumus, Dómine, haec dona,
quae ex terrae nostrae frúctibus
altári tuo superpónimus,
et praesta, ut exémplo sancti Vencéslai,
in caritáte tui et próximi crescéntes,
tibi in frátribus nostris serviámus.
Per Christum.
Praefatio de martyribus.
Ant. ad communionem Mt 5, 7.9
Beáti misericórdes, quóniam ipsi misericórdiam consequéntur.
Beáti pacífici, quóniam fílii Dei vocabúntur.
Post communionem
Caelésti alimónia satiáti, Dómine,
qua beátus Vencéslaus
et omnes vestígia eius sequéntes confortabántur,
súpplices te deprecámur:
fac, ut in fortitúdine cibi illíus
ad caeléste convívium perveniámus
et in communióne cum ipsis in aetérnum vivámus.
Per Christum.
Die 12 octobris
S. Radim, episcopi
De Communi pastorum: pro episcopis.
Collecta
Deus, cuius providéntia sanctus Radim,
fratris sui Vójtěchi in ópere sócius
ipsiúsque martýrii testis factus,
opus apostólicum non derelínquit,
tríbue nobis, quáesumus,
ut hoc exémplum prae óculis habéntes
cooperatiónem eórum fratérnam imitémur.
Per Dóminum.
Die 31 octobris
S. Wolfgangi, episcopi
De Communi pastorum: pro episcopis.
Collecta
Deus, qui sanctum Wolfgángum epíscopum
spíritu sapiéntiae et magnanimitátis implevísti,
concéde, quáesumus, ut et nos
bonum regni tui prae óculis habéntes
quae ad salútem pópuli tui pródeunt
iúgiter quaerámus.
Per Dóminum.
Die 13 novembris
S. Agnetis de Bohemia, virginis
Ant. ad Introitum Mt 25, 34a.35-36a.40b
Veníte, benedícti Patris mei, dicit Dóminus:
Esurívi enim, et dedístis mihi manducáre;
sitívi, et dedístis mihi bíbere;
hospes eram, et collegístis me;
nudus, et operuístis me.
Amen, dico vobis: Quámdiu fecístis
uni de his frátribus meis mínimis, mihi fecístis.
Collecta
Deus, qui sanctam Agnétem vírginem
per regálium deliciárum contémptum
et húmilem crucis Fílii tui sequélam
ad caélum sublimásti,
tríbue nobis, quáesumus,
ut eius précibus et imitatióne,
aetérnae glóriae mereámur esse partícipes.
Per Dóminum.
Super oblata
Súscipe, Dómine, múnera pópuli tui,
et práesta, ut exémplo sanctae Agnétis suffúlti,
Fílium tuum in próximis agnoscéntes,
omni sollicitúdine ipsi in frátribus serviámus.
Qui vivit.
Praefatio de sanctis virginibus et religiosis.
Ant. ad communionem Io 13, 35
In hoc cognóscent omnes quia mei discípuli estis:
si dilectiónem habuéritis ad ínvicem, dicit Dóminus.
Post communionem
Reféctos, Dómine, sacraménto Fílii tui,
quod est vínculum caritátis et signum unitátis,
fac nos, quáesumus, sanctae Agnétis exémpla sectári,
ut illíus erga egénos amóris partícipes
pacis et reconciliatiónis operatóres fíeri valeámus.
Per Christum.
Die 1 decembris
S. Edmundi Campion, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Collecta
Deus, qui verae fídei
et Sedis Apostólicae primátui propugnándo
sanctum mártyrem tuum Edmúndum
invícta fortitúdine roborásti,
eius précibus exorátus,
nostrae, quáesumus, infirmitáti succúrre,
ut in veritáte tua usque in finem perseveráre valeámus.
Per Dóminum.
LECTIONARIUM
Die 18 ianuarii
Beatae Mariae Virginis,
Matris unitatis christianorum
De Communi beatae Mariae Virginis.
Lectio prior: Act 1, 12-14
Ps. respons.: Lc 1, 46-48a.48b-49.50-51.52-53.54-55
Evangelium: Lc 1, 39-47
Die 10 martii
S. Ioannis Ogilvie, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Rom 5, 1-5
Ps. respons.: Ps 33, 2-3.4-5.6-7.8-9
Evangelium: Lc 9, 23-26
Die 23 aprilis
S. Vojtěchi, episcopi et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Lectio prior: Act 13, 46-49
Vel: Col 1,24-29; 2,4-8
Ambulate confirmati fide, sicut didicistis.
Léctio Epístolae beáti Pauli apóstoli ad Colossénses.
Fratres:
Nunc gáudeo in passiónibus pro vobis et adímpleo ea, quae desunt passiónum Christi, in carne mea pro córpore eius, quod est ecclésia, cuius factus sum ego miníster secúndum dispensatiónem Dei, quae data est mihi in vos, ut ímpleam verbum Dei, mystérium, quod abscónditum fuit a sáeculis et generatiónibus, nunc autem manifestátum est sanctis eius, quibus vóluit Deus notas fácere divítias glóriae mystérii húius in géntibus, quod est Christus in nobis, spes glóriae.
Quem nos annuntiámus, commonéntes omnem hóminem et docéntes omnem hóminem in omni sapiéntia, ut exhibeámus omnem hóminem perféctum in Christo; ad quod et labóro certándo secúndum operatiónem eius, quae operátur in me in virtúte.
Hoc dico, ut nemo vos decípiat in subtilitáte sermónum. Nam etsi córpore absens sum, sed spíritu vobíscum sum, gaudens et videns órdinem vestrum et firmaméntum eius, quae in Christum est, fídei vestrae.
Sicut ergo accepístis Christum Iesum Dóminum, in ipso ambuláte, radicáti et superaedificáti in ipso et confirmáti fide, sicut didicístis, abundántes in gratiárum actióne. Vidéte, ne quis vos depraedétur per philosóphiam et inánem falláciam secúndum traditiónem hóminum, secúndum eleménta mundi et non secúndum Christum.
Ps. respons.: Ps 95(96), 1-2a.2b-3.7-8a.10
Evangelium: Io 10, 11-16
Die 30 aprilis
S. Sigismundi, martyris
De Communi martyrum.
Lectio prior: Ap 12, 10-12a
Ps. respons.: Ps 33, 2-3.4-5.6-7.8-9
Evangelium: Io 12, 24-26
Die 6 maii
S. Ioannis Sarcander, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Lectio prior: 1 Cor 4, 1-5
Ps. respons.: Ps 33, 2-3.4-5.6-7.8-9
Evangelium: Io 15, 18-21
Die 8 maii
Beatae Mariae Virginis,
Mediatricis omnium gratiarum
De Communi beatae Mariae Virginis.
Lectio prior: Rom 5, 12.17-19
Ps. respons.: Ps 112, 1-2.3-4.5-6.7-8
Evangelium: Io 2, 1-11
Die 16 maii
S. Ioannis Nepomuceni, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum.
Lectio prior: Rom 8, 31b-39
Ps. respons.: Ps 68, 5ab.7ac+8.15bc+31 (R.: 14c)
R.: In multitúdine misericórdiae tuae, exáudi me, Dómine.
vel: Allelúia.
Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei,
qui odérunt me gratis.
Confortáti sunt,
qui persecúti sunt me inimíci mei mendáces. R.
Non erubéscant in me,
qui exspéctant te, Dómine,
non confundántur super me,
qui quaerunt te, Deus.
Quóniam propter te sustínui oppróbrium,
opéruit confúsio fáciem meam. R.
Erípiar ab iis, qui odérunt me,
et de profúndis aquárum.
Laudábo nomen Dei cum cántico
et magnificábo eum in laude. R.
Evangelium: Mt 10, 17-22
Die 15 maii
S. Clementis Mariae Hofbauer, presbyteri
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: 1 Cor 9, 16-19.22-23
Ps. respons.: Ps 39, 2+4ab.7-8a.8b-9.10
Evangelium: Mt 23, 8-12
Die 30 maii
S. Zdislavae
De Communi sanctorum.
Lectio prior: 1 Petr 3, 1-9
Ps. respons.: Ps 127, 1-2.3.4-5
Evangelium: Mc 3, 31-35
Die 15 iunii
S. Viti, martyris
De Communi martyrum.
Lectio prior: 2 Mac 7, 1-2.9-14; vel: 1 Petr 3, 14-17
Ps. respons.: Ps 123, 2-3.4-5.7b-8
Evangelium: Mt 10, 34-39
Die 5 ianuarii
S. Ioannis Nepomuceni Neumann, episcopi
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: 1 Cor 1, 18-25
Ps. respons.: Ps 15, 1-2a+5.7-8.11
Evangelium: Lc 6, 27-38
Die 4 iulii
S. Procopii, abbatis
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Eph 4, 1-7.11-13
Ps. respons.: Ps 1, 1-2.3.4+6
Evangelium: Mt 19, 27-29
Die 5 iulii
Ss. Cyrilli, monachi, et Methodii, episcopi,
patronorum Europae
Lectio prior: Is 61, 1-3
Ps. respons.: Ps 116, 1.2
Lectio secunda: 2 Cor 4, 1-2.5-7
Alleluia: Cf. Mt 28, 19.20
Evangelium: Lc 10, 1-9
Die 14 iulii
B. Hroznatae, martyris
De Communi martyrum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Iac 1, 2-4.12
Ps. respons.: Ps 30, 3cd-4.6+8ab.16bc-17
Evangelium: Mt 10, 28-33
Die 17 iulii
B. Česlai et S. Hyacinthi, presbyterorum
De Communi pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Rom 12, 3-13
Ps. respons.: Ps 95, 1-2a.2b-3.7-8a.10
Evangelium: Mt 5, 13-16
Die 27 iulii
Ss. Gorazdi et sociorum
De Communi pastorum.
Lectio prior: Act 13, 46-49
Ps. respons.: Ps 95, 1-2a.2b-3.7-8a.10
Evangelium: Mt 28, 16-20
Die 25 augusti
Ss. Benedicti, Ioannis, Matthaei, Isaac et Christini, martyrum
De Communi martyrum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Hebr 10, 32-36.
Ps. respons.: Ps 123, 2-3.4-5.7b-8
Evangelium: Lc 12, 32-34
Die 7 septembris
S. Melchioris, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: 2 Tim 2, 8-13; 3, 10-12
Ps. respons.: Ps 30, 3cd-4.6+8ab.16bc-17
Evangelium: Lc 9, 23-26
Die 10 septembris
B. Caroli Spinolae, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Sir 51, 1-12(gr. 1-8)
Ps. respons.: Ps 123, 2-3.4-5.7b-8
Evangelium: Mt 10, 28-33
Die 16 septembris
S. Ludmilae, martyris
Lectio prior: Prov 31, 10-13.19-20.26.30-31
Mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
Léctio libri Proverbiórum.
Mulíerem fortem quis invéniet?
Longe super gemmas prétium eius.
Confídit in ea cor viri sui
et spóliis non indigébit.
Reddet ei bonum et non malum
ómnibus diébus vitae suae.
Quaesívit lanam et linum
et operáta est delectatióne mánuum suárum.
Manum suam misit ad colos,
et dígiti eius apprehendérunt fusum.
Palmas suas apéruit ínopi
et manum suam exténdit ad páuperem.
Os suum apéruit sapiéntiae,
et lex cleméntiae in lingua eius.
Fallax grátia et vana est pulchritúdo;
múlier timens Dóminum ipsa laudábitur.
Date ei de fructu mánuum suárum,
et laudent eam in portis ópera eius.
Ps. respons.: Ps 118, 1-2.138.139+150.161+168 (R.: cf. 1)
R.: Beáti immaculáti in via, qui ámbulant in lege Dómini.
Beáti immaculáti in via,
qui ámbulant in lege Dómini.
Beáti, qui servant testimónia eius,
in toto corde exquírunt eum. R.
Iustus es, Dómine,
et rectum iudícium tuum.
Mandásti in iustítia testimónia tua
et in veritáte nimis. R.
Consúmpsit me zelus meus,
quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
Appropinquavérunt persequéntes me in malítia,
a lege autem tua longe facti sunt. R.
Príncipes persecúti sunt me gratis,
et a verbis tuis formidávit cor meum.
Servávi mandáta tua et testimónia tua,
quia omnes viae meae in conspéctu tuo. R.
Evangelium: Mt 10, 34-39
Die 28 septembris
S. Venceslai, martyris,
patroni principalis nationis
Lectio prior: Sap 6, 9-21
Qui custodierint iusta iuste, iustificabuntur.
Léctio libri Sapiéntiae.
Ad vos, reges, sunt hi sermónes mei,
ut discátis sapiéntiam et non excidátis.
Qui enim custodíerint iusta iuste, iustificabúntur;
et qui didícerint ista, invénient defensiónem.
Concupíscite ergo sermónes meos,
dilígite illos et habébitis disciplínam.
Clara est et, quae numquam marcéscit, sapiéntia;
et fácile vidétur ab his, qui díligunt eam,
et invénitur ab his, qui quaerunt illam.
Praeóccupat, qui eam concupíscunt,
ut prior se osténdat illis.
Qui de luce vigiláverit ad illam, non laborábit,
assidéntem enim illam fóribus suis invéniet.
Cogitáre ergo de illa sensus est consummátio;
et qui vigiláverit propter illam, cito secúrus erit.
Quóniam dignos se ipsa círcuit quaerens
et in viis osténdit se illis hiláriter
et in omni providéntia occúrrit illis.
Inítium enim illíus veríssima est disciplínae concupiscéntia,
cura vero disciplínae diléctio est,
et diléctio custódia legum illis est,
custodítio autem legum confirmátio incorruptiónis est,
incorrúptio autem facit esse próximum Deo.
Concupiscéntia ítaque sapiéntiae dedúcit ad regnum.
Si ergo delectámini sédibus et sceptris, o reges pópuli,
cólite sapiéntiam, ut in perpétuum regnétis.
Ps. respons.: 1 Chr 29, 11abc.11d-12a.12bcd (R.: 12b)
R.: Tu, Dómine, domináris ómnium.
Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia,
glória, splendor atque maiéstas.
Cuncta enim, quae in caelo sunt et in terra, tua sunt. R.
Tuum, Dómine, regnum,
et tu eleváris ut caput super ómnia.
De te sunt divítiae et glória. R.
Tu domináris ómnium,
in manu tua virtus et poténtia,
in manu tua est magnificáre et firmáre ómnia. R.
Lectio secunda: 1 Petr 1, 3-6; 2, 21b-24
Vobis relinquens exemplum, ut sequamini vestigia eius.
Léctio Epístolae primae beáti Petri apóstoli.
Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, qui secúndum magnam misericórdiam suam regenerávit nos in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem et incontaminátam et immarcescíbilem, conservátam in caelis propter vos, qui in virtúte Dei custodímini per fidem in salútem parátam revelári in témpore novíssimo. In quo exsultátis, módicum nunc si opórtet contristári in váriis tentatiónibus.
Quia et Christus passus est pro nobis
vobis relínquens exémplum,
ut sequámini vestígia eius:
qui peccátum non fecit,
nec invéntus est dolus in ore ipsíus;
qui cum maledicerétur, non remaledicébat,
cum paterétur, non comminabátur,
commendábat autem iuste iudicánti;
qui peccáta nostra ipse pértulit
in córpore suo super lignum,
ut peccátis mórtui iustítiae viverémus;
cuius livóre sanáti estis.
Alleluia: Mt 5, 6
Evangelium: Mt 16, 24-27
Die 12 octobris
S. Radim, episcopi
De Communi pastorum.
Lectio prior: 2 Tim 4, 1-5
Ps. respons.: Ps 22, 1-3.4.5.6
Evangelium: Lc 5, 1-11
Die 31 octobris
S. Wolfgangi, episcopi
De Communi pastorum.
Lectio prior: 2 Tim 1, 13-14; 2, 1-3
Ps. respons.: Ps 116, 1.2
Evangelium: Mt 9, 35-38
Die 13 novembris
S. Agnetis de Bohemia, virginis
De Communi virginum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: Col 3, 12-17
Ps. respons.: Ps 102, 1-2.3-4.8-9.13-14.17-18a
Evangelium: Mt 25, 31-46
Die 1 decembris
S. Edmundi Campion, presbyteri et martyris
De Communi martyrum vel pastorum vel sanctorum: pro religiosis.
Lectio prior: 1 Petr 4, 12-19
Ps. respons.: Ps 30, 3cd-4.6+8ab.16bc-17
Evangelium: Mt 10, 17-22
II. LITURGIA HORARUM
Die 18 ianuarii
Beatae Mariae Virginis,
Matris unitatis christianorum
Beata Virgo Maria divinae maternitatis dono et munere, quo cum Filio Redemptore unitur, suisque singularibus gratiis et muneribus, etiam cum Ecclesia intime coniungitur: Deipara est Ecclesiae typus, ut iam docebat S. Ambrosius, in ordine scilicet fidei, caritatis et perfectae cum Christo unionis. (Conc. Vat. II., Const.dogm.de Ecclesia, n. 10)
Cultus Deiparae semper Virginis christianorum tum Orientis tum Occidentis etiam seiunctorum vinculum iugiter permanet. Unde quoque unio desiderata sub tutela eiusdem Virginis Matris saepe ponitur (cf. e. gr. Leo XIII, Litt. Encycl. Adiutricem populi, 5 sept. 1895). Hoc vero etiam hodierna celebratione liturgica, anno 1966 nostris dioecesibus concessa, exprimitur.
De Communi B. Mariae Virginis, praeter sequentia:
Ad Officium lectionis
Hymnus
Matrem sidéreo lúmine fúlgidam
orent unánimes Christícolae pii,
fratres ut míserans servet, et ávios
Petri in navículam ádvocet.
Grecos, Arménios, Aethíopes, Syros,
Coptos, Chaldáicos atque álios tibi
devótos pópulos in pátriam domum,
omnes, tu pia, cóngrega.
Cyrílli méritis et Methódi simul
freti, te pétimus pro pópulis Slávis,
quorum corda trahas ad Géniti tui
Divínum Cor amábile.
Ignáros púeros sédulo prótege,
ut semper níteant móribus intégris;
Divíno fídei múnere récrea,
ipsos ad Dóminum voca.
Une et Trine Deus, réspice quáesumus
máternas húmiles atque pias preces,
ut credens Oriens et simul Occidens
una fúlgeat in fide. Amen.
Lectio altera
Ex Tractátibus Petri Clarificatóris prióris Roudnicénsis
(De congruentia epistolae ex libro Canticorum desumptae cum festo Visitationis B. Mariae V., circa finem: Bibl. Capit. metrop. Pragensis, sign. D 57, f. 205)
Oratio ad virginem Mariam pro unitate Ecclesiae
Iam mihi ad te orátio dirigátur, Virgo beáta, cuius vox dulcis non tam in aure hóminis, sed magis in corde dilécti. Sermo mihi est ad te, omnípotens regína mundi, mater Dei, o benedícta genítrix vitae, mediátrix hóminum, reconciliátrix peccatórum.
Própera ne rapiámur, captivémur, discidámur. Surge, pia, surge, propítia, surge! Nos terrenórum mole peccáminum pressi néquimus assúrgere, ut miseriárum angústiam exponámus.
Tu miserórum et derelictórum consolátrix et peccatórum amíca, surge, amíca, dissidéntia fóedere pacis compóne, in qua tam dispárium naturárum distántia mirábili unióne connéctitur. Tu tam dispárium voluntátum, intentiónum, sénsuum, opiniónum contrária plenae et perféctae caritátis vínculo coáduna! Veni usque ad nos in adiutórium! Nos ambitiónis, cupiditátis, vanitátis, voluptátis impedíti obstáculis veníre recusámus, immo nec valémus. Tu veni ad nos!
Culpam nostrae corruptiónis éxcuset tua virgínitas illibáta et vanitátis nostrae faeces óbtegat cáritas large lata, et scissúras nostras ex his ómnibus deféctibus resultántes réparet intégritas tua gloriósa, ut quod nostris exclúditur méritis, tuis précibus gloriósis concedátur.
Responsorium
R. O Virgo, quae tantae necessitátis vides angústiam mélius quam nostro tibi váleat éxprimi oráculo. * Veni et ádiuva nos!
V. Desiderámus unitátem, sed mole peccáminum pressi nequímus assúrgere. * Veni.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Matrem benígnam, quam colit
óriens et orbis óccidens,
sol cum propínquat dénuo
laudat Maríam lúcifer.
Dum terra circumvólvitur,
umbras repéllens nóctium,
óriens prior fit lúcidus
lumen diéi prófluens.
Quod laetus inde súscipit
cursu secúndus óccidens,
utérque lucis póstmodum
uníus exstat párticeps.
María, Mater Lúminis,
auróra formosíssima,
uníus almae gáudio
lucis fac orbem pérfrui.
Sis veritátis núntia
et caritátis vínculum,
sis unitátis próvida
et Mater et signáculum.
Da, sacrosáncta Trínitas,
mundum pugíllo sústinens,
ut pastor únicus regat,
quos Mater iungit única. Amen.
Ant. 1 Ecclésia Dómini unum lumen est, quod ubíque diffúnditur, nec únitas córporis separátur.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Unus Dóminus, una fides, unum baptísma; unus Deus et Pater ómnium, qui super omnes et per ómnia et in ómnibus.
Ant. 3 Pax Christi dominétur in córdibus vestris, ad quam vocáti estis in uno córpore.
Lectio brevis Ier 32, 37a.38-40a
Haec dicit Dóminus: "Ecce ego congregábo eos de univérsis terris. Et erunt mihi in pópulum, et ego ero eis in Deum. Et dabo eis cor unum et viam unam, ut tímeant me univérsis diébus et bene sit eis et fíliis eórum post eos. Et fériam eis pactum sempitérnum et non désinam eis benefácere."
Responsorium breve
R. Congregábo vos de pópulis. * Et fient unus grex, unus pastor. Congregábo.
V. Eritis cor unum et ánima una. * Et fient unus grex, unus pastor. Glória Patri. Congregábo.
Ad Benedictus, ant. Omnes erant perseverántes unanímiter in oratióne cum muliéribus et María, Matre Iesu et frátribus eius.
Oratio
Deus, qui in dilécto Fílio tuo
gentes dispérsas, ut salvas fáceres, adunásti,
da, ut eius Genetríce, beáta María Vírgine intercedénte,
cuncti pópuli in una Ecclésia te colláudent.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Hymnus
En, passiónis véspere,
Magíster in Cenáculo
fit Póntifex et Hóstia,
Iesus, Maríae Fílius.
Apóstolis mirántibus
carnem dat atque sánguinem,
ut ómnibus suméntibus
sit unitátis vínculum.
Amor potens et úniens
apostolórum in córdibus
firmat fidem, spem róborat,
ut mane vincat cáritas.
Deínde cordis íntima
clamóre pandit férvido:
"Omnes ut unum sint, Pater,
in uno ovíli cónditi".
Pastor, Sacérdos in cruce
amóris afféctum sitit
et unitátem córdium
per saeculórum témpora.
María Mater sub cruce
fidem precátur fíliis,
dolóre summo quos parit
ne perdat error péssimus.
Christus Slavórum sit salus,
María Mater sit Slavis,
omnes Slavos mox úniat
spes et fides et cáritas.
Da, sacrosáncta Trínitas,
mundum pugíllo sústinens,
ut pastor únicus regat,
quos Mater iungit única. Amen.
Ant. 1 Omnes erant perseverántes in doctrína apostolórum et communicatióne, in fractióne panis et oratiónibus.
Psalmi et canticum de Communi B. Mariae V.
Ant. 2 Ambuláte digne vocatióne, qua vocáti estis, supportántes ínvicem in caritáte, sollíciti serváre unitátem spíritus in vínculo pacis.
Ant. 3 Iesus mórtuus est, ut fílios Dei, qui erant dispérsi, congregáret in unum.
Lectio brevis Eph 4, 1b-4
Obsécro vos, ut digne ambulétis vocatióne, qua vocáti estis, cum omni humilitáte et mansuetúdine, cum longanimitáte, supportántes ínvicem in caritáte, sollíciti serváre unitátem spíritus in vínculo pacis; unum corpus et unus Spíritus, sicut et vocáti estis in una spe vocatiónis vestrae.
Responsorium breve
R. Unus Dóminus, una fides, unum baptísma; * unus Deus et Pater ómnium. Unus Dóminus.
V. Qui est super omnes et per ómnia et in ómnibus. * Unus Deus et Pater ómnium. Glória Patri. Unus Dóminus.
Ad Magnificat, ant. Cóngrega nos, Dómine, de natiónibus, ut protectióne beátae Maríae Vírginis, Matris christianórum unitátis suffúlti, confiteámur nómini sancto tuo.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 10 martii
S. Ioannis Ogilvie, presbyteri et martyris
Pro commemoratione
Natus est in Scotia anno 1579 ex parentibus calvinisticis. Ad fidem catholicam conversus, studiis in pluribus civitatibus Europae incubuit. Brunae anno 1599 Societati Iesu nomen dedit et Lutetiae Parisiorum anno 1610 sacerdotio initiatus est. In patriam reversus multos in fide catholica confirmavit. Pro qua fide etiam die 10 martii 1615 patibulo suspensus est.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex interrogatório Glasguénsi sancti Ioánnis Ogílvie et ex eíusdem lítteris ad patrem Generálem
(Textus interrog. d. 15 oct. a. 1614; ed. in Original Letters relating to the Ecclesiastical Affairs in Scottland, vol. II, Edinburgh, 1851, n. 235. Textus litter.: ed. in Relatio Incarcerationis et Martyrii P. Ioannis Ogilbaei, Duaci, 1615, pp. 5-6)
Se ad mortem pro primatu Papae asserendo obtulit
"Ipse sacérdos de nómine prius interrogátus respóndit sibi nomen esse Ioánnes, cognómen Ogilbáeum; esse fílium Qualtíeri Ogilbáei de Drum; extra has regiónes fuísse annos vigínti et duos studiísque vacásse in collégiis Olmútii et Gráezii, in collégio vero Olmútii annos duos, in collégio Gráezii annos quinque; factum fuísse sacerdótem Parísiis. In Scótiam olim revérsum, ibídem remansísse sex círciter hebdómadas; nupérrime vero rursum venísse praetérito mense maio. Conféssus étiam est capsam sibi adhíbitam ad se pertinére seque ex número Iesuitárum esse. Interrogátus autem utrum iurisdíctio Papae in rebus spirituálibus sese super regnis Regis exténderet, in constánter asséruit seque ad mortem pro eo primátu asseréndo óbtulit."
Parum ante supplícium furtim de cárcere ad patrem Generálem Cláudium Acquavíva scripsit:
"Amantíssime, cordatíssime senex, et post Christum ac cáelites cordis mei dulcíssime amor. Supplícia terribília sunt, tortúrae acérbae. Paternitátis tuae caritátis erit pro me oráre, ut pro invictíssimo Iesu generosíssime occúmbam."
Responsorium Mt 5, 11.12a.10
R. Beáti estis, cum maledíxerint vobis et persecúti vos fúerint et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me; gaudéte et exsultáte, * quóniam merces vestra copiósa est in caelis.
V. Beáti, qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum caelórum; * quóniam.
Ad Laudes matutinas
Ant. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum caelórum.
Oratio
Deus, qui sanctum Ioánnem mártyrem tuum
invíctum fídei cathólicae propugnatórem effecísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut fídei, spei et caritátis augméntum
ubérius in dies consequámur.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ant. In caeléstibus regnis sanctórum habitátio est, et in aetérnum réquies eórum.
Die 23 aprilis
S. Vojtěchi, episcopi et martyris
Natus in Bohemia (Libice) circa annum 956. In Magdeburgo studiis incubuit ibique in confirmatione nomen Adalbertus accepit. In patriam reversus sacerdotio initiatus est et anno 983 post mortem primi episcopi Pragensis, ipse ad episcopatum provectus, mores paganicos adhuc remanentes strenue exstirpabat. Propter contumaciam gentis et comitum cum parum de proficere animadverteret, Romam se contulit et monachus efficitur. Denique desiderans lucrare Christo animas, in Prussiam proficiscitur et male acceptus ab incolis die 23 aprilis 997 martyrio coronatus est. Eiusque corpus primum Gnesnam, deinde Pragam translatum est.
De Communi pastorum vel unius martyris, praeter sequentia:
Ad Officium lectionis
Hymnus
Quam pulchra, qui te díligunt,
o Christe, libant gaúdia,
mundo relícto, qui tuo
sacro quiéscunt ótio.
Amóre sancto póntifex,
quem grata gens nunc práedicat,
mundána quaeque próterens,
sinu tuo recónditur.
Noctis nigrae calígine
tuo beátus lúmine,
psalmis et hymnis cáelitum
choris se laetus ággregat.
Mentis volátu líbero
percúrrit arcem síderum,
et quae negat mortálibus,
tibi vovet commércia.
Deo Patri sit glória,
et Fílio, qui a mórtuis
surréxit, ac Paráclito,
in sempitérna sáecula. Amen.
Lectio altera
Ex vita sancti Vójtěchi a sancto Brunóne epíscopo conscrípta
(Brunonis Vita Adalberti, circa finem: MGH, Scriptores, IV, 611-612)
Oratio ad sanctum Vojtěchum
Vocat te cor contrítum, vocat nostrórum témporum infinítus error; clamat tibi, felicíssime martyr, nostrárum miseriárum magnus clamor. Tu cum purpúreis procéribus in conspéctu Dei delectátus, tu cum suavisónis angelórum vócibus intra sancta sanctórum epulátus, ne obliviscáris veros captívos, non sentiéntes, in quanta tribulatióne versémur. Tu qui multa potes ad regis chortem, fac nobis legem et iustítiam de iníquo ódio tantórum hóstium.
Ad grandem misériam necessárium est magnum adiutórium. Dic tu ante omnes, dic ex quibus novus martyr enatásti, dic: "Deus óptime, miserére nostrae lunae vários labóres!" Compésce aestuántis avarítiae in imménsum crescéntes erróres; qui meretrícis pulchritúdine, amórem Dei commutáre volunt in amórem sáeculi, bonum dicéntes, malum in fine feréntes; promíttunt delectáre, et fáciunt laboráre; dicunt se adiuváre, et non nisi nocére novérunt.
Néscio, míseri quid símile patiámur; post expletiónem voluptátum ámplius esúrimus, et adéptis carnálium rerum oblectaméntis, numquam dícimus: Súfficit. Hoc est commúne malum ómnium. Qui non nisi spirituália debúimus, prope sola carnália cogitámus. Si quis potes, immo quia potes, nostris medére vulnéribus.
Responsorium
R. Veni, praesul noster, pátriam tuam réspice * et per manus filiórum tuórum in vínea tua laboráre ne cessáveris. Allelúia.
V. Fidéles consoláre, et virtúte crucis omnes culpas dignéris sanáre. * Et per manus.
Hymnus Te Deum.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Iam grata nos illúminat
dies sacráta mártyris,
qui luce solis clárior,
caelo alligábat pátriam.
Salve triúmpho spléndido
adiúncte victor nóbilis
caelo chorísque cóelitum:
nostris adésto vócibus.
Virtútis Eliae áemulus,
terram rigábas áridam:
nostras supérna pérfice
mentes rigári grátia.
Ad tuta per te páscua
oves vocátae pródeant;
et vitis almae pálmites
largis premántur frúctibus.
Seges tuis sudóribus
tuóque nata sánguine,
matúra Patris lúmine,
Matris sacrae sit gáudium.
Ut qui canéntes psállimus
Deum tuámque glóriam,
te prosequámur áuspicem,
tua assequámur gáudia.
Deo Patri sit glória,
et Fílio, qui a mórtuis
surréxit, ac Paráclito,
in sempitérna sáecula. Amen.
Ant. 1 Amícam mortem ampléxus in modum crucis manus expándit, quam semper sequens diléxit. Allelúia.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I
Ant. 2 Cadens cadáver matrem terram óccupat; ánima sancta ad vitam felíciter intrat. Allelúia.
Ant. 3 Beátus homo, quem póssidet glória paradísi, ut sápiat, quae praeparávit Deus his, qui díligunt illum. Allelúia.
Lectio brevis Hebr 13, 7
Mementóte praepositórum vestrórum, qui vobis locúti sunt verbum Dei, quorum intuéntes éxitum conversatiónis imitámini fidem.
Responsorium breve
R. Sancti cum iis qui in terris degunt invícti amóris néxibus semper iuncti sunt. * Allelúia, allelúia. Sancti.
V. Iísdem secúram viam stérnunt salútis. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Sancti.
Ad Benedictus, ant. Glória Christo Dómino, qui beátum Vójtěchum epíscopum testem suae passiónis fecit. Allelúia.
Preces de Communi pastorum.
Oratio
Deus, qui sanctum Vójtěchum epíscopum
zelo animárum succénsum martýrio coronásti,
eius interveniénte suffrágio concéde,
ut nec pastóribus oboediéntia gregis
nec gregi desit cura pastóris.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Hymnus
Práesulum salve célebris coróna,
et decus nostrum, pater et patróne,
gáudium, virtus, ánimi volúptas
máxima salve.
Tu Deo vitam téneram dicásti,
tu graves casus, nímios labóres
pro fide sancta patiénter usque
sustinuísti.
Te suum laudat pia gens Bohéma,
te Polonórum célebrat catérva,
Húngari lucis páriter salútant
laude magístrum.
Vota cultórum cápias tuórum:
semper exsúltent húmiles cliéntes,
qui tuum nomen célebrent, ab omni
hoste remóti.
O Pater, clerum réfove precátu;
sed nec afflígi patiáre gentem:
esto patrónus bonus invocánti
ómnibus horis.
In fide recta sociémur omnes,
in fide recta moriámur omnes;
quodque firmásti róseo cruóre,
duret in aevum.
Laus Deo Patri, paritérque Nato,
morte qui victa célebri triúmpho
Spíritum Sanctum tríbuit poténtem,
omne per aevum. Amen.
Antiphonae, psalmi et canticum de Communi pastorum.
Lectio brevis Hebr 5, 1
Omnis póntifex ex homínibus assúmptus pro homínibus constitúitur in his, quae sunt ad Deum, ut ófferat dona et sacrifícia pro peccátis.
Responsorium breve
R. Ecce sacérdos magnus, qui plácuit Deo. * Allelúia, allelúia. Ecce.
V. Multos avértit ab iniquitáte, * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Ecce.
Ad Magnificat, ant. Inclite martyr, pastor egrégie, decus Bohemórum, ora pro pópulo tibi devóto, et univérsa sancta civitáte. Allelúia.
Preces de Communi pastorum vel martyrum.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 30 aprilis
S. Sigismundi, martyris
Natus est in fine saeculi V. Ex haeresi ariana ad fidem catholicam conversus est et post mortem patris sui, regis Burgundorum, ipse sceptrum paternum adeptus regnum ad lucem veritatis adducere studuit. Nequissimis deceptus suasionibus filium suum interfici iussit, quo facto corde compunctus severiorem paenitentiae viam ingressus est. In monasterio Agaunensi psallentium ordinem instituit. Anno 523 a rege Francorum captus est et una cum uxore duobusque filiis in puteum proiectus est. Corpus eius in monasterium Agaunense honorifice sepultum, postea magna ex parte ad ecclesiam metropolitanam Pragensem translatum est.
De Communi unius martyris.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Scriptis sancti Gregórii Turonénsis epíscopi
(De gloria Martyrum, I, cap. 75: PL 71, 770-771)
Paenitentia purgatus martyris coronam adeptus est
Saepe Dóminus arrogántiam contumácis mentis virga correctiónis enérvat, ut eándem cultus sui veneratióne restítuat, sicut quandam de Sigismúndo rege manifésta fides gestum profert.
Illic étenim post interémptum per iníquae consílium cóniugis fílium, compúnctus corde Agáunum dírigit, ibíque prostrátus coram sepúlcris beatissimórum mártyrum legiónis félicis paeniténtiam egit, déprecans ut quaecúmque delíquerat, in hoc ei sáeculo últio divína retribúeret, ut scílicet habeátur in iudício absolútus, si ei mala quae gésserat, priúsquam de mundo decédat, repenséntur; ibíque et psalléntium quotidiánum instítuit, locúmque tam in territóriis quam in réliquis rebus affluentíssime ditávit.
Póstea vero captus a Chlodómere rege cum fíliis, interfectúsque eius iussu, ad eúndem locum delátus, sepultúrae mandátus est.
Responsorium
R. Sanguis Iesu Christi, Fílii Dei, mundat nos ab omni peccáto. * Si confiteámur peccáta nostra, Deus remíttit nobis peccáta et emúndat nos ab omni iniustítia. Allelúia.
V. Si dixérimus, quóniam peccátum non habémus, nosmetípsos sedúcimus, et véritas in nobis non est. * Si confiteámur.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Magnificáte Dóminum mecum, et exaltémus nomen eius in idípsum. Allelúia.
Oratio
Exáudi nos, miséricors Deus,
et pópulum tuum,
exémplo sancti Sigismúndi mártyris,
ad veram paeniténtiam addúctum
reconciliatiónis plenitúdine laetífica.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Si ímpius égerit paeniténtiam a peccátis suis, iniquitátes eius non memorabúntur. Allelúia.
Die 6 maii
S. Ioannis Sarcander, presbyteri et martyris
Natus est in Silesia (Skočov) anno 1576. Studiis peractis Olomutii, Pragae et Graecii in Styria, sacerdotio initiatus est anno 1609. Pastorale munus gessit in diversis locis Moraviae, postremum in Holešov. Ab haereticis in vincula coniectus crudeliter torquebatur, ut arcana in exomologesi pandita proderet. Frustra diu contra honorem sacramenti tentatus, mortuus est Olomutii die 17 martii 1620 ibique etiam sepultus est.
De Communi unius martyris vel pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Epístola confessórum Ecclésiae Románae ad sanctum Cypriánum epíscopum et mártyrem
(Ep. 31, 3-4: CSEL 3, 559-560)
Qui perseveraverit usque ad finem, hic salvus erit
Quid enim gloriósius quidve felícius ulli hóminum póterit ex divína dignatióne contíngere quam inter ipsos carnífices in ipso intéritu confitéri Dóminum Deum, quam inter saeviéntia saeculáris potestátis vária et exquisíta torménta, étiam extórto et excruciáto et excarnificáto córpore, Christum Dei Fílium, etsi recedénte sed tamen líbero spíritu, confitéri, quam relícto mundo caelum petísse, quam desértis homínibus inter ángelos stare, quam impediméntis ómnibus saeculáribus ruptis in conspéctu Dei iam se líberum sístere, quam caeléste regnum sine ulla cunctatióne tenére, quam collégam passiónis cum Christo in Christi nómine factum fuísse, quam iudíciis sui divína dignatióne iúdicem factum fuísse, quam immaculátam consciéntiam de confessióne nóminis reportásse, quam humánis et sacrílegis légibus contra fidem non oboedísse, quam veritátem voce pública contestátum fuísse, quam ipsam quae ab ómnibus metuátur moriéndo mortem subegísse, quam per ipsam mortem immortalitátem consecútum fuísse, quam ómnibus saevítiae instruméntis excarnificátum et extórtum ipsis torméntis torménta superásse, quam ómnibus dilaniáti córporis dolóribus róbore ánimi reluctátum fuísse, quam sánguinem suum profluéntem non horruísse, quam supplícia sua post fidem amáre coepísse, quam detriméntum vitae suae putáre non exísse?
Ad hoc enim próelium quasi quadam tuba evangélii sui nos éxcitat Dóminus dicens: Beáti qui persecutiónem passi fúerint propter iustítiam. Ipsórum enim est regnum caelórum. Beáti éritis, cum vos persecúti fúerint et ódio habúerint. Gaudéte et exsultáte. Sic enim et prophétas persecúti sunt, qui ante vos fuérunt, patres eórum. Et íterum: Quóniam ante reges et potestátes stábitis, et tradet frater fratrum ad mortem, et pater fílium, et qui perseveráverit usque ad finem, hic salvus erit. Et: Vincénti dabo sedére super thronum meum, sicut et ego vici et sedi super thronum Patris mei.
Responsorium Iac 1, 12; Sir 14, 1; Sap 10, 14
R. Beátus vir, qui suffert tentatiónem, quia, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitae, quam repromísit Deus diligéntibus se. * Beátus vir, qui non est lapsus verbo ex ore suo.
V. Sapiéntia Dei descéndit cum illo in fóveam et in vínculis non derelíquit illum. * Beátus vir.
Ad Laudes matutinas
Ant 1 Vicit propter sánguinem Agni et propter verbum testimonii sui, non diléxit ánimam suam usque ad mortem. Allelúia.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant 2 Plúrimis ex gente mortem suam ad exémplum fortitúdinis et memóriam virtútis relíquit. Allelúia.
Ant 3 Qui vícerit, hereditábit haec: ego ero illi Deus, et ille erit mihi fílius. Allelúia.
Lectio brevis Sir 51, 2b.3d.4ab.5b.6.7bc
Adíutor et protéctor factus es mihi in conspéctu insurgéntium. Et liberásti me, secúndum magnitúdinem misericórdiae et nóminis tui, de multis tribulatiónibus, quae circumdedérunt me, a pressúra flamae, quae circúmdedit me, et de médio ignis, ubi non sum aestuátus, et a lingua coinquináta et a verbo mendácii, a iáculo linguae iniústae.
Responsorium breve
R. Memorátus sum misericórdiae tuae, Dómine.Allelúia, allelúia. * Memorátus sum.
V. Quóniam éruis sustinéntes te. Allelúia, allelúia. * Memorátus sum.
Ad Benedictus, ant. Laudábo Dóminum in vita mea, psallam Deo meo, quámdiu fúero. Allelúia.
Oratio
Deus, qui beátum Ioánnem mártyrem
in confessióne verae fídei et sacramentális siléntii custódia
virtúte constántiae roborásti,
praesta, quáesumus,
ut contra advérsa ómnia eius muniámur exémplis
et protegámur auxíliis.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ant 1 Omnes qui volunt pie vívere in Christo Iesu, persecutiónem patiéntur. Allelúia.
Psalmi et canticum de Communi unius martyris.
Ant 2 Commórtui cum Christo, étiam cum eo convivémus. Allelúia.
Ant 3 Si sustinémus, cum Christo conregnábimus. Allelúia.
Lectio brevis et Responsorium breve de Communi unius martyris.
Ad Magnificat, ant. Esto fidélis usque ad mortem, et dabo tibi corónam vitae. Allelúia.
Preces de Communi unius martyris.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 8 maii
Beatae Mariae Virginis,
Mediatricis omnium gratiarum
Beata Virgo, ab aeterno tamquam Mater divini Verbi praedestinata, operi Salvatoris singulari prorsus modo cooperata est ad vitam animarum supernaturalem restaurandam. Quam ob causam mater nobis in ordine gratiae exstitit. Haec autem in gratiae oeconomia maternitas Mariae indesinenter perdurat usque ad perpetuam omnium electorum consummationem. Materna sua caritate de fratribus Filii sui adhuc peregrinantibus necnon in periculis et angustiis versantibus curat. Propterea in Ecclesia titulis Advocatae, Auxiliatricis et Mediatricis invocatur. Quod tamen ita intelligitur, ut dignitati et efficacitati Christi unius Mediatoris nihil deroget, nihil superaddat. (Cf. Conc. Vat. II., Const. dogm. de Ecclesia, nn. 61-62.)
De Communi B. Mariae Virginis, praeter sequentia:
Ad Officium lectionis
Hymnus
Christus humáni géneris misértus,
morte nos ictos mérita, supérnam
rursus ad vitam génuit, suóque
sánguine tersit.
O pium flumen, scelus omne purgans!
O inexháustum pélagus bonórum,
unde septéno fluit usque fonte
vita salúsque!
Hos tamen sacros látices redémptis
quis ministrábit? Datur hoc Maríae
munus, ut divae moderétur undae,
árbitra, cursum.
Cuncta, quae nobis méruit Redémptor,
dona partítur Génetrix Maria,
cuius ad votum sua fundit ultro
múnera Natus.
Te per aetérnos venerámur annos,
Trínitas, summo celebránda plausu:
te fide mentes resonóque linguae
cármine laudent. Amen.
Lectio altera
Ex Homilíis sancti Bernárdi abbátis in Láudibus Vírginis Matris
(Hom. 2, 17: PL 183, 70-71)
Ipsa est mediatrix et advocata nostra
María est nóbilis stella ex Iacob orta, cuius rádius univérsum orbem illúminat: cuius splendor et praefúlget in supérnis, et ínferos pénetrat, terras étiam perlústrans, et calefáciens magis mentes quam córpora: fovet virtútes, éxcoquit vítia. Ipsa, inquam, est praeclára et exímia stella super hoc mare magnum et spatiósum necessário subleváta, micans méritis, illústrans exémplis.
O quisquis te intélligis in huius sáeculi proflúvio magis inter procéllas et tempestátes fluctuáre, quam per terram ambuláre: ne avértas óculos a fulgóre huius síderis, si non vis óbrui procéllis. Si insúrgant venti tentatiónum, si incúrras scópulos tribulatiónum, réspice stellam, voca Maríam. Si iactáris supérbiae undis, si ambitiónis, si detractiónis, si aemulatiónis, réspice stellam, voca Maríam. Si iracúndia, aut avarítia, aut carnis illécebra navículam concússerit mentis, réspice ad Maríam. Si críminum immanitáte turbátus, consciéntiae foeditáte confúsus, iudícii horróre pertérritus, bárathro incípias absorbéri tristítiae, desperatiónis abýsso, cógita Maríam.
In perículis, in angústiis, in rebus dúbiis Maríam cógita, Maríam ínvoca. Non recédat ab ore, non recédat a corde, et ut ímpetres eius oratiónis suffrágium, non déseras conversatiónis exémplum. Ipsam sequens non dévias: ipsam rogans non despéras: ipsam cógitans non erras: ipsa tenénte non córruis: ipsa protegénte non métuis: Ipsa duce non fatigáris: ipsa propítia pérvenis.
Responsorium
R. Memoráre, o piíssima Virgo María, non esse audítum a sáeculo, quemquam ad tua curréntem praesídia, tua implorántem auxília, tua peténtem suffrágia esse derelíctum. * Tali animáti confidéntia, ad te, Virgo vírginum, Mater, cúrrimus. Allelúia.
V. Noli, Mater Verbi, verba nostra despícere, sed audi propítia et exáudi. * Tali.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
María, quae mortálium
preces amánter éxcipis,
rogámus ecce súpplices,
nobis adésto pérpetim.
Adésto, si nos críminum
caténa stringit hórrida;
cito resólve cómpedes,
quae corda culpis ílligant.
Succúrre, si nos sáeculi
fallax imágo péllicit,
ne mens salútis trámitem,
oblíta caeli, déserat.
Succúrre, si vel córpori
advérsa sors impéndeat;
fac, sint quiéta témpora,
aetérnitas dum lúceat.
Tuis et esto fíliis
tutéla mortis témpore,
ut, te iuvánte, cónsequi
perénne detur práemium.
Iesu, tibi sit glória,
qui natus es de Vírgine,
cum Patre, et almo Spíritu,
in sempitérna sáecula. Amen.
Lectio brevis Cf. Iudt 15, 9.10; 13, 18.19
Tu exaltátio, tu magna glória et laus nostra; fecísti multa propter salútem géneris nostri. Benedícta tu a Deo excélso prae ómnibus muliéribus, quae sunt super terram. Non discédet laus tua a corde hóminum.
Responsorium breve
R. Sub tuum praesídium confúgimus, sancta Dei Génetrix. * Allelúia, allelúia. Sub tuum.
V. Nostras deprecatiónes ne despícias. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Sub tuum.
Ad Benedictus, ant. María, Mater grátiae, Mediátrix nostra, per te venit Salvátor mundi, intercéde pro nobis. Allelúia.
Oratio
Deus, qui beatíssimam Vírginem Maríam
Matrem Fílii tui, redemptóris nostri,
nostram apud te mediatrícem constitúere dignátus es;
concéde propítius,
ut quisquis ad te benefícia petitúrus accésserit,
cuncta se per eam impetrásse laetétur.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Lectio brevis Act 1, 14
Omnes erant perseverántes unanímiter in oratióne cum muliéribus et María matre Iesu et frátribus eius.
Responsorium breve
R. Ad te clamámus, Virgo gloriósa et benedícta. * Allelúia, allelúia.
V. A perículis cunctis líbera nos semper. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Ad te.
Ad Magnificat, ant. Salus nostra in manu tua est; réspice nos tantum et laeti serviémus Regi Dómino. Allelúia.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 16 maii
S. Ioannis Nepomuceni, presbyteri et martyris
Natus est in Bohemia (Nepomuk) circa medium XIV saeculi. Notarius publicus et officialis archiepiscopi Pragensis eiusque (ab anno 1389) vicarius generalis nominatur, iura Ecclesiae contra Venceslaum IV regem fortiter defendit. Regis imperio eoque praesente tormentis vexatus, in Moldavam flumen deiectus est horis vespertinis die 20 martii 1393. Iam decenniis subsequentibus praecipua occisionis ratio sacramentale sigillum, constanter contra regis contentionem servatum, affirmabatur. Eiusque corpus in ecclesia metropolitana Pragensi honorifice colitur.
De Communi unius martyris vel pastorum, praeter sequentia:
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Opéribus Ioánnis de Jenštein archiepíscopi Pragénsis
(Commentum super psalmum Noli aemulari, v. 34-35: Cod. vat. lat. 1122, 130)
Deus non derelinquet sanctos suos
Consíderat peccátor iustum et quaerit mortificáre eum. Consíderat primo in mente sibi ipsi cónscius tantum, consíderat foris per óculum deprehendéndo, consíderat locum, vidélicet montem Olíveti ad quem frequénter Christus ibat; tempus: quia non in die festo; opportunitátem: ne forte tumúltus fíeret in pópulo; modum: quemcúmque osculátus fúero, ille est, tenéte eum; qualitátem: quia cum scribis et pharíseis et turba multa. Ecce, socíetas peccatórum considerántium viam iustórum, quia non facíliter peccátor peccatórem contémnit, quinímmo fur latróni coniúngitur, próditor proditóri, verbósus loquácem, tyránnus crudélem díligit. Habent enim mali étiam suos amatóres, qui se vicíssim díligant extráque se néminem, quia persecutióne lacéssunt illos qui néqueunt ulluláre cum lupis et volunt balláre cum óvibus.
Ovis viréntia prata depáscit, cursum díligit, salícibus véscitur, flosculis illáesis, quaeque sumit viréntia, rúminat quae cómedit, mammas habet úberes, pastóres sequúntur, díligunt, et si ad mortem dúcitur, silet. Per quas Christus noster intellígitur qui sicut ovis ad occisiónem ductus est et non apéruit os suum. Simíliter et discípuli et sancti álii sicut agni inter lupos missi sunt, quibus bonis fera lupórum ínvidet crudélitas contrarióque ritu resístunt nam eódem non contentántur pastu, immo eórum insidiánter carni et sánguini et cotidiána illos rábie persequúntur. Qui quippe sunt stériles, pilis operiúntur híspidis, lacte carent, caro eórum ólida, cadavéribus vescúntur, non rúminant, non habent caulas, pastórem fúgiunt.
Et lupi sunt hómines ipsísque lupis crudelióres, qui sua versútia se fortióres convíncunt béstias. Ergo fortióres sunt béstiis béstiae hómines. Insidiántur enim in ánima et córpore, in ánima iustis pervérse consuléndo et in erróris dévium inducéndo, invídia ánimam interficiéndo, consílium, auxílium de morte fiénda faciéndo, corpus deníque periméndo vel perímere voléndo, et sicut agnus inter lupos innócuus esse non potest, sic inter peccatóres iustus non est secúrus.
Quaerit ergo peccátor mortificáre iustum divérsis machinatiónibus, vidélicet explorándo, illaqueándo, strangulándo, interficiéndo.
Responsorium Ps 36, 1.5.39
R. Noli aemulári in malignántibus, neque zeláveris faciéntes iniquitátem. * Commítte Dómino viam tuam et spera in eo, et ipse fáciet. (T. P. Allelúia.)
V. Salus iustórum a Dómino, et protéctor eórum in témpore tribulatiónis. * Commítte.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Invíctus heros Dómini,
mergéndus unda flúminis,
stat fortis in siléntio,
dum fit sigílli méntio.
Hinc rex minátur fúnera,
hinc tortor ínfert vúlnera;
manus ligántur fúnibus,
artus cremántur ígnibus.
Sed haec Ioánnes déspicit,
nec regis íram réspicit:
secréta non vult pándere,
horret sigíllum frángere.
Stat mutus agnus ínnocens,
nil de tegéndis próferens:
stat; dumque rex nil élicit,
e ponte iustum déicit.
Da, sempitérna Trínitas,
ut in bono sit fírmitas,
aut lacrimárum flúmina
mergant cadéntum crímina. Amen.
Ant. 1 Interrogábat eum rex multis sermónibus: at ipse nihil illi respondébat. (T. P. Allelúia.)
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Tunc rex, accénsus ira, in hunc super omnes crudélius desáeviit.
Ant. 3 Beátus qui lingua sua non est lapsus, et qui non servívit indígnis se. (T. P. Allelúia.)
Lectio brevis Iac 1, 12.26-27
Beátus vir, qui suffert tentatiónem, quia, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitae, quam repromísit Deus diligéntibus se. Si quis putat se religiósum esse non freno circumdúcens línguam suam sed sedúcens cor suum, huius vana est relígio. Relígio munda et immaculáta apud Deum et Patrem haec est: visitáre pupíllos et víduas in tribulatióne eórum, immaculátum se custodíre ab hoc sáeculo.
Responsorium breve
Tempore paschali:
R. Dixi: Custódiam vias meas, ut non delínquam in lingua mea. * Allelúia, allelúia. Dixi.
V. Pósui ori meo custódiam. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Dixi.
Extra tempus paschale:
R. Dixi: Custódiam vias meas, * ut non delínquam in lingua mea.
V. Pósui ori meo custódiam. * ut non delínquam in lingua mea. Glória Patri. Dixi.
Ad Benedictus, ant. Loquébar de testimóniis Dei in conspéctu regum, et non confundébar. (T. P. Allelúia.)
Preces de Communi unius martyris.
Oratio
Deus, qui sanctum Ioánnem presbýterum et mártyrem
ad iura Ecclésiae defendénda
silentiúmque sacramentále custodiéndum
confortáre dignátus es,
praesta, quáesumus, ut exémplum fortitúdinis eius sectántes,
servítium nostrum fidéliter adimpleámus.
Per Dóminum.
Ad Horam mediam
Psalmi de feria currente cum antiphona de Tempore. Lectio brevis de Communi unius martyris. Oratio ut supra ad Laudes matutinas.
Ad Vesperas
Hymnus, ut ad Laudes matutinas.
Ant. 1 Igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas. (T. P. Allelúia.)
Psalmi et canticum de Communi unius martyris.
Ant. 2 Aquae multae non potuérunt exstínguere caritátem, nec flúmina óbruent illam. (T. P. Allelúia.)
Ant. 3 Transívi per ignem et aquam, et eduxísti me in refrigérium. (T. P. Allelúia.)
Lectio brevis 1 Petr 3, 14-15
Et si patímini propter iustítiam, beáti! Timórem eórum ne timuéritis et non conturbámini, Dóminum autem Christum sanctificáte in córdibus vestris, paráti semper ad defensiónem omni poscénti vos ratiónem de ea, quae in vobis est spe.
Responsorium breve
Tempore paschali:
R. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? * Allelúia, allelúia. Dóminus.
V. Dóminus protéctor vitae meae, a quo trepidábo? * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Dóminus illuminátio.
Extra tempus paschale:
R. Dóminus illuminátio mea et salus mea, * quem timébo? Dóminus illuminátio.
V. Dóminus protéctor vitae meae, a quo trepidábo? * Quem timébo? Glória Patri. Dóminus illuminátio.
Ad Magnificat, ant. In conspéctu poténtium admirábilis ero, et fácies príncipum mirabúntur me: tacéntem me sustinébunt, et loquéntem me respícient. (T. P. Allelúia.)
Preces de Communi unius martyris.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 20 maii
S. Clementis Mariae Hofbauer, presbyteri
Natus in Moravia (Tasovice) anno 1751, adolescens pistoriam artem didicit, sed ad servitium sacerdotale se vocari praesentiens litteris studere coepit. Romae a S. Alphonso Congregationi Sanctissimi Redemptoris cooptatus, sacerdotio initiatus est et in septentrionales Europae provincias missus est. Varsaviae in Polonia primo suae congregationis domicilio erecto, sacerdotalia munera copioso cum fructu explevit. Tandem multas acerbitates perpessus, Vindobonam secessit, ubi duodecim annos ad Dei gloriam strenue operatus, obdormivit in Domino die 15 martii 1820.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Lítteris apostólicis sancti Pii papae Décimi
(Bulla canonizationis, die 20 maii 1909: AAS 1(1909), pp. 645-647.652)
Labor servi fidelis non erat inanis
Púeros Clemens diligébat ab iísque diligebátur: qui, si quando óbvium habébant, viae se addébant cómites domúmque usque prosequebántur eum. Ipse fídei rudiménta eos docébat, eórum ánimum conformábat ad sanctam synáxim primum excipiéndam; apud paréntes instábat, ut pie líberos institúerent.
Páuperum sollícitus, praesértim si quos, ex locúpleti statu deiéctos, paupertátis pudébat; eos ut iuváret, libénter ipse cibo abstinébat. Paupéribus pecúniam, vestes, cibária, panem potíssimum afferébat.
Clemens, postquam totum diem, ad glóriam Dei amplificándam, ímpigre absúmpserat, cum tandem domum véspere concedébat, non eum quies, sed nova quaedam et gravis et fructuosíssima occupátio exspectábat. Inveniébat enim amícis discipulísque domum refértam: álii óperam theológiae dantes, álii medicínae aut légibus, cum iísque públici scribae permíxti.
Nec universórum modo, sed singulórum quoque sollícitus erat: némini assentabátur, sed ingénue veritátem próferens eórum spirituália cómmoda quaeritábat. Ita ex vespertíno hoc labóre, úberes ille fructus percépit: nam de eo doméstico amicórum círculo álii quidem exstitérunt actuosi sacerdótes, divínae glóriae et animárum salútis studiosíssimi; álii evangélica consília secúti congregatióni a Sanctíssimo Redemptóre aut religiósis áliis sodalítiis sese addixérunt; álii, qui láici mansérunt, in suo quisque institúto ac statu integritátis, innocéntiae, religiónis singulária exémpla praebuérunt; ómnium plúrimum váluit ópera, ad collabéntem in ea civitáte et paene afflíctam rem cathólicam erigéndam et confirmándam.
Equidem córporis robústas vires natúra nactus erat: eas tamen deminúerat iamque plane exháuserat et aetas exácta et numquam intermíssi labóres; longínqua itínera per imbres nivésque aut per solis aestum pédibus óbita; laboriósae contiónes; ad exédram poeniténtiae multas quotídie horas sessiónes prodúctae; noctes ad moriéntium lectum vigilátae. Quamquam córporis deficiéntes vires pristína ánimi supplébat alácritas eadémque in Deum ac próximum cáritas.
Quóties ille moeréntibus óculis conspicátus est, diuturnórum ad Dei glóriam ac animárum salútem susceptórum labórum fructus, uno scelestórum hóminum ímpetu, disiéctos et ad níhilum redáctos! Quamquam vero tot conátus suos in vanum cédere vidébat, fractus numquam est, numquam ánimum despóndit. Nam Deo fidébat, ad glóriam eius ampliándam enitebátur; ex uno loco exturbátus, sese ad álterum conferébat, eosdémque labóres in animárum salútem de intégro suscipiébat. Verum tot eius labórum pósteri ubérrimos fructus percepérunt.
Responsorium Cf. 2 Cor 6, 4.5.6; Phil 2, 4; Hebr 13, 21
R. In ómnibus exhibémus nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia, in tribulatiónibus, in necessitátibus, in labóribus, in longanimitáte, in suavitáte, in caritáte non ficta. * Non, quae sua sunt, sínguli considerántes, sed et ea, quae aliórum. (T. P. Allelúia.)
V. Deus aptet vos in omni bono, ut faciátis voluntátem eius. * Non, quae.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Ecclésiae cómmodum et salus animárum cordi meo inháerent. (T. P. Allelúia.)
Oratio
Deus, qui sanctum Cleméntem Maríam miro fídei róbore
et invíctae constántiae virtúte decorásti,
eius méritis et exémplis,
fac nos, quáesumus, fortes in fide et caritáte fervéntes.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Omnibus ómnia factus sum, ut áliquos utíque fácerem salvos. (T. P. Allelúia.)
Die 30 maii
S. Zdislavae
Nata est in Moravia (Křižanov) circa annum 1220. Gallo, principi de familia Lemberk matrimonio iuncta, quattuor susceptos liberos studiose educavit. Duorum conventuum Ordinis Praedicatorum aedificationem a viro suo impetravit. Familiaribus enitens virtutibus in pauperum servitio se totam impendit, nihil de domesticis curis remittens. Obiit Iablonae anno 1252 ibique etiam in ecclesia conventuali sepulta est.
De Communi sanctarum mulierum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Lítteris Pauli papae Sexti
(Ad episc. Litomericensem, 15 aprilis 1971; ex originali)
Laudatio beatae Zdislavae
Venerátio pia iucundáque cáelitum memória numquam non causa praeclára est, cur ipsi Nos, quamvis córpore forsan ábsimus, ánimo tamen et mente ea loca invisámus, in quibus Sancti ob primórdia vitae vel res insígniter gestas vel córporis sepúlcrum religióse percolúntur.
Beáta Zdíslava est decus Bohémiae, quippe quae nata ibi nóbili loco, Christiánae vitae ibi operáta, ibi sit honóre summo humáta. Insígnes huius féminae virtútes et institúta vitae et facta conspícua non solum cum hodiérnis necessitátibus evidénter cóngruunt, verum cunctos Christiános ad álacrem imitatiónem poténter allíciunt. Ipsa namque materfamílias fuit conubiális fidelitátis exémplum columénque domésticae pietátis et morum disciplínae; fília Ecclésiae fuit doctrínis cathólicis et opéribus evangélicis pénitus consecráta; civis benéfica fuit pro egenórum subsídio advígilans sédulo; Dei amantíssima fuit, cui soli foris domi serviébat.
Ad tale ígitur et tantum sanctimóniae exémplar ut intendántur óculi mentésque adhortámur, quóniam illinc tamquam ex tábula picta répeti possit a nostrae aetátis homínibus imágo virtútis, régula caritátis, actiónis christiánae incitaméntum.
Responsorium Cf. 1 Tim 5, 10; Iudt 13, 19; Sir 26, 2; Prov 31, 11
R. Fílios educávit, hospítio recépit, tribulatiónem patiéntibus subministrávit, omne opus bonum subsecúta est. * Non discédet laus eius a corde hóminum. (T. P. Allelúia.)
V. Múlier fortis obléctat virum suum, confídit in ea cor viri sui. * Non discédet.
Ad Laudes matutinas
Ant. 1 Sperans in Deuminstábat oratiónibus. (T. P. Allelúia.)
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant 2 Múlier sapiens aedificábat domum suam, ámbulans recto itínere timet Dóminum. (T. P. Allelúia.)
Ant. 3 Non erat qui ínferret ei verbum malum. (T. P. Allelúia.)
Lectio brevis Prov 31, 10-11a.25-27a.30
Mulíerem fortem quis invéniet? Longe super gemmas pétium eis. Confidit in ea cor viri sui. Fortitúdo et decor induméntum eis, et ridébit in die novíssimo. Os suum apéruit sapiéntiae, et lex cleméntiae in lingua eis. Considerávit semitas domus suae. Fallax grátia et vana est pulchritúdo; múlier timens Dóminum ipsa laudábitur.
Responsorium breve
Tempore paschali:
R. Muliéris bonae beátus vir, prudéntia eis delectábit eum. * Allelúia, allelúia. Muliéris bonae.
V. Qui invénit muliérem bonam, invénit bonum. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Muliéris bonae.
Extra tempus paschale:
R. Muliéris bonae beátus vir, * prudéntia eis delectábit eum. Muliéris bonae.
V. Qui invénit muliérem bonam, invénit bonum, * prudéntia eis delectábit eum. Glória Patri. Muliéris bonae.
Ad Benedictus, ant. Sicut sol óriens mundo in altíssimis Dei, sic mulíeris bonae spécies in ornaméntum domus eius. (T. P. Allelúia.)
Oratio
Deus, qui beátam Zdíslavam, amóre tuo succénsam,
famíliam suam cotídie sollícite curáre
ac necessitátibus afflictórum prospícere docuísti,
praesta, ut exémplum eius sectántes
tempúsque nobis commíssum bonis opéribus impléntes,
voluntátem tuam fidéliter exsequámur.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ant. 1 Qaesívit vidére tabernáculum Dómini. (T. P. Allelúia.)
Psalmi et canticum de Communi sanctarum mulierum.
Ant. 2 Dum subvénit necessitátibus pópuli sui, non pepércit ánimae suae. (T. P. Allelúia.)
Ant. 3 Non discédet laus eis a corde hóminum. (T. P. Allelúia.)
Lectio brevis Rom 8, 28-30
Scimus quoniam diligéntibus Deum omnia cooperántur in bonum, his qui secúndum propósitum vocáti sunt. Num, quos praescívit et praedestinávit confórmes fíeri imáginis Fílii eius, ut sit ipse primogénitus in múltis fgrátribus; quos autem praedestinávit, hos ei vocávit; et quos vocávit, hos et iu;stificávit; quos autem iustificávit, illos et glorificávit.
Responsorium breve
Tempore paschali:
R. Veníte benedícti Patris mei; possidéte parátum vobis regnum. * Allelúia, allelúia. Veníte.
V. Infírmus eram et visitástis me. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Veníte.
Extra tempus paschale:
R. Veníte benedícti Patris mei, * possidéte parátum vobis regnum. Veníte.
V. Infírmus eram et visitástis me; * possidéte parátum vobis regnum. Glória Patri. Veníte.
Ad Magnificat, ant. Palmas suas apéruit ínopi et manum suam exténdit ad páuperem. (T. P. Allelúia.)
Preces de Communi sanctarum mulierum.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 15 iunii
S. Viti, martyris
Proveniens probabiliter a Sicilia, aetate adhuc iuvenili martyrium subiit tempore persecutionis Diocletiani in Lucania. Eius cultus iam saeculo V valde diffusus est. Eiusdem brachium dono acceptum sanctus Venceslaus in ecclesia, quam ipse Pragae construxerat, honorifice collocavit.
De Communi unius martyris.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Allocutióne Pauli papae Sexti ad iúvenes
(25 februarii 1978: Insegnamenti di Paolo VI, XVI(1978), pp. 152-157)
Testes estote fidei vestrae
Testes estóte fídei vestrae! Aliórum senténtiis honórem tribuéntes, vívite et pronuntiáte vitae christiánae ánimum et mentem per sermónes et facta, in simplicitáte et gáudio, audáces, non cedéntes, ignávia caréntes!
Facultátes aetáti vestrae própriae dispónunt vos ad evangélium praedicándum. Laetítiae et bonae spei munus innátum vobismetípsis inest. Gáudii ergo ex evangélio proveniéntis, quod est mystério crucis consentáneum, exémplum praebéte! Felicitátem illam miram per Beatitúdines expréssam praedicáte! Mundum novum per Christum inchoátum, qualis aedificári potest negléctis exspectatiónibus vanis societátis quae non nisi terréna cupit, nuntiáte!
Iuvéntus veritátem et sinceritátem amat, hypócrisim atque mendácium ímprobans. Consentiéntes de senténtiis tálibus, in evangélio profundíssime radicátis, amícos vestros dedúcite ad omnem fraudis et falláciae formam abnegándam et ad veritátem in ómnibus requiréndam!
Iúvenes ad offeréndum prompti sunt, quandocúnque, múneris magnitúdine aestimáta, tanti eam esse decrevérunt, ut se huic múneri déderent. Sit ergo vita vestra plúrimis exémplar virtútis invíctae et sincérae, in seípsum abnegándo atque offeréndo! Iuvénibus céteris dícite, si ad somni ludíbria mendácia, ad desperatiónem aut ad vitam non operósam, si ad aromáticas spécies nocívas aut ad violéntiam convérsi sint, inutília et vana ab eis tractátum iri; si autem semetípsos dédere valúerint, áliquid vere bonum ab eis exstrúctum iri.
Aetas iuvenílis patére solet permulcéntibus invitaméntis amóris. Praedicáte ergo amórem verum, qui non confúnditur delíciis egoísticis, sed effloréscit semetípsum donándo! Semináte circa vos bona societátis in caritáte fundátae: vírium animorúmque coniunctiónem, fraternitátem, hóminis dignitátem, omnis discríminis aut segregatiónis sublatiónem, servítium iustítiae, firmam decisiónem pacis construéndae.
Quando vestrae ingenuitáti praecípiti cum cognitióne societátis contemporáneae commutatiónem profúndam exigéntis contendéndum erit, tum vobis póterit occúrrere tentátio quaeréndi deliberatiónes aut resolutiónes radicáles, tentátio reiciéndi deliberatiónes non subitáneas aut omníno tentátio vim adhibére tamquam instruméntum únicum quo mutátio útilis perpetrétur.
Ad tentatiónem talem respondéte, sicut vobis in occasióne data diéi pacis huius anni díximus: absit violéntia! Nam violéntia quaestiónes de iniustítia amovénda non solvit, sed novam tantum iniustítiam parit. Vos respondéte: adsit pax! Id est iustítia, fratérnitas, commúnio caritátis. Hoc enim modo societátem humánam meliórem faciétis non destruéndo, sed construéndo quae sunt bona et formósa.
Responsorium
R. Proeliántes nos et fídei congressióne pugnántes, spectat Deus, spectant ángeli eius, spectat et Christus. * Quanta est glóriae dígnitas, et quanta felícitas praesénte Deo cóngredi, et Christo iúdice coronári.
V. Armémur víribus totis et parémur ad agónem mente incorrúpta, fide íntegra, virtúte devóta. * Quanta.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Probásti me, Dómine, sicut aurum igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.
Oratio
Deus, qui sanctum Vitum iuveníli adhuc aetáte
ob invíctam fidelitátem victóriae coróna decorásti,
eius intercessióne concéde,
ut nostris quoque tempóribus
iúvenes virtúte constántiae ac fortitúdinis roboráti
te quaeréntes invéniant.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Sancte Vite, pretióse Christi martyr, tuo sancto patrocínio nos fámulos tuos ubíque tuére gubernándo, ut tuis méritis, concéssa vénia delictórum, placére valeámus Regi saeculórum.
Die 19 iunii
S. Ioannis Nepomuceni Neumann, episcopi
Natus in Bohemia (Prachatice) anno 1811. Studia theologica explevit et percupiens animas Christo lucrari in Americam demigravit. Ibique sacerdotio initiatus et Congregationem Sanctissimi Redemptoris ingressus, ardentissimo zelo sese strenue impendit pro animarum salute. Multas ecclesias et fere 100 scholas catholicas fundavit. Anno 1852 ad episcopatum Philadelphiensem promotus est. Die 5 ianuarii 1860, quasi subito mortuus est.
De Communi pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex homilía Pauli papae Sexti in canonizatióne Ioánnis Nepomucéni Neumann
(19 iunii 1977: AAS 69(1977), 443-444)
Propositum dedicandi vitam suam operi missionum explebat
Ioánnis Neumann cura pastorális multifárie manifestabátur. Offício fidéli et assíduo propósitum primáevum dedicándi vitam suam óperi missiónum explébat. Puerórum famem veritátis leniébat edocéndo rudiménta religiónis atque indesinénter et indeficiénter exstruéndo institutiónem scholárum catholicárum.
Cui autem omnis illa cura dilectiónis non sit admiránda, qualem Ioánnes Neumann pópulo acquisitiónis Dei per munus sacerdotále, per visitatiónem pastorálem in offício episcopáli práestitit? Sacraméntum reconciliatiónis valde aestimábat: inde Ecclésiae fíliis filiabúsque plúrimis, sicut sancti Alfónsi fílius spiritális, factus est miníster reconciliatiónis peccatórum necnon virtútis sanántis et vivíficae a Redemptóre institútae. Pronus fuit in aegrótos et páuperes charitatémque peccatóribus exhibébat.
Ioánnes Neumann Christi imáginem in se portábat. Desidérium sapiéntiae ac potestátis Dei verbo et exémplo propagándae atque Christi crucifíxi praedicándi pénitus in ánimo gerébat. Virtútem et stimulatiónem servítii sui in Dómini passióne inveniébat - senténtia enim eius fuit: Pássio Christi, confórta me!
Eucharístiae sacrifícium fuit ei centrum totíus vitae et - ut verbis concílii Vaticáni Secúndi utátur - fons et culmen totíus evangelizatiónis.
Sanctíssimi Sacraménti expositiónem Quadragínta Horárum commendábat, ut paróeciae fídei et servítii communitátes efficeréntur.
Ad hoc tamen assequéndum cáritas necessária fuit. Caritátem autem habére, donáre est, laboráre est, semetípsum offére est. Et in seípsum offeréndo servítium eius perféctum fuit. Pópulum sibi créditum per sanctitátis viam duxit. Tempóribus suis fuit testis vere fidélis amóris Dei erga Ecclésiam et mundum.
Multi quidem sunt, qui perégerunt atque semper péragunt divínum mandátum magnánimae caritátis. Amáre signíficat semetípsum álteris dedicáre. Quanti sunt viri et mulíeres recipiéntes hoc Dei propósitum in vitae suae órdinem et ratiónem! In hoc vitae modo imitándo sanctus Ioánnes Neumann nobis ómnibus exémplum verum factus est.
Responsorium Cf. Act 20, 28; cf. Eph 4, 11-12
R. Atténdite univérso gregi in quo vos Spíritus Sanctus pósuit epíscopos, * páscite Ecclésiam Dei, quam redémit sánguine Fílii sui.
V. Ipse dedit vos pastóres et doctóres ad instructiónem sanctórum in opus ministérii. * Páscite.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Omnibus ómnia factus sum, ut omnes fácerem salvos.
Oratio
Deus, qui sanctum Ioánnem epíscopum
pastorálibus ministériis claréscere voluísti,
concéde propítius,
ut eius constans perfectiónis acquiréndae stúdium
in cotidiánis opéribus exsequéndis sectántes,
Ecclésiae tuae fructuóse inservíre valeámus.
Per Dóminum.
Die 4 iulii
S. Procopii, abbatis
Natus est in Bohemia (Chotouň) circa annum 970. Sacerdotio initiatus et Ordinem S. Benedicti ingressus vitam monasticam aliquamdiu gessit. Solitudinis deinde amore succensus speluncam Sazavae flumini incumbentem incolendam sibi delegit (circa annum 1009). Adiuvante duce Udalrico eiusque filio Břetislao I, monasterium ibi circa annum 1032 erexit ac virtutum litterarumque studia mirifice promovit. Die 25 martii 1053 migravit in caelum. In hoc monasterio liturgia lingua veteroslavica celebrata etiam post eius mortem usque ad annum 1096 vigebat.
De Communi pastorum.
Ad Officium lectionis
Hymnus
Quam morum candor vita in omni púrior,
fides pietásque cáelitum hac die choris
adiúnxit, praesídium et dulce decus pátriae,
sollémnem obeúntes ritum, cánimus Procópium.
O vere felix, quem nec mundus állicit,
nec vitae terret labor ab usu hóminum ábditae:
Deo placéntem sanctam se éxhibet hóstiam,
et antro inclúsus, mente in caelum tóllitur.
Ad se qui abdíderat, caritáte próditur,
et notus uni dudum qui látuit Deo,
obséquio pópuli patet; et sociórum ágmine
collécto, sancta Dómini lucet in domo.
Christi sacérdos, monachórum pater, omnibus
viam salútis verbo, exémplis índicat:
et nunc de caelo pátriam tutátur suam,
nobísque pacem et fácilem concíliat Deum.
Aetérnis fámulum qui fidélem gáudiis,
Christe, excepísti, audi pro nobis súpplicem,
ut qui cum Patre et almo te cánimus Spíritu,
per cuncta laeti collaudémus sáecula. Amen.
Lectio altera
Ex vita sancti Procópii
(Vita s. Procopii minor, 3.4.9.10: Edit. V. Chaloupecký et B. Ryba, Středověké legendy prokopské, Praha 1953, pag. 134-135.140-142)
Virtutum signis ceu sol refulsit
Caelésti grátia dictánte crescébat ádeo longe latéque per cuncta cómpita fama virtútum beáti Procópii. Catervátim provínciae eiúsdem hómines ipsíus oratiónibus sese devóte mancipábant. Qui caritátis flagrántia plenus, hospitalitáte pia práeditus, prudéntia sancta decénter ornátus, castimónia purus, humilitátis misericórdia próvidus, temperántia clarus, abundántia zeli fídei plenus, qui sermóne praedicatiónis sanctae péctora audiéntium, ut imber temporáneus, opportúno témpore infúsus, irrigábat ac doctrínae suae vómere mentes utilíssime reformábat.
Aggregávit secum quosdam fratres vita et móribus religiósos; quibus spiritáliter concordántibus unánimi caritáte monástica fíeri moderámina et mystéria divína iuxta exémplar almífici patris Benedícti constítuit.
Tandem ad aures ducis terrae memorándae memóriae Břetíslai fama sanctitátis eius pervolávit, qui eum ad abbátiae investitúram debére promovéri decrévit.
Ille vero sese céteris praeférre pertiméscens, summa mansuetúdinis humilitatísque emoluménto omníno recusábat, semet ásserens imperítum hóminem et indígnum et óperam oboediéntiae mínime subiéctis impéndere valére, Deum, qui ómnium occultórum solus cógnitor est, íntimae suae inspectiónis testem praepónens. Qui tamen omni temperaménto precum omníque dilectiónis admonitióne atque affabilitáte optimátum victus, violénter abbas ordinátur, in quo apertíssime póstmodum grátia sancti Spíritus requiévit.
Hic dénique virtútum firma fundátus soliditáte, humilitátis quoque ac caritátis constánti excelléntia stabilítus, tam hílaris et affectióne benevoléntiae cóntinens éxstitit, ut a subiéctis sibi plus amóri haberétur quam timóri, quibus tam públice quam singillátim salutária ministráre mónita múltaque exémplis priscórum dógmata pigmentáta non desistébat.
Qui exercítio labóris mánuum suárum sustentabátur et páuperum inópiam refocillábat, atque in tristítia positórum curam suppórtans cunctórum, eos, uti prudens médicus infírmos antídoto patérno solácio recreábat.
Qui dum ígitur tam beátam vitam et illústrem duxit, virtútum signis in templo Dei ceu sol usque ad consummatiónem vitae refúlsit.
Responsorium Cf. Ps 1, 2.3; Mt 5, 16; Col 3, 17
R. Beátus vir, qui in lege Dómini meditátur die ac nocte; erit tamquam lignum plantátum secus decúrsus aquárum, quod fructum suum dabit in témpore suo. * Sic lúceat lux vestra coram homínibus, ut vídeant vestra bona ópera et gloríficent Patrem vestrum, qui in caelis est.
V. Omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Iesu. * Sic lúceat.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Iesu Redémptor, gáudium
et lux perénnis cáelitum,
festo patrónum cármine
nostrum canéntes réspice.
Tua potítus grátia,
caelos beátus póssidet,
qui vana mundi gáudia
amóre sancto réspuit.
Labóre, pugna nóbili,
ieiúniis ac flétibus
salútis hostem súbiugans,
ad astra sese sústulit.
Et nunc supérnis gáudiis
totus coléndo númini
Dei vacat commérciis,
memor suórum, pátriae.
O Christe, virtus fórtium,
cuius triúmphum pángimus,
fac nos iuvári súpplices,
fac nos sequi vestígia.
Audíre si nos réspuis,
quos multa labes ínquinat,
fidélis, audi, sérvulus
quas pro suis offert preces.
Sit Christe, Rex piíssime,
tibi Patríque glória,
cum Spíritu Paráclito,
nunc, et per omne sáeculum. Amen.
Ant. 1 Duxit eum Dóminus in solitúdinem et locútus est ad cor eius.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Portávit iugum ab adulescéntia sua; sedit solitárius, et tácuit: quia levávit super se.
Ant. 3 Contémpsit vitam mundi: et dedit illi Deus corónam vitae, quam repromísit diligéntibus se.
Lectio brevis Sap 7, 13-14.16
Dídici sapiéntiam sine fictióne et sine invídia commúnico; divítias illíus non abscóndo. Infinítus enim thesáurus est homínibus; quem qui acquisiérunt, ad amicítiam in Deum se paravérunt. In manu illíus et nos et sermónes nostri, et omnis sapiéntia et óperum sciéntia.
Responsorium breve
R. Viam sapiéntiae monstrávi tibi; duxi te per sémitas aequitátis. * Inítium sapiéntiae veríssima est disciplínae concupiscéntia. Viam.
V. Iustórum sémita quasi lux splendens procédit et crescit usque ad perféctam diem. * Inítium sapiéntiae veríssima est disciplínae concupiscéntia. Glória Patri. Viam.
Ad Benedictus, ant. Cor suum tradet ad vigilándum dilúculo ad Dóminum, qui fecit illum, in conspéctu Altíssimi deprecábitur et apériet os suum in oratióne.
Preces de Communi pastorum.
Oratio
Deus, qui ad congregándos multos
oratióne et labóre tibi servíre cupiéntes
sanctum Procópium elegísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut oratióne et operatióne tibi placéntes
in conspéctu tuo iúgiter ambulémus.
Per Dóminum.
Die 5 iulii
Ss. Cyrilli, monachi, et Methodii, episcopi,
patronorum Europae
Thessalonicae natus, Cyrillus optime eruditus est Constantinopoli. Cum fratre Methodio in Moraviam se contulit ad fidem praedicandam. Textus liturgicos ambo paraverunt lingua slavica, typis "cyrillicis" postea sic dictis conscriptos. Romam cum essent vocati, ibi Cyrillus mortuus est die 14 februarii anno 869, Methodius vero episcopus creatus, qui deinde in Pannoniam se contulit, quam indefesse evangelizavit. Multa perpessus est ab invidis, sed a Pontificibus Romanis adiutus est. Mortem obiit die 6 aprilis anno 885 Velehradii in Moravia.
De Communi pastorum, praeter sequentia:
Ad I Vesperas
Hymnus, ut ad Officium lectionis.
Antiphonae, psalmi et canticum de Communi pastorum.
Lectio brevis et responsorium breve, ut ad II Vesperas.
Ad Magnificat, ant. Hi sunt patres nostri, veríque pastóres, qui nos sedéntes in ténebris ad admirábile vitae lumen vocavérunt.
Preces de Communi pastorum.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Ad Officium lectionis
Hymnus
Sédibus caeli nítidis recéptos
dícite athlétas géminos, fidéles;
Slávicae duplex cólumen, decúsque
dícite gentis.
Hos amor fratres sociávit unus,
únaque abdúxit píetas erémo,
quo daret multis cítius beátae
pígnora vitae.
Luce, quae templis súperis renídet,
Búlgaros complent, Móravos, Bohémos;
dévias turmas numerósa Petro
ágmina ducunt.
Débitam cincti méritis corónam
pérgite o flecti lácrimis precántum;
prisca vos Slavis opus est datóres
dona tuéri.
Quaeque vos clamat generósa tellus
servet aetérnae fídei nitórem;
quae dedit princeps dabit ipsa semper
Roma salútem.
Gentis humánae Sator et Redémptor,
qui bonus nobis bona cuncta praebes,
sint tibi grates, tibi sit per omne
glória saeclum. Amen.
Lectio prima
De Epístola prima beáti Pauli apóstoli
ad Thessalonicénses 1, 4 ̶ 2, 4
Fiduciam habuimus loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine
Sciéntes, fratres dilécti a Deo, electiónem vestram, quia Evangélium nostrum non fuit ad vos in sermóne tantum, sed et in virtúte et in Spíritu Sancto et in plenitúdine multa, sicut scitis quales fuérimus vobis propter vos.
Et vos imitatóres nostri facti estis et Dómini, excipiéntes verbum in tribulatióne multa cum gáudio Spíritus Sancti, ita ut facti sitis forma ómnibus credéntibus in Macedónia et in Acháia. A vobis enim diffamátus est sermo Dómini non solum in Macedónia et in Acháia, sed in omni loco fides vestra, quae est ad Deum, profécta est, ita ut non sit nobis necésse quidquam loqui; ipsi enim de nobis annúntiant qualem intróitum habuérimus ad vos, et quómodo convérsi estis ad Deum a simulácris servíre Deo vivo et vero, et exspectáre Fílium eius de caelis, quem suscitávit ex mórtuis, Iesum qui éripit nos ab ira ventúra.
Nam ipsi scitis, fratres, intróitum nostrum ad vos quia non inánis fuit, sed ante passi et contuméliis affécti sicut scitis in Philíppis, fidúciam habúimus in Deo nostro loqui ad vos Evangélium Dei in multa sollicitúdine. Exhortátio enim nostra non ex erróre, neque ex immundítia neque in dolo, sed sicut probáti sumus a Deo, ut crederétur nobis Evangélium, ita lóquimur, non quasi homínibus placéntes, sed Deo qui probat corda nostra.
Responsorium Cf. Sir 49, 3; Act 4, 33; 2 Tim 3, 16
R. Ipsi sunt dirécti divínitus convértere cor pópuli ad Deum. * Virtúte magna reddébant testimónium Iesu Christi.
V. Attulérunt secum libros Sacros, divínitus inspirátos. * Virtúte.
Lectio altera
Ex Vita Constantíni slávica
(Žitije Konstantina, XVIII: MMFH, II, 113-115)
Gregem tuam serva, cui me praefecisti
Cum hora venísset, ut Cyríllus réquiem accíperet et migráret in habitatiónes aetérnas, mánibus ad Deum sublátis orábat, ita cum lácrimis loquens:
"Dómine, Deus meus, qui omnes angélicos órdines et vires incorpóreas creásti, caelum extendísti et terram firmásti et ómnia, quae exsístunt, ex nonexsisténtia in exsisténtiam perduxísti; qui semper exáudis eos, qui voluntátem tuam fáciunt et te veréntur et praecépta tua servant, exáudi oratiónem meam et fidélem gregem tuum serva, cui me servum tuum inéptum et indígnum praefecísti.
Líbera eos ab ímpia et gentíli malítia eórum qui te blasphémant, et auge Ecclésiam tuam multitúdine, et omnes in unitáte cóllige. Fac pópulum exímium, concórdem in vera fide tua et confessióne recta, et inspíra córdibus eórum verbum doctrínae tuae. Tuum enim est donum, quod nos indígnos ad praedicatiónem Evangélii Christi tui accepísti. Quos mihi dedísti, tamquam tuos tibi reddo: contendéntes ad bona ópera et faciéntes ea, quae tibi grata sunt.
Rege eos forti tua déxtera, et tege eos tégmine alárum tuárum, ut omnes laudent et gloríficent nomen tuum, Patris et Fílii et Spíritus Sancti. Amen."
Deosculátus vero omnes sancto ósculo, dixit: "Benedíctus Deus, qui nos non in praedam dedit déntibus invisibílium adversariórum nostrórum, sed rete eórum rupit et nos a perditióne eórum liberávit." Et ita obdormívit in Dómino, quadragínta duos annos natus.
Praecépit Apostólicus ut omnes Graeci, qui essent Romae, et Románi céreos feréntes congregáti super eum cánerent, et ut funus eius prosequeréntur non áliter ac ipsi papae fecíssent; quod étiam fecérunt.
Methódius vero frater eius, rogávit Apostólicum dicens: "Mater nos obtestáta est, ut uter e nobis prius morerétur, alter afférret eum in suum fratérnum monastérium, et ibi eum sepelíret."
Dixérunt autem Apostólico Románi epíscopi: "Quia postquam multas terras peragrávit, Deus perdúxit eum huc, et hic ánimam eius accépit, hic eum decet étiam sepúltum esse, sicut venerándum virum."
Itaque posuérunt eum in sepúlcrum ad déxteram partem altáris in ecclésia sancti Cleméntis.
Responsorium Dan 12, 3; Ier 3, 15
R. Quid docti fúerint, fulgébunt quasi splendor firmaménti, et qui ad iustítiam erudíerint multos, * quasi stellas in perpétuas aeternitátes.
V. Dabo vobis pastóres iuxta cor meum, et pascent vos sciéntia et doctrína. * Quasi.
Hymnus Te Deum.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Lux o decóra pátriae,
Slavísque amíca géntibus,
salvéte, fratres: ánnuo
extóllimus vos cántico;
Quos Roma plaudens éxcipit,
compléxa mater fílios,
honóris auget lúmine
novóque firmat róbore.
Terras ad usque bárbaras
inférre Christum pérgitis;
quot vanus error lúserat,
almo replétis lúmine.
Noxis solúta péctora
ardor supérnus ábripit;
mutátur horror véprium
in sanctitátis flósculos.
Et nunc seréna cáelitum
locáti in aula, súpplici
adéste voto: Slávicas
serváte gentes Dómino.
Erróre mersos únicum
ovíle Christi cóngreget;
factis avítis áemula
fides viréscat púlchrior.
Tu nos, beáta Trínitas,
caelésti amóre cóncita,
patrúmque natos ínclita
da pérsequi vestígia. Amen.
Ant. 1 Quam speciósi pedes evangelizántium pacem evangelizántium bona.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 In perítia sua requiréntes litterárum modos, quibus narravérunt carmina Scripturárum.
Ant. 3 Isti in generatiónibus gentis suae glóriam adépti sunt, et in diébus suis habéntur in láudibus.
Lectio brevis Hebr 13, 7-9a
Mementóte praepositórum vestrórum, qui vobis locúti sunt verbum Dei, quorum intuéntes éxitum conversatiónis imitámini fidem. Iesus Christus heri et hódie, idem et in sáecula. Doctrínis váriis et peregrínis nolíte abdúci.
Responsorium breve
R. Sapiéntiam sanctórum * narrent pópuli. Sapiéntiam.
V. Et laudes eórum núntiet Ecclésia. * Narrent pópuli. Glória Patri. Sapiéntiam.
Ad Benedictus, ant. In sanctitáte et iustítia serviérunt Dómino ómnibus diébus suis.
Oratio
Deus, qui pátribus nostris sanctos Cyríllum et Methódium
ad Evangélium Slavórum lingua praedicándum misísti,
praesta, quáesumus,
ut veritátem tuam laeti suscipiéntes
in vita nostra ópere adimpleámus.
Per Dóminum.
Ad Horam mediam
Psalmi graduales; si vero occurrat dominica, dicuntur psalmi de dominica hebd. I.
Ad Tertiam
Ant. Evangélii facti sunt minístri, secúndum donum grátiae Dei.
Lectio brevis 1 Tim 5, 17
Qui bene praesunt presbýteri, dúplici honóre digni habeántur, máxime qui labórant in verbo et doctrína.
V. Nomen eórum vivit in generatiónem.
R. Et glória eórum non derelinquétur.
Ad Sextam
Ant. Qui récipit vos, me récipit; et qui me récipit, récipit eum qui misit me.
Lectio brevis 1 Cor 4, 1
Sic nos exístimet homo ut minístros Christi et dispensatóres mysteriórum Dei.
V. Pro Christo legatióne fúngimur.
R. Tamquam Deo exhortánte per nos.
Ad Nonam
Ant. Dei sumus adiutóres; Dei agricultúra estis, Dei aedificátio estis.
Lectio brevis 1 Tim 3, 13
Qui bene ministráverint, gradum bonum sibi acquírent, et multam fidúciam in fide, quae est in Christo Iesu.
V. Nisi Dóminus aedificáverit domum.
R. In vanum laboravérunt qui aedíficant eam.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Ad II Vesperas
Hymnus, ut ad Laudes matutinas.
Ant. 1 Ferebátur verbum Dómini per univérsam regiónem.
Psalmi et canticum de Communi pastorum.
Ant. 2 Dómine, Dóminus noster, quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra, quia glória et honóre coronásti sanctos tuos et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
Ant. 3 Oves meae vocem meam áudient, et fiet unum ovíle et unus pastor.
Lectio brevis 1 Thes 2, 13
Cum accepissétis a nobis verbum audítus Dei, accepístis non ut verbum hóminum sed, sicut est vere, verbum Dei, quod et operátur in vobis, qui créditis.
Responsorium breve
R. Renáti sumus per verbum Dei. * Hoc est autem verbum, quod evangelizátum est in nos. Renáti.
V. Verbum Dómini manet in aetérnum. * Hoc est autem verbum, quod evangelizátum est in nos. Glória Patri. Renáti.
Ad Magnificat, ant. Isti sunt viri sancti, facti amíci Dei, divínae veritátis praecónio gloriósi.
Preces de Communi pastorum.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 14 iulii
B. Hroznatae, martyris
Natus est in Bohemia circa annum 1160 ex nobili familia. Uxore et filio misere orbatus, abbatiam Teplensem Ordinis Praemonstratensis fundavit et ditavit, sicut et post aliquot annos parthenonem Chotessovii pro monialibus eiusdem Ordinis. Vestem candidam recepit et factus est provisor utriusque monasterii. Cui muneri tam devote se impendit, ut ab avidis toparchis raptus sit et in carcerem coniectus. Captivus obiit pro iuribus Ecclesiae tuendis, die 14 iulii 1217.
De Communi unius martyris.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Epístola sancti Theódori Stúditae frátribus qui propter Dóminum in divérsis carcéribus detinéntur
(Ep. 21: PG 99, 1180-1181.1185)
Ecclesia irrigatur per eos qui variis aerumnis afflictantur
Quidnam haec rei sunt, quae vidémus? Gáudium et exsultátio; quóniam martýria pro Christo subíre dignáti fúimus; quia carcéribus et torméntis tráditi sumus propter Dei verbum; quóniam plagis et contuméliis propter Christum qui pro nobis vérbera, oppróbria, crucem deníque passus est, súbditi sumus. Quis non laudet? Quis non glóriae ducat? Oriens laetátur, gaudet Occidens, univérsae per quáttuor mundi cárdines exsúltant Ecclésiae. Et quid terrénum orbem loquor? Caelum ipsum gáudio replétum est. Mérito itáque, fratres mei dilécti et desideratíssimi, gáudium et coróna mea, gáudeo et congrátulor vobis. Idípsum autem et vos gaudéte et congratulámini mihi.
Primum ergo illud vere díxerim, non quantum volunt cupiúntque ii qui nos vexant, aerúmnis et afflictiónibus nos premi. Sic enim intolerábilis foret tentátio, sed quantum permíttit certáminis praeses et párticeps nobíscum Christus, qui pro cuiúsque vírium módulo ac mensúra iuste iudício agónes immíttit. Testis horum qui clamat: Fidélis Deus, qui non patiétur vos tentári supra id quod potéstis; sed fáciet cum tentatióne provéntum, ut possítis sustinére.
Hic, fratres, patiéntia; hic quae a Deo nectúntur fídei corónae. Ne ígitur erubescámus testimónium Dómini nostri.
Mártyrum sánguine irrigáta etiámnum est Ecclésia Dei: atque ádeo irrigátur per eos qui adhuc decértant, et váriis aerúmnis afflictántur. Sánguinem fundit qui inclúsus tenétur, qui ab áliis seiúnctus est, qui in angústiis pósitus, qui ab omni conspéctu remótus, qui rebus necessáriis destitútus, qui ésurit, qui sitit, qui solis rádium non videt, quotídie móriens, ut lóquitur Paulus, et tota die mortificátus, ut canit David. Sed si commórtui érimus, et convivémus Christo; si sustinuérimus, et conregnábimus.
Superióribus sáeculis elégit grátia quos elégit ad Christi testimónium. Per aetátes síngulas exoriúntur mártyres. Necésse enim est ut véniant scándala, dixit Christus: ut solis ritu spléndeant elécti, et zizánia noctúrna sua obscuritáte manifésta fiant.
Simus, fratres, in natióne hac prava et pervérsa, tamquam stellae lucéntes in ténebris haeréseos, sicut elégit nos Christus in glóriam suam, ad laudem fídei orthodóxae. Quemádmodum nobis ii qui olim fuérunt, ita nos pósteris stabiliménto, atque exémplo simus: ut in die Christi exsultántes reperiámur.
Nec vobis id contíngat quod cánitis: Mei autem paene moti sunt pedes: paene effúsi sunt gressus mei: quia zelávi super iníquos, hoc et illud videns. Sed audíte pótius dicéntem Dóminum: Exspécta me in die resurrectiónis meae. Et: Qui sustinúerit usque in finem, hic salvus erit.
Responsorium Cf. Mt 24, 45.46; 1 Cor 4, 2
R. Quis est servus fidélis et prudens, quem constítuit Dóminus supra famíliam suam? * Beátus ille, qui est fidélis in servítio suo.
V. Quáeritur autem inter dispensatóres, ut fidélis inveniátur. * Beátus.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Et si ambulávero in valle umbrae mortis, non timébo mala, quóniam Dóminus mecum est.
Oratio
Deus, qui beátum Hróznatam
a sáeculi pompis ad crucis sequélam transtulísti
eúmque pro tui nóminis glória
ómnia sua trádere suámque ánimam pónere fecísti:
praesta, quáesumus,
ut eius caritátis et fortitúdinis exémpla sectántes in terris,
cum ipso coronári mereámur in caelis.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Euge, serve bone et fidélis. Super pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam. Intra in gáudium Dómini tui.
Die 17 iulii
B. Česlai et S. Hyacinthi, presbyterorum
Ambo proveniunt ex Polonia. Romam episcopum Cracoviensem comitantes, sancti Dominici vita et moribus capti, eiusdem Ordinis habitum induerunt. Praedicandi atque dilatandi Ordinem susceptam missionem flagranti zelo adimplentes, apostolicis virtutibus clari, partem habuerunt fundationi primorum conventuum Praedicatorum in Austria, Bohemia, Moravia et Polonia.
Ceslaus natus est anno circiter 1180 in regione Silesiae. Obiit die 15 iulii 1242 in coenobio Wratislaviensi.
Hyacinthus, primo Jacko (Iacobus) appellatus, natus est anno 1183 in loco Camiensi (Kamien). Obiit in conventu Cracoviensi die 15 augusti 1257.
De Communi pastorum vel sanctorum virorum: pro religiosis.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Opúsculo de Vita beáti Česlái
(Commentarius P. Abraham Bzovii, Cracoviae 1608)
Scientiam salutis docuit verbo et exemplo
Cesláus singuláre ómnium virtútum exémplar, sua vitae honestáte et sancta praedicatióne flagitiósos multos et ímprobos hómines haud paucos a turpitúdine et scélere revocávit et ad amórem Christi atque virtuóse vivéndi stúdium convértit, necnon ad Ordinem quam plúrimos indúxit.
Erat namque illi suávitas verbórum in exhortándo, in laudándis virtútibus praecípua ubértas ac doctrínae et eloquéntiae praeclaríssima laus. Unde non solum suam, sed et aliórum haud paucórum efficáciter operátus est salútem verbo páriter et exémplo. Unde hic est praeco salútis, Christi testis, qui testimónium perhíbuit veritáti, cuius secúndum nomen eius, ita et laus erit.
Appropínquans morti frátribus dixit: Quantum ad me áttinet, fílii, ne sollíciti estóte. Propítius, spero, mihi erit Deus curárum meárum acer olim spectátor et nunc iustus simúlque miséricors iudex. Cursum mortális vitae, si pro illíus laude ut exístimo exégi, inque hac aréna paláestritam me invíctum gessi, áderit mihi práemia et corónas decérnens. Vestri, quos córpore quidem non ánimo désero, me cura premit. Proínde cum vobíscum diútius diurnáre néqueo, herédes vos ex asse iúbeo meárum divitiárum. Hae autem sunt, quas mecum étiam in caeléstem gazam défero, nec mihi eas sera rápiet, sed cumulábit dies.
Responsorium 2 Cor 4, 5; Eph 4, 7.11
R. Non praedicámus nosmetípsos sed Iesum Christum Dóminum; nos autem servos vestros per Iesum. * Unicuíque nostrum data est grátia secúndum mensúram donatiónis Christi.
V. Ipse dedit quosdam quidem apóstolos, quosdam autem prophétas, álios vero evangelístas, álios autem pastóres et doctóres. * Unicuíque.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Non vos estis qui loquímini, sed Spíritus Patris vestri, qui lóquitur in vobis.
Oratio
Deus, qui beátos sacerdótes Česláum et Hyacínthum,
virgíneo morum candóre práeditos
et salútis animárum zelo succénsos,
in divérsis natiónum pópulis
óperum sanctitáte et fídei propagatióne mirábiles effecísti,
praesta, quáesumus,
ut eórum intercessióne simus semper in fide stábiles,
et ad te, qui solus es aetérnae salútis auctor ac largítor,
veníre valeámus.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Vos qui reliquístis ómnia et secúti estis me, céntuplum accipiétis et vitam aetérnam possidébitis.
Die 27 iulii
Ss. Gorazdi et sociorum
Inter discipulos sanctorum Cyrilli et Methodii eximii viri nominantur: Gorazdus, Clemens, Naum, Angelarius et Sabbas. Quorum Gorazdus natus est in Moravia. Eumque sanctus Methodius successorem suum in episcopatu designavit. Ab adversariis liturgiae slavicae ex territorio Magnae Moraviae expulsi, quidam in Bulgariam se contulerunt ibique in finibus Macedoniae centrum liturgiae slavicae fundaverunt. Clemens, episcopus factus, mortuus est in Ochrid die 27 iulii 916.
De Communi pastorum.
Ad Officium lectionis
Hymnus
Inclitos Christi fámulos canámus,
quos, fide claros nitidísque gestis,
hac die tellus, sociáta caelo
láudibus ornant.
Quippe qui mites, húmiles, pudíci,
nésciam culpae coluére vitam,
donec e terris ánimus volávit
liber ad astra.
Inde iam gaudent míseris adésse,
fléntium tergunt lácrimas, medéntur
méntium plagis, vitiáta reddunt
membra salúti.
Nostra laus ergo résonet benígnis
usque patrónis referátque grates;
qui pia pergant ope nos iuváre
rebus in arctis.
Sit salus illi, decus atque virtus,
qui, super caeli sólio corúscans,
totíus mundi sériem gubérnat
trinus et unus. Amen.
Lectio altera
Ex Legéndis de sanctis apóstolis Slavórum eorúmque discípulis
(Bios Klémentos, II, 5.7, III. 8.9.10; Žitije Methodija, XVII, 3-6: MMFH, II, 204-207,161)
E fonte sacrae doctrinae biberunt
Cum Slavórum gens non intellígeret libros graece conscríptos, damnum hoc máximum reputábant sancti Cyríllus et Methódius. Excógitant slovénicas lítteras, et divínitus inspirátas Scriptúras e graeca lingua in slávicam vertunt; et magno cum stúdio acutióribus discípulis tradunt sacras doctrínas. Non pauci ex eórum doctrínae fonte bibérunt, quorum praecípui sunt et chori corypháei: Gorázdus et Clemens, et Naum et Angelárius et Sabbas.
Cumque nossent étiam Páulum cum Apóstolis evangélium communicásse, currunt et ipsi Romam, beáto papae opus interpretatiónis Scripturárum ostensúri, quod felíciter succéssit iis, nec incássum cucurrérunt.
Cum opus ostenderétur Papae, et ipse Scripturárum versiónem apostólicum esse fructum cognósceret, non se sensit prae gáudio: Beátos praedicábat viros, omnímodis nomínibus vocábat, patres, desideratíssimos fílios, gáudium suum, corónam fídei, glóriae et décoris Ecclésiae diadéma.
Tum ex sanctórum comítibus, quos slovenicárum litterárum idóneam perítiam habére et venerábili vita ornátos esse magístri testificabántur, álios ad presbyterórum, álios ad diaconórum, quosdam et ad subdiaconórum gradum evéxit. Ipsum autem magnum Methódium, etsi multum refugiéntem et reniténtem, epíscopum Moráviae Pannóniae órdinat.
Cum appropinquáret Methódio tempus pacem accipiéndi a passióne et multórum labórum mercédem, interrogavérunt eum dicéntes: "Quem desígnas, pater et doctor veneránde, inter discípulos tuos, ut in magistério tuo sit tibi succéssor?" Monstrávit vere illis unum ex fidis discípulis suis, dictum Gorazd, loquens: "Hic est vestrae terrae liber vir, bene quidem doctus in Latínis lítteris, orthodóxus: hoc sit Dei volúntas et vester amor sicut et meus."
Responsorium 2 Tim 2, 2; 1 Tim 2, 4; cf. Eph 4, 12-13
R. Quae audísti, haec comménda fidélibus homínibus, qui idónei erunt et álios docére. * Deus vult omnes hómines salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre.
V. Instrúite sanctos in opus ministérii, in aedificatiónem córporis Christi, donec occurámus omnes in unitátem fídei et agnitiónis Dei. * Deus.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Beáta caeli gáudia,
confessiónis práemium,
Christi o fidéles ásseclae,
tam possidétis áffatim.
Laudes benígnis áuribus
audíte, quas effúndimus
nos éxsules de pátria
vobis sacráto cántico.
Amóre Christi pérciti
crucem tulístis ásperam,
obediéntes, ímpigri
et caritáte férvidi.
Sprevístis artes dáemonum,
saevúmque avérni príncipem:
Christum faténdo móribus,
migrástis inter sídera.
Iam nunc políti glória
adéste votis ómnium,
ardénter exoptántium
exémpla vestra prósequi.
Ut, Christe, Rex piíssime,
horum precátu, nóxia
nobis remíttas crímina,
clamámus ore súpplici.
Sit laus, honor, sit glória
Deo Patri cum Fílio,
Sancto simul Paráclito,
in sempitérna sáecula. Amen.
Ad Benedictus, ant. Fidúciam habúimus in Deo nostro loqui ad vos evangélium Dei in multa sollicitúdine.
Oratio
Deus, qui sanctos Gorázdum, Cleméntem,
Náumum, Angelárium et Sabbam
ad opus apostólicum sanctórum Cyrílli et Methódii
prosequéndum suscitásti,
doce étiam nos depósitum fídei áliis trádere,
ut crescámus omnes in grátia
et in cognitióne Fílii tui Iesu Christi.
Qui tecum vivit.
Ad Vesperas
Hymnus, ut ad Laudes matutinas.
Ad Magnificat, ant. Qui plantat et qui rigat unum sunt; unusquísque autem própriam mercédem accípiet secúndum suum labórem.
Die 25 augusti
Ss. Benedicti, Ioannis, Matthaei, Isaac et Christini, martyrum
Benedictus et Ioannes, sacerdotes ex eremo sancti Romualdi apud Ravennam, a duce Boleslav Chrabry invitati, venerunt anno 1001 in Poloniam ad restituendum opus apostolicum a sancto Vojtěch inceptum. Coniunctis sibi duobus discipulis indigenis, Matthaeo et Isaac, in eremo apud Poznaniam missionem canonicam exspectaverunt. Fama de pecunia a duce accepta allexit latrones, qui eremo oppresso omnes una cum eorum coquo Christino interfecerunt die 11 novembris 1003. Die 25 augusti celebratur dies anniversarius translationis eorum e Gnesna in Pragam anno 1039. Magna pars reliquiarum deposita est in ecclesia Veteroboleslaviensi, unde postea anno 1128 pars insignis reliquiarum sancti Christini ad ecclesiam metropolitanam Olomucii translata est.
De Communi plurimorum martyrum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Cosmae Chrónica Bohemórum
(Lib. I, cap. 38: bibliotheca manuscriptorum Musei nationalis Pragae, sign. VIII F 69, fol. 24a)
Impossibile est Deo servire et mammonae
Tempóribus Hénrici imperatóris, qui post Ottónem tértium rexit Románum impérium, in pártibus Polóniae quinque fuére mónachi et eremítae, veri Israelítae, Benedíctus, Mattháeus, Ioánnes, Isaac, Christínus, et sextus Bárnabas.
Dux áudiens bonam famam eórum et cognóscens eórum inópiam, dat eis magnam census cópiam. At illi nésciunt, quid fáciant de pecúnia, quia tale quid numquam habúerant. Unus ex illis apéruit os et ait: "Láqueus est mortis argénti pondus et auri. Nimírum haec est temptátio humáni géneris inimíci, ut nos fáciat inimícos Christi. Iam mámmonae érimus servi, qui háctenus fúimus parsimóniae líberi."
Et mittunt unum de frátribus, cui nomen Bárnabas, qui semper exterióres tractábat causas, ut haec ex parte fratrum réferat duci: "Licet nos peccatóres et indígni sumus, tamen vestri memóriam in nostris oratiónibus habémus contínuam. Argéntum numquam habúimus, nec habére vólumus, Dóminus enim noster Iesus Christus a nobis non argéntum, sed bonae operatiónis duplex éxigit taléntum. Mónachus si habet óbulum, non valet óbulum. Ecce quod tuum est, áccipe argéntum, nobis illícita possidére non est lícitum."
Illo abeúnte ducis ad cúriam, mox in prima noctis vigília áffuit manus inimíca, et irrumpéntes valvas domus súbito, invéniunt eos cantántes et psalléntes Dómino. Quorum adáctis iúgulo gládiis ínquiunt: "Vívere si vultis cum pace bona, quod habétis argéntum, nobis date nunc et párcite vobis. Scimus enim vere, vos censum regis habére."
At illi teste Deo iurant, censúmque negant constánter et áiunt: "Pecúnia, quam quáeritis, iam est in cámera ducis, quia non fuit necessária nobis, quod si non créditis, ecce domus nostra, quáerite quantum placet vobis, tantúmmodo nolíte male fácere nobis." At illi rigidióres saxis statim crudéliter eos ligavérunt, et per totam noctem divérsis póenis affecérunt; ad últimum in ore gládii simul omnes interfecérunt. Sicque furor impiórum transvéxit eos ad regna polórum.
Responsorium Mt 6, 19; Lc 12, 34.15
R. Nolíte thesaurizáre vobis thesáuros in terra, ubi aerúgo et tínea demólitur, et ubi fures effódiunt et furántur. * Ubi enim thesáurus vester est, ibi et cor vestrum erit.
V. Si cui res abúndant, vita eius non est ex his, quae póssidet. * Ubi enim.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Nisi quis renuntiáverit ómnibus quae póssidet, non potest meus esse discípulus, dicit Dóminus.
Oratio
Deus, qui beátum Benedíctum eiúsque sócios
(Ióannem, Mattháeum, Isaac et Christínum)
ad vitam commúnem in spíritu paupertátis degéndam vocásti
eósque a latrónibus, pecúniam apud eos frustra quaeréntibus, necátos
in aetérnam glóriam accepísti,
concéde nobis, quáesumus,
ut tibi fratribúsque nostris non turpis lucri grátia,
sed ex ánima serviámus.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Vos qui reliquístis ómnia et secúti estis me, céntuplum accipiétis et vitam aetérnam possidébitis.
Die 7 septembris
S. Melchioris Grodziecki, presbyteri et martyris
Natus circiter anno 1584 Tessinii in Silesia. Studiis Vindobonae, Brunae, Pragae et Graecii se tradebat. Novitiatum in Societate Iesu anno 1603 Brunae incepit et Pragae anno 1614 sacerdotio initiatus est. Anno 1618 mandato superiorum oboediens abiit in Cassoviam ibique tempore persecutionis catholicorum inclitae fidei et fortitudinis exemplum dedit. Atque una cum socio Stephano Pongracz et canonico Strigoniensi Marco Stephano Crisino martyrio coronatus est die 7 septembris 1619.
De Communi unius martyris vel pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Constitutióne dogmática Lumen gentium
Concílii Vaticáni secúndi de Ecclésia
(Nn. 42.49.50)
Persecutiones Ecclesiae numquam desunt
Cum Iesus, Dei Fílius, caritátem suam manifestáverit, ánimam suam pro nobis ponéndo, nemo maiórem habet dilectiónem, quam qui ánimam suam pro Eo et frátribus suis ponit. Ad hoc ergo máximum amóris testimónium reddéndum coram ómnibus, praesértim persecutóribus, áliqui christiáni iam a primo témpore vocáti sunt et semper vocabúntur. Martýrium ígitur, quo discípulus Magístro pro mundi salúte mortem líbere accipiéndi assimilátur, Eíque in effusióne sánguinis conformátur, ab Ecclésia exímium donum suprémaque probátio caritátis aestimátur. Quod si paucis datur, omnes tamen paráti sint opórtet, Christum coram homínibus confitéri, Eúmque inter persecutiónes, quae Ecclésiae numquam desunt, in via crucis subséqui.
Omnes ígitur christifidéles ad sanctitátem et próprii status perfectiónem prosequéndam invitántur et tenéntur. Univérsi enim qui Christi sunt, Spíritum Eius habéntes, in unam Ecclésiam coaléscunt et ínvicem coháerent in Ipso. Viatórum ígitur únio cum frátribus qui in pace Christi dormiérunt, mínime intermíttitur, immo secúndum perénnem Ecclésiae fidem, spirituálium bonórum communicatióne roborátur.
Apóstolos autem et mártyres Christi, qui sui sánguinis effusióne suprémum fídei et caritátis testimónium déderant, in Christo árctius nobis coniúnctos esse Ecclésia semper crédidit eos simul cum Beáta Vírgine María et sanctis Angelis peculiári afféctu veneráta est, eorúmque intercessiónibus auxílium pie implorávit.
Responsorium Io 15, 18-19.20
R. Si mundus vos odit, scitóte quia me priórem vobis ódio hábuit. * Si de mundo essétis, mundus, quod suum est, dilígeret.
V. Si me persecúti sunt, et vos persequéntur. * Si de mundo.
Oratio
Beáti mártyris tui Melchióris,
quáesumus, Dómine, précibus adiuvémur,
ut cuius gloriámur triúmpho,
fídei constántiam imitémur.
Per Dóminum.
Die 10 septembris
B. Caroli Spinolae, presbyteri et martyris
Natus est anno 1564. Pater eius adveniens Pragam ex Italia, uxorem ibi duxit officiumque praestitit in aula regia Rudolphi II. Carolus studiis peractis Nolae in Italia, Societatem Iesu ingressus est anno 1584. Sacerdotio initiatus anno 1594 et muneri missionario in Iaponia addictus ibidem usque ad mortem apostolatum exercuit. Ingravescente persecutione contra catholicos, una cum aliis comprehensus est et obiit igne crematus in urbe Nagasaki die 10 septembris 1622.
De Communi unius martyris vel pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Decréto Ad gentes Concílii Vaticáni secúndi de activitáte missionáli Ecclésiae
(Nn. 7.8.5)
Semen fuit sanguis christianorum
Etsi Deus viis sibi notis hómines Evangélium sine eórum culpa ignorántes ad fidem addúcere possit, sine qua impossíbile est Ipsi placére, Ecclésiae tamen necéssitas incúmbit, simúlque ius sacrum, evangelizándi.
Christum enim manifestándo, eo ipso Ecclésia homínibus genuínam eórum conditiónis atque intégrae vocatiónis veritátem révelat, cum Christus princípium sit et exémplar huius humanitátis renovátae, fratérno amóre, sinceritáte et pacífico spíritu imbútae, ad quam omnes adspírant. Christus et Ecclésia, quae de Ipso per evangélicam praedicatiónem dat testimónium, omnem peculiaritátem stirpis vel natiónis transcéndunt, ideóque némini et núllibi ut extránei reputári possunt.
Míssio ergo Ecclésiae adimplétur operatióne qua, mandáto Christi obóediens et Spíritus Sancti grátia caritáteque mota, ómnibus homínibus vel géntibus pleno actu praesens fit, ut eos, exémplo vitae et praedicatióne, sacraméntis ceterísque grátiae médiis ad fidem, libertátem et pacem Christi addúcat, ita ut eis via líbera ac firma patéfiat ad plene participándum mystérium Christi.
Cum haec míssio contínuet et per decúrsum históriae éxplicet missiónem ipsíus Christi, qui evangelizáre paupéribus missus est, eádem via, instigánte Spíritu Christi, Ecclésia procédere debet ac ipse Christus procéssit, via nempe paupertátis, oboediéntiae, servítii et sui ipsíus immolatiónis usque ad mortem, ex qua per resurrectiónem suam victor procéssit. Nam sic in spe ambulavérunt omnes Apóstoli, qui tribulatiónibus multis et passiónibus adimplevérunt ea quae desunt passiónum Christi pro córpore eius quod est Ecclésia. Saepe étiam semen fuit sánguis christianórum.
Responsorium Phil 1, 29.30; cf. 1 Th 2, 8
R. Donátum est vobis pro Christo, non solum ut in eum credátis, sed ut étiam pro illo patiámini. * Idem certámen certáte, quale vidístis in me.
V. Ita desiderábam vos cúpiens trádere vobis non solum evangélium Dei, sed étiam ánimam meam. * Idem.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Data est mihi grátia géntibus evangelizáre investigábiles divítias Christi.
Oratio
Deus, qui beátum Carólum, zelo animárum flagrántem,
ad veritátem tuam pópulo Iapóniae praedicándam misísti
eúmque propter testimónium fídei igne cremátum
mártyris coróna decorásti,
praesta, quáesumus,
ut nos quoque testimónium verum
tibi coram homínibus exhibeámus.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Adháesit ánima mea post te, quia caro mea igne cremáta est pro te, Deus meus.
Die 16 septembris
S. Ludmilae, martyris
Nata est circiter anno 860 in Bohemia. Principi Bořivojo nupta, una cum coniuge baptismi lavacro regenerata est. Filios suos Spitigneum et Vratislaum itemque nepotem suum Venceslaum pie educavit. Multis coepit florere virtutibus, maxime erga egenos caritate. Nurus eius Drahomira, una cum quibusdam principibus adhuc idololatris iniqua ferentibus quod pio Ludmilae studio fides christiana longe lateque propagaretur, post mortem Vratislai socrum interimendam decrevit. Hoc mandatum sceleratissimum exsecutum est die 15 septembris 921 in loco Thetyn.
De Communi unius martyris, praeter sequentia:
Ad Officium lectionis
Hymnus
Páuperes, aegri, víduae, pupílli
íngemunt: tristi sceleráta misit
fraude latrónes nurus, atque matrem
morte necávit.
Práevidens caedem, per opáca noctis
interemptóres ovis insons Christi
éminus cernens, periménda velo
gúttura praebet.
Clárior solis rádiis micántis
splendet illústris túmulus repóstae;
ossa custódit Deus; óptimo halat
corpus odóre.
Mártyris, matris rútilat coróna,
ac potens gentem pietátis almae
laude deféndit, docet et salútis
pérgere calle.
Grátiae optátum veniáeque donum
genti placátus tríbuat, benígna
quam fovet mater, Deus almus idem
trinus et unus. Amen.
Lectio altera
Ex Homilía antíqua in festo sanctae Lúdmilae
(Factum est, 1.3-9: Edit. V. Chaloupecký in Svatováclavský sborník, II, 2, Pragae 1939, pag. 542.546-549.551)
Magnae advocatae interventu adiuvamur
Factum est, ut post mortem venerábilis viri sui assécla Christi beáta Lúdmila usque in finem vitae suae in castitáte perséverans, corpus suum vigíliis, ieiúniis, diversísque afflictiónibus castigáret et in servitútem spíritus redígeret, éxhibens se sanctam et immaculátam, irreprehensíbilem et immóbilem ab spe evangélii.
Opéribus étiam misericórdiae affectuóse insudábat, peregrínos hospítio recípiens tribulátos, patiéntibus solácium subminístrans, eleemósynis vacans, sacerdótes universúmque clerum honorífice procúrans; vere mater fidélium fidem Christi totis conátibus nitebátur ampliáre.
Haec in terra Bohémiae óritur, ut stella matutína, quae solis iustítiae, qui est Christus, quasi praenúntia fídei lúmine effugábat.
Quóniam autem beáta Lúdmila sicut prima fidélium mater in terra dicta sic et in caelo intervéntrix éxstitit, éxigunt eius mérita, ut ei débitus honor a fidélibus impendátur.
Princeps tenebrárum, qui et diábolus consíderans per lucem ancíllae Christi minorári ténebra infidelitátis in pópulo, misit in cor nurus eius Dragomírae, ut in mortem eius exardéscet. Quae nequíssimis duóbus satellítibus accersítis,Tunna vidélicet et Gomóne, mandávit, ut consílium cordis eius, quod in necem suae socrus tractáverat, diligénter exsequeréntur.
Sancta vero Lúdmila, mortis futúrae práescia, in Thetyn fugae praesídium pétiit. Confessióne facta et viático salutári sumpto, vidélicet córpore Dómini nostri Iesu Christi, éxitum suum communívit.
Mandáti sceleratíssimi executóres vi dirumpéntes óstia domus, misericórdia prorsus aliéni fune guttur eius constrinxérunt. Sic fune de sceno mundi extráhitur, sic fune torquem áuream collo suo cómparat gloriósam.
O Bohémia, felícem te réputa, dum de médio tui assúmptae récolis felicitátem! Sit tibi haec dies solémnis. O felix Bohémia felíci muníta praesídio!
Responsorium
R. Prima patróna fidélium Christi in pátria nostra, consolátrix miserórum, spéculum et exémplar sanctitátis, * deprecáre pro pópulo tuo!
V. Irriga terram Bohémiae rore oratiónum tuárum, ne a fide aréscat! * Deprecáre.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Terris Bohémis ínsitus
Lúdmila palmes cáelicus,
ave, benígna pátriae
mater parénsque mártyrum.
En grata es arbor fértilis,
florens perénni grátia,
ornáta palmae fróndibus
rosae et decóre fúlgido.
Ad astra dux et ángelus
natum trahébas fílii;
lumen fovébas spléndidum,
throno Bohémo príncipem.
Gregi patróna párvulo,
sacro colúmna cóetui,
aras colébas sédula,
opem ferébas índigis.
Ut agna corpus cándida
caedi lubénter pórrigis;
insóntis instar víctimae
occúmbis, ut firmes fidem.
Tua hinc ovántes glória
Deum canámus cármine,
qui matris hunc nostrae diem
fecit triúmpho nóbilem. Amen.
Ant. 1 Aris dáemonum thura non pósuit, sed Deo Salvatóri sacrificávit hóstiam laudis.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Os suum apéruit sapiéntiae, et lex cleméntiae in lingua eius.
Ant. 3 Práescia perículi, quod imminébat, confúgit ad Dóminum, et prolíxius orávit.
Lectio brevis Prov 14, 31-34
Qui calumniátur egéntem, expróbrat Factóri eius; honórat autem eum, qui miserétur páuperis. In malítia sua impellétur ímpius, sperat autem iustus in integritáte sua. In corde prudéntis requiéscit sapiéntia, at in médio stultórum agnoscétur? Iustítia élevat gentem, vitupérium autem populórum est peccátum.
Responsorium
R. Sicut elécti Dei, sancti et dilécti * indúite vos víscera misericórdiae. Sicut.
V. Beátus, qui intéllegit de egéno. * Indúite vos víscera misericórdiae. Glória Patri. Sicut.
Ad Benedictus, ant. Oculus fuit caeco et pes claudo; mater erat páuperum et orphanórum; oratiónes et eleemósynae eius ascendérunt in memóriam in conspéctu Dei.
Preces de Communi unius martyris vel sanctarum mulierum.
Oratio
Adiúvent nos, quáesumus, Dómine,
preces et mérita sanctae Lúdmilae,
ut eius vestígiis inhaeréntes,
in fide inveniámur stábiles
et in sanctis opéribus efficáces.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Hymnus, ut ad Laudes matutinas.
Antiphonae, ut ad Laudes matutinas, cum psalmis et cantico de Communi martyrum.
Lectio brevis 1 Petr 3, 14; 4, 13.19
Et si patímini propter iustítiam, beáti! Timórem autem eórum ne timuéritis et non conturbémini. Sed, quemádmodum communicátis Christi passiónibus, gaudéte, ut et in revelatióne glóriae eius gaudeátis exsultántes. Qui patiúntur secúndum voluntátem Dei, fidéli Creatóri comméndent ánimas suas in benefácto.
Responsorium breve
R. Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me; * testimónia tua intelléxi. Me exspectavérunt.
V. Príncipes persecúti sunt me gratis. * Testimónia tua intelléxi. Glória Patri. Me exspectavérunt.
Ad Magnificat, ant. Triúmphum fídei praestolátur gaudens: et spíritus eius exsultávit in Deo, salvatóre suo; accépit Dóminus vitae eius holocáustum in odórem suavitátis.
Preces de Communi unius martyris vel sanctarum mulierum.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 28 septembris
S. Venceslai, martyris,
patroni principalis nationis
Natus in Bohemia circa annum 907, christiane educatus ab avia, regimen ducatus suscepit anno 925. Multas difficultates sustinuit in subditis regendis et in fide informandis. A fratre Boleslao proditus, occisus fuit a sicariis die 28 septembris 929 (vel 935). Inter martyres statim habitus, ut praecipuus patronus Bohemiae colitur.
De Communi unius martyris, praeter sequentia:
Ad I Vesperas
Hymnus, ut ad II Vesperas.
Antiphonae, psalmi et canticum de Communi unius martyris.
Lectio brevis et responsorium breve, ut ad II Vesperas.
Ad Magnificat, ant. Consummátus in brevi explévit témpora multa.
Preces de Communi unius martyris.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Ad Invitatorium
Ant. Regem regum, qui beátum coronávit Vencesláum, veníte, adorémus.
Ad Officium lectionis
Hymnus
E noctis umbra fúlgidi
lux clara solis prómicat:
ducis tui, Bohémia,
sancta corúscat cáritas.
De nocte surgens, núdipes
aedes sacrátas círcumit,
fusóque signat sánguine,
quam carpit orans sémitam.
Sub noctis umbra sórdidas
adit tabérnas páuperum;
et sparsa laudant lárgiter
manum benígnam múnera.
His a beátus ótiis,
mens robur índuit novum,
piúmque pectus mártyrum
firmátur ad certámina.
O Christe, virtus mártyrum,
qui laude nostri et cántico
ducis triúmphum tóllimus,
tuo reple nos lúmine.
De nocte fac nos téndere
ad astra mente férvida:
fac expiátos pérpetim
tua beári grátia.
Praesta, Pater piíssime,
Patríque compar Uníce,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sáeculum. Amen.
Antiphonae et psalmi de Communi unius martyris.
Lectio prior
De Epístola prima beáti Petri apóstoli 3, 8-14a; 4, 10-11b.12-13
Sicut boni dispensatores multiformis gratiae Dei
Omnes estis unánimes, compatiéntes, fraternitátis amatóres, misericórdes, húmiles, non reddéntes malum pro malo vel maledíctum pro maledícto, sed e contrário benedicéntes, quia in hoc vocáti estis ut benedictiónem hereditáte accipiátis.
Qui enim vult vitam dilígere
et vidére dies bonos
coérceat linguam suam a malo
et lábia eius ne loquántur dolum,
declínet autem a malo et fáciat bonum,
inquírat pacem et persequátur eam.
Quia óculi Dómini super iustos
et aures eius in preces eórum;
vultus autem Dómini super faciéntes mala.
Et quis est qui vobis nóceat si boni aemulatóres fuéritis? Sed et si patímini propter iustítiam, beáti.
Unusquísque sicut accépit donatiónem, in alterútrum illam administrántes sicut boni dispensatóres multifórmis grátiae Dei. Si quis lóquitur, quasi sermónes Dei; si quis minístrat, tamquam ex virtúte quam largítur Deus; ut in ómnibus glorificétur Deus per Iesum Christum.
Caríssimi, nolíte mirári in fervóre qui ad tentatiónem vobis fit, quasi novi áliquid vobis contíngat, sed quemádmodum communicátis Christi passiónibus gaudéte, ut et in revelatióne glóriae eius gaudeátis exsultántes.
Responsorium Lc 6, 27-28; Mt 5, 45
R. Dilígite inimícos vestros, bene fácite his, qui vos odérunt, benedícite maledicéntibus vobis, * oráte pro calumniántibus vos.
V. Ut sitis fílii Patris vestri, qui in caelis est. * Oráte.
Lectio altera
Ex Legénda prima palaeosláva
(Edit. M. Weingart in Svatováclavský sborník, I, Pragae 1934, pag. 974-980)
Regis, qui iudicat in veritate pauperes, thronus in aeternum firmabitur
Cum pater eius Vratisláus mórtuus esset, constituérunt Bohémi Vencesláum príncipem. Et Dei grátia in fide perféctus erat. Omnibus enim paupéribus bene faciébat, nudos vestiébat, esuriéntes alébat, peregrínos excipiébat secúndum vocem evangélicam. Víduis non patiebátur iniúriam fíeri, hómines omnes, páuperes et dívites amábat, Deo serviéntibus ministrábat, ecclésias multas auro ornábat.
Supérbi vero facti sunt viri Bohémi et persuasérunt Bolesláo, fratri eius minóri, dicéntes: "Occisúrus te est frater Vencesláus conspírans cum matre et viris suis."
Cum essent festivitátes ecclesiárum in ómnibus civitátibus, Vencesláus visitábat omnes civitátes. Ingréssus est ígitur Bolesláviam civitátem die domínica, in festo Cosmae et Damiáni. Audíta missa, vóluit Pragam revérti. Bolesláus autem retínuit eum scelésta mente dicens: "Cur abitúrus es, frater?" Ille autem non denegávit fratri.
Mane facto campánam pulsavérunt ad offícium matutínum. Vencesláus vero, audíto campánae sono, dixit: "Laus tibi, Dómine, qui dedísti mihi vívere ad hoc mane." Et surréxit et ivit ad offícium matutínum.
Statim assecútus est eum Bolesláus in iánua. Vencesláus respéxit ad eum et dixit: "Frater, bonus eras nobis fámulus heri." Bolesláo autem diábolus inclinávit se ad aures et pervértit cor eius et, evagináto gládio, respóndit ei dicens: "Nunc volo tibi mélior fíeri." His dictis, ferit caput eius gládio.
Vencesláus vero convérsus ad eum dixit: "Quid in ánimo habes, frater?" Et prehénsum humi eum prostrávit. Accúrit autem quidam de consiliáriis Boleslái, et percússit manum Venceslái. Hic manu vulnerátus, fratre dimísso, confúgit ad ecclésiam. Maléfici autem duo occidérunt eum in ecclésiae iánua. Alius accúrrens, latus eius transfódit gládio. Vencesláus inde statim efflávit ánimam cum his verbis: In manus tuas, Dómine, trado spíritum meum.
Responsorium Cf. 1 Sam 13, 14; Ps 36, 34
R. Quaesívit sibi Dóminus virum iuxta cor suum * et constítuit eum ducem super pópulum suum.
V. Confídit in Dómino et custodívit viam eius, Dóminus dedit ei terram in hereditátem * et constítuit.
Hymnus Te Deum.
Ad Laudes matutinas
Hymnus
Ades bonus dux ínclite,
quem laureátum témpora
caelo dies haec íntulit,
tuo triúmpho nóbilis.
Non tu beátae práemia
vitae empta parvo póssides;
regno tibi stant sídera,
fuso tibi stant sánguine.
Iussit necári bárbara
mater, novérca sáevior;
frater necávit ímpius,
quovis tyránno immánior.
Sacráta in aede pérfidus
mactat vacántem Dómino:
sic caesa ad aras víctima
prece expiáta cóncidit.
Ades tuae Bohémiae,
princeps, benígno lúmine:
pace expetíta gáudeat,
fide innocénti flóreat.
Praesta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito,
regnans per omne sáeculum. Amen.
Ant. 1 Ambulávit pes eius iter rectum, a iuventúte investigábat sapiéntiam.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Nocte surgens, venit adoráre ad templum sanctum in timóre Dei.
Ant. 3 Ex altári Christum sumit, in quem cor et caro eius exsúltant.
Lectio brevis Sir 39, 6.8.12.13-14
Cor suum tradet ad vigilándum dilúculo ad Dóminum, qui fecit illum; spíritu intellegéntiae replébitur. Collaudábunt multi sapiéntiam eius; non recédet memória eius, et nomen eius requirétur a generatióne in generatiónem. Sapiéntiam eius enarrábunt gentes, et laudem eius enuntiábit ecclésia.
Responsorium breve
R. Consummátus in brevi * explévit témpora multa. Consummátus.
V. Plácita enim erat Deo ánima illíus. * Explévit témpora multa. Glória Patri. Consummátus.
Ad Benedictus, ant. Sápiens in pópulo hereditávit honórem, et nomen illíus erit vivens in aetérnum.
Oratio
Praesta, quáesumus, omnípotens aetérne Deus,
ut sancti Vencéslai mártyris vestígia sectántes
in iustítia et sapiéntia coram te ambulémus
et, ea quae pacis sunt quaeréntes,
malum in bono vincámus.
Per Dóminum.
Ad Horam mediam
Psalmi graduales; si vero occurrat dominica, dicuntur psalmi de dominica hebd. I.
Ad Tertiam
Ant. Inítium sapiéntiae veríssima est disciplínae concupiscéntia.
Lectio brevis Rom 12, 2b.8b-9
Transformámini renovatióne mentis, ut probétis quid sit volúntas Dei: qui tríbuit in simplicitáte, qui praeest in sollicitúdine, qui miserétur in hilaritáte, delectátio sine simulatióne; odiéntes malum, adhaeréntes bono.
V. Deus interrogábit ópera vestra.
R. Et cogitatiónes scrutábitur.
Ad Sextam
Ant. Esto fidélis usque ad mortem et dabo tibi corónam vitae.
Lectio brevis Rom 12, 11-12
Estóte sollicitúdine non pigri, spíritu fervéntes, Dómino serviéntes, spe gaudéntes, in tribulatióne patiéntes, oratióni instántes.
V. Qui perseveráverit in finem, hic salvus erit.
R. In perseverántia vestra possidébitis ánimas vestras.
Ad Nonam
Ant. Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.
Lectio brevis Rom 12, 17-18
Nulli malum pro malo reddéntes, providéntes bona coram ómnibus homínibus, si fíeri potest - quod ex vobis est - cum ómnibus homínibus pacem habéte.
V.Benedícite persequéntibus vos.
R. Benedícite et nolíte maledícere.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Ad Vesperas
Hymnus
Salve, decus Bohémiae,
flos príncipum, flos cáelitum:
voces benígnus éxcipe
te laúdibus canéntium.
Aurum supérstes régium
quondam gerébas crínibus:
letho perémptum lúcida
nunc te corónant sídera.
Velábat olim fúlgido
profúsa vestis múrice:
nunc mélior ambit púrpura,
tuo rubens de sánguine.
Quales memor Bohémia
grates repéndes Dómino?
Quam pauca tecum príncipem
sortíta regna mártyrem!
Te nunc, Redémptor, quáesumus,
tanti ducis consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sáecula. Amen.
Ant. 1 Confortátus est in regno suo, et Dóminus Deus eius erat cum eo, et magnificávit eum in excélsum.
Psalmi et canticum de Communi unius martyris.
Ant. 2 Non in arcu suo sperávit, neque in gládio; in nómine Dómini sprevit insurgéntes in se.
Ant. 3 Spíritu magno vidit última, et in manus Dómini comméndat spíritum suum.
Lectio brevis 1 Io 3, 13-15a.16
Nolíte mirári, fratres, si odit vos mundus. Nos scimus, quóniam transívimus de morte in vitam, quóniam dilígimus fratres; qui non díligit, manet in morte. Omnis, qui odit fratrem suum, homicída est. In hoc nóvimus caritátem, quóniam Christus pro nobis ánimam suam pósuit; et nos debémus pro frátribus ánimas pónere.
Responsorium breve
R. Si granum cadens in terram mórtuum fúerit, * multum fructum affert. Si granum.
V. Si quis ánimam suam pro frátribus posúerit, * multum fructum affert. Glória Patri. Si granum.
Ad Magnificat, ant. Data est ei coróna, et exívit vincens, ut vínceret.
Preces de Communi unius martyris.
Oratio, ut ad Laudes matutinas.
Die 12 octobris
S. Radim, episcopi
Natus est in medio saeculi X. Fratris sui natu maioris, Vojtěchi, comes fidissimus, cum ipso Romae in monasterium Ordinis s. Benedicti ingrediens, nomen Gaudentius recepit. Testisque martyrii fratris sui factus et ad episcopatum evectus, primus archiepiscopus Gnesnae in Polonia anno 1000 constitutus est ibique etiam obiit die 12 octobris 1006.
De Communi pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Cosmae Chrónica Bohemórum
(Lib. II, cap. 3.4: bibliotheca manuscriptorum Musei nationalis Pragae, sign. VIII F 69, fol. 30a)
Comes individuus in omni labore et aerumna
Gnesnae pretiosíssimus quiescébat thesáurus, scílicet beatíssimi Adalbérti (Vójtěchi) mártyris corpus. Qua mox Bohémi potiúntur urbe, et cum magna laetítia intrant sacrae ecclésiae límina, atque omni praeda posthábita, solam sibi poscunt dari pro Christo passam sacri córporis pretiósam massam.
Quórum praesul Sevérus, ut vidit, temeritátem et pronam in omne fas nefásque sensit voluntátem, tálibus allóquiis tentat eos revocáre ab illícitis ausis: "Fratres mei et fílii Ecclésiae Dei, non tam ex fácili constat, sicut vos aestimátis, ut sacram córporis glebam, Dei virtútibus plenam, quis mortálium tam témere praesúmat tángere. Quaprópter prius tríduo ieiunáte, de peccátis vestris poeniténtiam ágite, et ab ómnibus abominatiónibus, quas ipse abominátus est in vobis, abrenuntiáte, et ex toto corde, quod eas ultra non faciátis, promíttite."
Dei grátia inspiránte ascéndit in cor ducis, ut simíliter tránsferat corpus archipráesulis eiúsdem civitátis, nómine Gaudéntii (Radim).
Hic non solum carnáli, verum et spirituáli coniunctióne frater sancti Adalbérti et comes indivíduus in omni labóre et aerúmna fuit, et si cum eo non córpore martýrium, mentis tamen compassióne tulit. Nec enim fíeri póterat, ut gládius ánimam eius non pertransíret, cum germánum suum rompháeis paganórum in frustra cóncidi vidéret, et ipse páriter óccidi valde optáret.
Responsorium
R. Haec est vera fratérnitas, quae Christi amóre vicit sáeculi ténebras. * Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.
V. Secúndum grátiam, quae data est eis, laborábant in uno ópere. * Quia.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Frater, qui adiuvátur a fratre, quasi cívitas firma.
Oratio
Deus, cuius providéntia sanctus Radim,
fratris sui Vójtěchi in ópere sócius
ipsiúsque martýrii testis factus,
opus apostólicum non derelínquit,
tríbue nobis, quáesumus,
ut hoc exémplum prae óculis habéntes
cooperatiónem eórum fratérnam imitémur.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Deus dedit quosdam evangelístas, álios autem pastóres et doctóres ad instructiónem sanctórum in opus ministérii.
Die 31 octobris
S. Wolfgangi, episcopi
Natus est circa annum 924 in Suevia. Monasteriis in Augia (Reichenau) et in Erbipoli (Würzburg) educatus, docuit in schola cathedrali Trevirensi. Monachus factus in Einsiedeln et sacerdotio initiatus, post brevi activitate missionali in Ungaria vocatus est ad sedem episcopalem Ratisbonensem (Regensburg). Consensu magnanimiter dato ad provinciam ecclesiasticam sui iuris in Praga constituendam bene meritus est de progressu vitae religiosae in Bohemia. Pie obiit die 31 octobris 994.
De Communi pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Vita sancti Wolfgángi
(Othlon, Vita s. Wolfgangi, 29: MGH, Scriptores, IV, p. 538)
Ego me meaque omnia libenter impendo, ut ibi domus Domini stabiliatur
Inter tanta pietátis stúdia Wolfgángi vidétur pandéndum, quid étiam fámulus Dei égerit super gente Bohemórum. Haec namque gens nóviter per christiánam imbúta fidem, sacrílega idóla, licet tépide, abiécit; sed quómodo cathólicam exsequerétur religiónem, quóniam cáruit pastóre, prorsus ignorávit.
At médius Otto caesar, divínae cultor praecípuus religiónis, a glorióso duce Hénrico ceterísque fidélibus est interpellátus, ut quod apud ipsam gentem inchoátum esset, pro Dómini amóre regáli potestáte perágeret. Tálibus ígitur petitiónibus caesar libénter assénsum práebuit. Sed quóniam Bohémia província sub Ratisbonénsis ecclésiae parróchia éxstitit, péragi non pótuit, nisi ipsíus antístitis praesídio. Unde rex, legatióne missa ad epíscopum pétiit, ut excéptis pro parróchia práediis, in Bohémia sibi licéret episcopátum effícere.
Tunc vir Dei nímium laetátus in his quae dicta sunt sibi, primátes suos convocávit, exquírens ab eis consílium, quómodo cáesari convéniens rédderet respónsum. Illis autem ne petitióni tali consentíret unanímiter consiliántibus, dixit: "Pretiósam ígitur margarítam sub praedíctae laténtem provínciae conspícimus, quam ni venditárum comparatióne rerum non acquírimus. Ideóque audíte quae dico. Ecce ego me meáque ómnia libénter impéndo, ut ibi domus Dómini per corroborátam scílicet ecclésiam stabiliátur." Haec ergo memórans, consensúrum se cáesari remandávit. Cumque tempus peragéndi concámbii venísset, tanta favit alacritáte, ut ipse privilégium compóneret.
Responsorium 1 Petr 5, 2.3-4; Tit 1, 7
R. Páscite qui est in vobis, gregem Dei, providéntes non ut dominántes in cleris sed formae facti gregis. * Cum apparúerit Princeps pastórum, percipiétis immarcescíbilem glóriae corónam.
V. Opórtet enim epíscopum sine crímine esse sicut Dei dispensatórem, non supérbum, non turpis lucri cúpidum. * Cum apparúerit.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Nemo, quod sibi prodest, quaerat, sed quod multis, ut salvi fiant.
Oratio
Deus, qui sanctum Wolfgángum epíscopum
spíritu sapiéntiae et magnanimitátis implevísti,
concéde, quáesumus, ut et nos
bonum regni tui prae óculis habéntes
quae ad salútem pópuli tui pródeunt
iúgiter quaerámus.
Per Dóminum.
Die 13 novembris
S. Agnetis de Bohemia, virginis
Pragae nata est circa annum 1211, ex familia regis Bohemorum. Imperatoris recusatis nuptiis, monasterium Clarissarum ab ipsa fundatum ingressa est illudque per plures rexit annos. Servitio infirmorum providens fundavit fraternitatem, ex qua Ordo Crucigerorum cum stella rubea evasit. Mortua est die 2 martii 1282 et inter sanctos adscripta die 12 novembris 1989.
De Communi virginum vel sanctarum mulierum: pro religiosis.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex epístola sanctae Clarae ad beátam Agnétem de Praga
(Edit. I. Omaechevarria, Escritos de S. Clara, Madrid 1970, pp. 324-327)
Pro terrenis et transitoriis bonis regni caelestis gloriam participabis
Grátias ago grátiae largitóri, a quo omne datum óptimum et omne donum perféctum créditur emanáre, quod te tantis virtútum títulis decorávit et tantae perfectiónis insígniis illustrávit, ut perfécti Patris effécta díligens imitátrix, perfécta fíeri mereáris, ne óculi sui áliquid in te vídeant imperféctum. Haec est illa perféctio, qua te sibi rex ipse in aethéreo thálamo sociábit, ubi sedet stelláto sólio gloriósus, quod terréni regni fastígia vilipéndens et oblatiónes imperiális coniúgii parum dignas réputans, áemula sanctíssimae paupertátis effécta in spíritu magnae humilitátis et ardentíssimae caritátis eius adhaesísti vestígiis, cuius meruísti connúbio copulári.
Cum vero nóverim te virtútibus honorátam, parcens prolixitáti verbórum nolo verbis supérfluis oneráre, licet tibi nihil supérflui videátur ex illis de quibus posset tibi áliqua consolátio proveníre. Sed quia unum est necessárium, hoc unum obtéstor et móneo per amórem illíus, cui te sanctam et beneplacéntem hóstiam obtulísti: Quod tenes téneas, quod facis fácias, nec dimíttas, sed cursu cóncito gradu levi, pédibus inoffénsis, ut étiam gressus tui púlverem non admíttant, secúra, gaudens et álacris per trámitem cáutae beatitúdinis gradiáris; nulli credens, nulli conséntiens, quod te vellet ab hoc propósito revocáre, quod tibi póneret in via scándalum, ne in illa perfectióne, qua spíritus Dómini te vocávit, rédderes Altíssimo vota tua.
Si quis vero áliud tibi díxerit, áliud tibi suggésserit, quod perfectiónem tuam impédiat, quod vocatióni divínae contrárium videátur, etsi débeas venerári, noli tamen eius consílium imitári, sed páuperem Christum virgo pauper ampléctere.
Vide contemptíbilem pro te factum et séquere, facta pro ipso contemptíbilis in hoc mundo. Sponsum tuum prae fíliis hóminum speciósum, pro salúte tua factum virórum vilíssimum, despéctum, percússum et toto córpore multiplíciter flagellátum, inter ipsas crucis angústias moriéntem, regína praenóbilis, intuére, consídera, contempláre, desíderans imitári. Cui si compáteris, conregnábis, cóndolens congaudébis, in cruce tribulatiónis commóriens cum ipso, in sanctórum splendóribus mansiónes aethéreas possidébis; et nomen tuum in libro vitae notábitur futúrum inter hómines gloriósum. Propter quod in aetérnum et in sáeculum sáeculi regni caeléstis glóriam pro terrénis et transitóriis, aetérna bona pro peritúris partícipes et vives in sáecula saeculórum.
Responsorium Cant 3, 4; cf. Phil 3, 8.9
R. Invéni, quem díligit ánima mea. * Omnia detriméntum feci, ut Christum lucri fáciam et invéniar in illo.
V. Mundi delícias et omnem ornátum sáeculi contémpsi. * Omnia.
Ad Laudes matutinas
Ant. 1 Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Beáti misericórdes, quia ipsi misericórdiam consequéntur.
Ant. 3 Hílarem datórem díligit Deus.
Lectio brevis 1 Io 4,20-21
Si quis díxerit: "Díligo Deum", et fratrem suum óderit, mendax est: qui enim non díligit fratrem suum, quem videt, Deum, quem non videt, non potest dilígere. Et hoc mandátum habémus ab eo, ut, qui díligit Deum, díligat et fratrem suum.
Responsorium breve
R. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam; * et carnem tuam ne despéxeris. Frange.
V. Cum víderis nudum, óperi eum, * et carnem tuam ne despéxeris. Glória Patri. Frange.
Ad Benedictus, ant. Christum líbere confíteor, Christum ardénter sítio, cum Christo iúgiter esse cúpio.
Oratio
Deus, qui beátam Agnétem vírginem
per regálium deliciárum contémptum
et húmilem crucis Fílii tui sequélam
ad caélum sublimásti,
tríbue nobis, quáesumus,
ut eius précibus et imitatióne,
aetérnae glóriae mereámur esse partícipes.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ant. 1 Quod tenes téneas, quod facis fácias.
Psalmi et canticum de Communi virginum.
Ant. 2 Pro transitóriis bonis regni caeléstis glóriam participábis.
Ant. 3 Virgo prudens óptimam partem sibi elégit.
Lectio brevis Col 3,12-13a.14
Indúite vos sicut elécti Dei, sancti et dilécti, víscera misericórdiae, benignitátem, humilitátem, mansuetúdinem, patiéntiam, supportántes ínvicem et donántes vobis ipsis si quis advérsus áliquem habet querélam. Super ómnia autem haec caritátem, quod est vínculum perfectiónis.
Responsorium breve
R. Qui maior est in vobis, fiat sicut iúnior. * Haec est enim volúntas Dei, sanctificátio vestra. Qui maior.
V. Et qui praecéssor est, sicut ministrátor. * Haec est enim volúntas Dei, sanctificátio vestra. Glória Patri. Qui maior.
Ad Magnificat, ant. Veníte, benedícti Patris mei; possidéte regnum. Esurívi, et dedístis mihi manducáre; hospes eram, et collegístis me.
Die 1 decembris
S. Edmundi Campion, presbyteri et martyris
Natus est anno 1540 Londinii in Anglia. Humanioribus litteris in Oxoniensi academia excultus et postea ad fidem catholicam conversus, nomen dedit Societati Iesu. Sacrarum disciplinarum studium peregit Brunae et Pragae, ibique etiam primus praeses Congregationis BMV electus et anno 1579 sacerdotio initiatus, per duos annos sacros sermones habebat atque rhetoricam, philosophiam et theologiam docebat. In patriam suam reversus fidem catholicam impavide explanabat et firmabat. Iudicio proditoris detectus et diversis tormentis subiectus, die 1 decembris 1581 martyrio coronatus est.
De Communi unius martyris vel pastorum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Epístola sancti Edmúndi Cámpion ad regínae Angliae Consiliários
(Epist. circa diem 19 iulii 1580 ad Reginae Angliae Conciliarios: Edit. (in lingua anglica) J. H. Pollen, SI, Campion's Ten Reasons, London, Rochampton, 1914, pp. 10-11)
Ad gloriam Dei animarumque vestrarum salutem
volo exponere fidem ecclesiae catholicae
Postquam ex Germánia et Bohémia a superióribus meis missus exívi et hoc nóbile regnum meámque caram pátriam ad glóriam Dei animarúmque salútem íngredi ausus sum, opínor me cítius aut tárdius in hoc mundo tumultuóso, vigilánti atque suspicióso detéctum sicque in via mea inhíbitum iri. Ad ómnia proínde parátus, ad ánimi quoque incertitúdinem quid mihi accíderet si Deus forte corpus meum in caténas tráderet, necessárium puto scriptum hoc praeparáre áppetens ut vos, boni dómini, illud legátis et meam cognoscátis causam.
Me esse sacerdótem, licet indígnum, ecclésiae Cathólicae meque ex magna Dei misericórdia últimos hos octo annos Societáti Iesu consecrásse profíteor. Sic singuláre certámen sub vexíllo oboediéntiae suscépi ómneque stúdium divítias congregándi, honórem, voluptátem aliáque gáudia mundi adipiscéndi prorsus dimísi.
Praepósiti nostri generális audíta voce iter de Praga Romam arrípui, deínde de Roma in Angliam aequo cum gáudio iter suscépi ac si in qualemcúmque áliam terram christiánam vel pagánam mihi assignátam ire debérem.
Mandátum mihi commíssum est gratis evangélium praedicáre, sacraménta dispensáre, símplices docére, peccatóres corrígere, erróres evéllere; paucis verbis, spirituáliter contra stultum vítium atque supérbam ignorántiam, quae multos mihi caros compatríotas meos prorsus pervasérunt, exhortári.
Ad glóriam Dei et omni cum humilitáte rogo ergo tres aequas atque pacíficas audiéntias a vobis moderándas obtinére: in prima, ut sermónem tenérem coram Vestris Honóribus de religióne in quantum bonum commúne bonúmque Vestrórum Honórum tangit; in secúnda, ut látius lóquerer coram doctóribus et magístris atque viris ex utráque Universitáte seléctis tentans expónere fidem ecclésiae cathólicae ex Scriptúris, ex concíliis, ex Pátribus, ex história, naturálibus atque morálibus arguméntis; in tértia, ut coram iurisprudéntibus tam ecclesiásticis quam saeculáribus ratiónem huius fídei rédderem ex sapiéntia conténta in légibus quae hódie quoque vigent et applicántur.
Si tamen mea, quae óffero, propósita reiciéntur et ad nullum efféctum deducéntur, qui mília miliária percúrri, ut vobis bene fácerem, severitátem pro próemio recípiam, tunc iam nihil áliud dicéndum mihi supérerit, nisi vos meámque causam Deo omnipoténti, qui corda scrutátur commendáre. Ipse vobis suam grátiam tríbuat nosque ínvicem ante diem ratiónis in concórdiam introdúcat, ut amíci simus saltem in caelo, ubi nulla iniustítia recordábitur.
Responsorium Phil 1, 20-21
R. Scio, secúndum exspectatiónem et spem meam, quia in nullo confúndar, sed in omni fidúcia sicut semper et nunc * magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.
V. Mihi enim vívere Christus est et mori lucrum. * Magnificábitur.
Ad Laudes matutinas
Ad Benedictus, ant. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum caelórum.
Oratio
Deus, qui verae fídei
et Sedis Apostólicae primátui propugnándo
sanctum mártyrem tuum Edmúndum
invícta fortitúdine roborásti,
eius précibus exorátus,
nostrae, quáesumus, infirmitáti succúrre,
ut in veritáte tua usque in finem perseveráre valeámus.
Per Dóminum.
Ad Vesperas
Ad Magnificat, ant. Iste sanctus pro lege Dei sui certávit usque ad mortem, et a verbis impiórum non tímuit; fundátus enim erat super firmam petram.
Index alphabeticus
S. Agnes de Bohemia (13 novembris)
S. Angelarius (27 iulii)
S. Benedictus (25 augusti)
B. Carolus Spinola (10 septembris)
B. Česlaus (17 iulii)
S. Christinus (25 augusti)
S. Clemens (27 iulii)
S. Clemens Maria Hofbauer (20 maii)
S. Cyrillus (5 iulii)
S. Edmundus Campion (1 decembris)
S. Gorazdus (27 iulii)
B. Hroznata (14 iulii)
S. Hyacinthus (17 iulii)
S. Isaac (25 augusti)
S. Ioannes (25 augusti)
S. Ioannes Nepomucenus (16 maii)
S. Ioannes Nepomucenus Neumann (19 iunii)
S. Ioannes Ogilvie (10 martii)
S. Ioannes Sarcander (6 maii)
S. Ludmila (16 septembris)
S. Matthaeus (25 augusti)
Beata Maria Virgo:
- Mater unitatis christianorum (18 ianuarii)
- Mediatrix omnium gratiarum (8 maii)
S. Melchior Grodziecki (7 septembris)
S. Methodius (5 iulii)
S. Naum (27 iulii)
S. Procopius (4 iulii)
S. Radim (12 octobris)
S. Sabbas (27 iulii)
S. Sigismundus (30 aprilis)
S. Venceslaus (28 septembris)
S. Vitus (15 iunii)
S. Vojtěch (23 aprilis)
S. Wolfgangus (31 octobris)
S. Zdislava (30 maii)